از جهان تا تهران؛ ویژه پایانی جنگ – شماره ۱ فروپاشی هیمنه، افشای التماس، و پایان رؤیای اتمی
و امروز، در نقطهای که رژیم به التماس افتاده، این مقاومت، آمادهترین نیروی تاریخ معاصر ایران برای سرنگونیست.
راه روشن است، امید زنده است، و سرنگونی نزدیکتر از همیشه با بر مامه ۱۰ ماده ای وبا راه حل سوم خانم مریم رجوی .
مقدمه:
دوازده روز درگیری مستقیم، جهان را تکان داد و چهرهی رژیمی را عریان کرد که دههها با ادعا، جنگ نیابتی و نمایش قدرت، خود را قدرت بلامنازع منطقه جا زده بود. اما اینبار، جنگ واقعی شد — و آسمان نطنز، اصفهان، فرودو، و حتی تهران، به جای موشکهای تبلیغاتی، شاهد بارانی از واقعیت بود.
نقطه آغاز: حمله مستقیم به قلب برنامه هستهای
🇮🇷 پاسخ ایران: نمادین، پرخطر، بیاثر
تهران در واکنش، چندین موج موشکی به سمت شهرهای اسرائیل و پایگاههای آمریکا در منطقه، از جمله علیالحدید قطر، پرتاب کرد. اما این پاسخها:
-
یا با سامانههای گنبد آهنین منهدم شدند
-
یا خسارت محدودی برجای گذاشتندو بدتر از همه، برخی موشکها بهدلیل خطای شلیک، در داخل خاک ایران سقوط کردند و خشم عمومی را شعلهور ساختند.
ترامپ فاش کرد: رژیم درخواست آتشبس داد
«هدف ما نابودی برنامه اتمی و ایجاد بازدارندگی است. پاسخ نظامی ایران را پیشبینی کرده بودیم، ولی آنچه دیدیم، بیشتر یک بازی روانی شکستخورده بود.»
آنچه رژیم از دست داد
-
تأسیسات هستهای کلیدی نابود شد
-
پوشش تبلیغاتی "برتری منطقهای" فروپاشید
-
پدافند موشکی ناتوانی مطلق خود را نشان داد
-
خامنهای، ناچار شد از سنگر مقاومت به کانال آتشبس روی آورد
-
مشروعیت بینالمللی "برنامه صلحآمیز اتمی" از بین رفت
تحلیل نهایی:
چرا رژیم در برابر اولین برخورد واقعی، فروپاشید؟
جمعبندی
و در پایان...
اگرچه موشکهای رژیم خاموش شد،
اگرچه شعارهایش خاکستر شد،
اما صدایی در دل همین خاک، خاموشناشدنی است: صدای مردم و مقاومت ایران.
مردمی که نهتنها این رژیم را نمیخواهند، بلکه آلترناتیو آن را نیز دارند؛
یک مقاومت سازمانیافته،
با رهبری شایسته،
برنامه روشن،
و سرمایهای به نام خون هزاران شهید ازسال ۶۰ تا ۶۷ واز فروغ تا خیپوست، از آبکنار تا اشرف.
و امروز، در نقطهای که رژیم به التماس افتاده، این مقاومت، آمادهترین نیروی تاریخ معاصر ایران برای سرنگونیست.
راه روشن است، امید زنده است، و سرنگونی نزدیکتر از همیشه با بر مامه ۱۰ ماده ای وبا راه حل سوم خانم مریم رجوی .

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر