سلسله افشاکری دادگاه ۱۰۴ « آخوندعلی صداقت؛ واعظ امنیتی و تفسیر بغی علیه مقاومت»
« آخوندعلی صداقت؛ واعظ امنیتی و تفسیر بغی علیه مقاومت»
مقدمه
در نمایش اخیر دادگاه فرمایشی، آخوند علی صداقت به‌عنوان
«کارشناس مسائل اعتقادی» نقش کلیدی ایفا کرد. او مأمور شد تفسیرهای فقهی و قانونی‌ای
را ارائه دهد که دست رژیم را برای اعدام مجاهدین خلق و توجیه جنایات دهه ۶۰ باز کند. این متن، بررسی کامل ادعاهای او و پاسخ‌های روشنگرانه به این خط
تبلیغی است.
حرف‌های کلیدی علی صداقت
1️⃣ تعریف بغی:
صداقت بارها تکرار کرد که مجاهدین خلق، به دلیل «قیام مسلحانه» علیه جمهوری
اسلامی، باغی محسوب می‌شوند و حکم بغی فقط اعدام است. او گفت:
«بغی درجه عالی تروریسم است و هیچ راه فراری ندارد؛ هرکسی که عضو این گروه
باشد، به‌صورت مطلق باغی است».
2️⃣ تفاوت با محاربه:
او سعی کرد بغی را بالاتر از محاربه نشان دهد و گفت:
«محاربه مربوط به ارعاب مردم است اما بغی یعنی تقابل مستقیم با حکومت؛ حکم
بغی اعدام است حتی اگر به نتیجه نرسد».
3️⃣ دفاع از اعدام‌های ۶۷:
او به‌شدت از اعدام‌های جمعی سال ۶۷ دفاع کرد و گفت:
«پس از عملیات فروغ جاویدان همه اعضای سازمان باغی شدند و طبق فقه و قانون
باید اعدام می‌شدند. امام خمینی حتی هیئت‌های عفو تشکیل داد تا بهانه‌ای برای بخشش
پیدا شود!».
4️⃣ اتهام به رهبری سازمان:
صداقت مدعی شد که مسعود رجوی عمداً اعضا را تحریک کرده بود که در مقابل هیئت‌های
عفو «بر سر مواضع خود بمانند تا اعدام شوند» و حتی گفت:
«زنده ماندن اعضا برای رجوی دردسر بود، او کشته شدن آن‌ها را برای تبلیغاتش
میخواست».
5️⃣ تشبیه به نازی‌ها:
در یک ادعای عجیب‌تر، صداقت دادگاه فرمایشی را با دادگاه نورنبرگ مقایسه کرد
و گفت:
«جنایات مجاهدین از خشن‌ترین در تاریخ است و می‌توان آن را شبیه به جنایات
نازی‌ها دانست».
پاسخ روشنگرانه
بغی یا مقاومت مشروع؟
آنچه صداقت و امثال او «بغی» می‌خوانند، در اسناد بین‌المللی به‌وضوح مقاومت
مشروع علیه دیکتاتوری شناخته شده است. دادگاه تجدیدنظر
پاریس (۲۰۰۹) حکم داد که عملیات‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران بخشی از مقاومت مشروع هستند
و نه تروریسم.
دفاع از کشتار؟
صداقت از اعدام‌های جمعی دهه ۶۰ دفاع کرد، همان جنایتی که امروز تحت عنوان «جنایت علیه بشریت» در مجامع بین‌المللی
ثبت شده است. عفو بین‌الملل و گزارشگر ویژه سازمان ملل این اعدام‌ها را مصداق روشن جنایت دانسته‌اند.
دروغ درباره انگیزه‌ها:
ادعای صداقت مبنی بر اینکه رهبری سازمان خواهان کشته شدن نیروهایش بود،
اتهامی تکراری و بی‌اساس است که هدفش فقط مخدوش کردن چهره مقاومت است. واقعیت این
است که تمام پیام‌های سازمان بر وفاداری و ایستادگی بدون تسلیم تأکید داشت—که همان
جوهره هر حرکت آزادیبخش واقعی است.
جمع‌بندی
علی صداقت، به‌عنوان آخوند امنیتی، مأمور شده تا با واژگان فقهی و تبلیغات
مذهبی، جنایات رژیم را مشروع جلوه دهد. او همان خطی را پیش می‌برد که از دهه ۶۰ تا امروز ادامه دارد: شیطان‌سازی مقاومت و توجیه سرکوب. اما تاریخ و جامعه
جهانی به روشنی می‌دانند که مقاومت در برابر دیکتاتوری، حق مردم است و نمی‌توان
آن را با واژه‌های بغی و محاربه خاموش کرد.
