تشییع و بزرگداشت استاد وارسته و والا دکتر محمدعلی شیخی
پاریس - اول دی ۱۴۰۴
تشییع و خاکسپاری استاد والا و مجاهد دکتر محمدعلی شیخی
مسئول کمیسیون دانشگاهها در شورای ملی مقاومت ایران
با حضور بستگان و یارانش در سنت پری
مراسم بزرگداشت در دبیرخانه شورا
سخنان خانم مریم رجوی
ابراهیم خدابنده و مهندسی جنگ روانی علیه مجاهدین خلق از اشرف عراق تا اتاقهای قوه قضاییه
ابراهیم خدابنده شاهد ساخته شده وزارت اطلاعات واطلاعات سپاه
چرا این کتاب نوشته شد؟
توضیح این یک کتاب «افشاگری مستند» است، نه پاسخ احساسی)
تعریف جنگ روانی حکومتی
تفاوت «خبر»، «روایت» و «اقدام»
جایگاه شاهدسازی در دکترین وزارت اطلاعات
سه ستون اصلی:
شاهدسازی / همصداسازی / همزمانی قضایی
نمونههای تاریخی (دهه ۶۰ تا امروز)
دستگیری در سوریه
بند ۲۰۹ اوین
شکستن، توابسازی و بازتولید هویتی
عبور از «زندانی» به «منبع»
نقش خدابنده در عراق
همکاری با نیروی قدس و دولت مالکی
پروژه خانوادههای ساختگی
پیوند روایت با حمله فیزیکی
چرا انجمن نجات «NGO» نیست
تثبیت خدابنده بهعنوان مرجع روایت
صادرات روایت به رسانهها و محافل غربی
مصاحبه با میزان
همزمانی با پرونده ۱۰۴ مجاهد
نقش شاهد در مشروعسازی سرکوب
تحلیل حقوقی: چرا این شاهد بیاعتبار است
تکرار بهجای سند
فرسایش روایت
افشاگری مستند بهعنوان ضدحمله
چرا نامها مهماند
/ @simayazadintv
https://www.iranntv.com/
شبکههای اجتماعی سیمای آزادی
/ simayazadi
https://www.instagram.com/accounts/lo...
/ simayazaditv
https://www.pinterest.co.uk/simayazad...
https://t.me/SimaINTV
https://vimeo.com/simayazadiاجلاس پارلمان اروپا با حضور مریم رجوی در روز جهانی حقوقبشر ۱۴۰۴ را میتوان نقطه عطفی در رویکرد اتحادیه اروپا نسبت به ایران
اجلاس بروکسل بهطور ویژه بر نقش پیشتاز زنان در مقاومت ایران تأکید داشت. این موضوع نیز اهمیت دارد؛ چرا که زنستیزی نهادینه شده یکی از ستونهای ایدئولوژیک نظام حاکم بر ایران است. حضور و رهبری زنان در ساختار مقاومت، بهویژه در سازمان مجاهدین خلق، چالشی مستقیم علیه این ایدئولوژی محسوب میشود.
گزارشهای ارائهشده درباره فعالیت کانونهای شورشی در شهرهای مختلف ایران، بهویژه با مشارکت نسل جوان و زنان، نشاندهنده سطحی از سازمانیافتگی و تداوم است که با الگوهای اعتراضات پراکنده تفاوت ماهوی دارد. از این منظر، مقاومت سازمانیافته نه یک پدیده مقطعی، بلکه یک آلترناتیو سیاسی با ظرفیت جایگزینی ساختار قدرت تلقی شد.
یکی از نتایج برجسته اجلاس، اجماع گسترده بر شکست سیاست مماشات اتحادیه اروپا در قبال فاشیسم دینی بود. سخنرانان، تجربه دهههای گذشته را شاهدی دانستند بر اینکه تعامل بدون شرط، به تقویت ماشین سرکوب و صدور تروریسم انجامیده است.
در این راستا، مطالبهٔ قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا، بهعنوان گامی ضروری برای همسویی سیاست خارجی اروپا با ارزشهای اعلامی آن مطرح شد. این مطالبه پیامدهای عملی مهمی در حوزه تحریمها، پیگرد قضایی و محدودسازی شبکههای نفوذ رژیم در اروپا دارد.
حضور نخستوزیران و وزرای خارجه سابق و نمایندگان برجسته پارلمان اروپا، به اجلاس وزن سیاسی ویژهیی بخشید. توصیف رژیم ایران بهعنوان حکومتی در آستانه فروپاش، و تأکید بر اجتنابناپذیر بودن تغییر، بیانگر تغییری محسوس در گفتمان سیاسی اروپا است. حمایت آشکار از شورای ملی مقاومت ایران و طرح «راهحل سوم» مریم رجوی (نه جنگ، نه مماشات، بلکه تغییر دموکراتیک به دست مردم) بهعنوان گزینهیی واقعگرایانه و اخلاقی مطرح شد.
اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوقبشر ۱۴۰۴ را میتوان نقطه عطفی در رویکرد اتحادیه اروپا نسبت به ایران دانست. این نشست، با پیوند زدن مسأله حقوقبشر به امنیت منطقهیی و جهانی، نشان داد که حمایت از مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنان ضرورتی راهبردی برای صلح و ثبات بینالمللی است. تأکید بر پایان سیاست مماشات، پاسخگویی حقوقی عاملان جنایت و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک، پیام روشنی داشت: آینده ایران نه در تداوم استبداد، بلکه در استقرار جمهوریای آزاد، دموکراتیک و سکولار رقم خواهد خورد.
اعدام، مقاومت و آلترناتیو دموکراتیک: تأملی بر اجلاس بروکسل ۲۰۲۵
اجلاس پارلمان اروپا در ۱۹آذر ۱۴۰۴ (۱۰دسامبر ۲۰۲۵)، همزمان با روز جهانی حقوقبشر، در بروکسل برگزار شد؛ زمانی نمادین که یادآور تعهد جامعه جهانی به کرامت انسانی، آزادیهای بنیادین و مقابله با نقض سیستماتیک حقوقبشر است. این همزمانی، به اجلاس بعدی فراتر از یک نشست سیاسی معمول بخشید و آن را به تریبونی اخلاقی و راهبردی برای بررسی یکی از حادترین بحرانهای حقوقبشری جهان معاصر، یعنی وضعیت ایران، تبدیل کرد. افزایش بیسابقه اعدامها، سرکوب اعتراضات مردمی و تشدید فشار بر زندانیان سیاسی بهویژه اعضا و هواداران مقاومت سازمانیافته، زمینهای فراهم ساخت تا مسأله ایران در کانون توجه فراحزبی پارلمان اروپا قرار گیرد.
بر اساس دادههای مطرحشده در اجلاس، تنها در ماه نوامبر ۲۰۲۵ بیش از ۳۳۰نفر در ایران اعدام شدهاند و شمار کل اعدامها در سال جاری به حدود ۱۸۰۰مورد رسیده است. این آمارها نهتنها از منظر حقوقبشری تکاندهندهاند، بلکه بیانگر ورود حاکمیت ایران به مرحلهای از بحران ساختاری و هراس از فروپاشی است. در چنین بستری، اجلاس بروکسل از اهمیتی مضاعف برخوردار است.
سخنرانی مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، نقطه کانونی این اجلاس بود. او با خطاب قرار دادن پارلمان اروپا بهعنوان «خانه دموکراسی مردم اروپا»، خواستار بهرسمیت شناختن حق مردم ایران برای سرنگونی استبداد دینی شد. این درخواست، بر مبنای اصول شناختهشده حقوق بینالملل و حق تعیین سرنوشت ملتها استوار است.
خانم رجوی ۳محور بنیادین همگرایی مردم ایران را برجسته کرد:
نخست، ضرورت تغییر رژیم به دست مردم و مقاومت سازمانیافته و بدون دخالت نظامی خارجی؛
دوم، مرزبندی قاطع با هر دو شکل استبداد، یعنی دیکتاتوری سلطنتی و دینی؛
سوم، جدایی دین از دولت بهعنوان پیششرط دموکراسی پایدار.
او با تحلیل وضعیت موجود، رژیم حاکم را در بنبستی تاریخی توصیف کرد که در آن، اعدام و سرکوب آخرین ابزارهای بقای سیاسی شدهاند.
طرح ۱۰مادهای مریم رجوی برای آینده ایران که در این اجلاس مورد توجه ویژه قرار گرفت، بهعنوان چارچوبی منسجم برای استقرار جمهوری دموکراتیک، سکولار، غیراتمی و مبتنی بر برابری جنسیتی معرفی شد. این طرح، با تأکید بر لغو مجازات اعدام، استقلال قوه قضاییه و پایبندی به اعلامیه جهانی حقوقبشر، پاسخی ساختاری به بحرانهای تاریخی ایران ارائه میدهد.
یکی از محورهای اصلی اجلاس، محکومیت موج بیسابقه اعدامها و هشدار نسبت به خطر تکرار جنایاتی مشابه قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ بود. سخنرانان تأکید کردند که اعدامهای گسترده، نه نشانه اقتدار، بلکه بازتاب ضعف رژیم و ترس آن از گسترش مقاومت سازمانیافته است. اشاره مکرر به احکام اعدام علیه دستکم ۱۸زندانی سیاسی مرتبط با سازمان مجاهدین خلق، این نگرانی را تقویت کرد که حاکمیت در پی ایجاد رعبی مشابه دهههای گذشته است.
در این چارچوب، درخواست برای ارجاع پرونده جنایات رژیم ایران به شورای امنیت سازمان ملل و بهرسمیت شناختن قتلعام ۱۳۶۷ بهعنوان جنایت علیه بشریت، بهعنوان مطالبهای محوری مطرح شد. این رویکرد، بیانگر گذار از سیاستهای واکنشی و بیانیهمحور به سمت سازوکارهای الزامآور حقوقی و قضایی در سطح بینالمللی است.
اجلاس بروکسل بهطور ویژه بر نقش پیشتاز زنان در مقاومت ایران تأکید داشت. این موضوع نیز اهمیت دارد؛ چرا که زنستیزی نهادینه شده یکی از ستونهای ایدئولوژیک نظام حاکم بر ایران است. حضور و رهبری زنان در ساختار مقاومت، بهویژه در سازمان مجاهدین خلق، چالشی مستقیم علیه این ایدئولوژی محسوب میشود.
گزارشهای ارائهشده درباره فعالیت کانونهای شورشی در شهرهای مختلف ایران، بهویژه با مشارکت نسل جوان و زنان، نشاندهنده سطحی از سازمانیافتگی و تداوم است که با الگوهای اعتراضات پراکنده تفاوت ماهوی دارد. از این منظر، مقاومت سازمانیافته نه یک پدیده مقطعی، بلکه یک آلترناتیو سیاسی با ظرفیت جایگزینی ساختار قدرت تلقی شد.
یکی از نتایج برجسته اجلاس، اجماع گسترده بر شکست سیاست مماشات اتحادیه اروپا در قبال فاشیسم دینی بود. سخنرانان، تجربه دهههای گذشته را شاهدی دانستند بر اینکه تعامل بدون شرط، به تقویت ماشین سرکوب و صدور تروریسم انجامیده است.
در این راستا، مطالبهٔ قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا، بهعنوان گامی ضروری برای همسویی سیاست خارجی اروپا با ارزشهای اعلامی آن مطرح شد. این مطالبه پیامدهای عملی مهمی در حوزه تحریمها، پیگرد قضایی و محدودسازی شبکههای نفوذ رژیم در اروپا دارد.
حضور نخستوزیران و وزرای خارجه سابق و نمایندگان برجسته پارلمان اروپا، به اجلاس وزن سیاسی ویژهیی بخشید. توصیف رژیم ایران بهعنوان حکومتی در آستانه فروپاش، و تأکید بر اجتنابناپذیر بودن تغییر، بیانگر تغییری محسوس در گفتمان سیاسی اروپا است. حمایت آشکار از شورای ملی مقاومت ایران و طرح «راهحل سوم» مریم رجوی (نه جنگ، نه مماشات، بلکه تغییر دموکراتیک به دست مردم) بهعنوان گزینهیی واقعگرایانه و اخلاقی مطرح شد.
اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوقبشر ۱۴۰۴ را میتوان نقطه عطفی در رویکرد اتحادیه اروپا نسبت به ایران دانست. این نشست، با پیوند زدن مسأله حقوقبشر به امنیت منطقهیی و جهانی، نشان داد که حمایت از مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنان ضرورتی راهبردی برای صلح و ثبات بینالمللی است. تأکید بر پایان سیاست مماشات، پاسخگویی حقوقی عاملان جنایت و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک، پیام روشنی داشت: آینده ایران نه در تداوم استبداد، بلکه در استقرار جمهوریای آزاد، دموکراتیک و سکولار رقم خواهد خورد.
کنفرانس در مجلس ملی فرانسه با عنوان «بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن»
روز دوشنبه ۲۴ آذر به ابتکار کمیته پارلمانی ایران دموکراتیک در مجلس ملی فرانسه، کنفرانسی تحت عنوان «بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن» به ریاست خانم کریستن اریگی رئیس این کمیته و با حضور و سخنرانی شماری از نمایندگان مجلس ملی از احزاب مختلف تشکیل شد. خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت سخنران اصلی این کنفرانس بود
سایر سخنرانان عبارت بودند از: هروه سولیناک معاون کمیته پارلمانی ایران دموکراتیک، پاتریک هتزل نماینده پارلمان از حزب جمهوریخواه، آلن ویوین وزیر سابق و نخستین رئیس هیأت نخستوزیری در مقابله با فرقهها، ژیلبر میتران رئیس بنیاد فرانسلیبرته دانیل میتران، خانم دومینیک آتیاس رئیس سابق کانون وکلای اروپایی، ژان پیر برار شهردار و نماینده سابق مجلس و از بنیانگذاران کمیته پارلمانی ایران دموکراتیک، ژان فرانسو لوگاره شهردار سابق منطقه ۱ پاریس، خانم سارا نوری وکیل و حقوقدان و دکتر حمیدرضا طاهرزاده عضو شورای ملی مقاومت ایران.
خانم مریم رجوی: بر اساس گزارشهای مقاومت ایران در سال ۲۰۲۵ بیش از ۲۰۰۰ زندانی اعدام شدهاند. رژیم میخواهد برای جلوگیری از شکلگیری قیام مردمی فضای وحشت ایجاد کند. در میان این اعدامها ۶۰زن بهچشم میخورند.
تمرکز رژیم روی دستگیری و صدور احکام اعدام علیه زنان و مردان شجاعی است که از مجاهدین حمایت میکنند. در حال حاضر ۱۸ تن از این زندانیان در معرض اعدام هستند. هدف جلوگیری از پیوستن جوانان به مقاومت است.
خانم رجوی: با وجود این، آنچه که رشد میکند، نه ترس، بلکه مقاومت است. موج اعتراضات هم داخل زندانها و هم اعتراضات تمامی اقشار اجتماعی نیز گسترش مییابد.
تورم و فقر و غارت ثروتهای ملی در برنامههای بمبسازی و موشکسازی و همچنین جنگ و سرکوب نارضایتیها را افزایش داده است.
جنگ ۱۲روزه در خرداد گذشته حقانیت راهحل سوم این مقاومت را اثبات کرد که راهحل بحران ایران نه جنگ خارجی و نه مماشات، بلکه تغییر رژیم بهدست مردم و مقاومت است.
خانم مریم رجوی: بعد از سرنگونی دیکتاتوری شاه خمینی انقلاب را به سرقت برد در نتیجه انقلاب را به انحراف کشید شد. امروز هم برای جلوگیری از قیام به تشبثات مختلف از جمله تبلیغات گسترده بر علیه مقاومت و تفرقه اندازی در درون اپوزیسیون مبادرت میکند.
مقاومت ایران خواهان یک جمهوری دموکراتیک، کثرتگرا، غیراتمی و مبتنی بر جدایی دین از دولت، برابری زن و مرد، لغو قوانین شریعت آخوندی و خودمختاری کردستان ایران است.
خانم رجوی: امروز بیش از هر زمانی ضروری است که مبارزه مردم ایران برای آزادی و نبرد جوانان شورشگر با سپاه پاسداران بهرسمیت شناخته شود. آزادی ایران نه تنها خواست مردم بلکه لازمه صلح و امنیت جهانی است.
خانم اریگی رئیس کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک: ایران با موج بیسابقهای از اعدامها روبهروست؛ ۳۳۶ نفر تنها در ماه نوامبر اعدام شدهاند. این رقم بیسابقه در ۳۷سال اخیر، نشاندهنده ضعف فزاینده و وحشیگری رژیمی است که توسط مردم طرد شده و از افزایش اعتراضات نگران است.
افرادی مانند زهرا طبری، زندانی سیاسی ۶۷ساله و مهندس برق، بهدلیل حمایت از مجاهدین و داشتن پارچهای با کلمات «زن، مقاومت، آزادی» به اعدام محکوم شدهاند. این نشان میدهد مبارزه برای آزادی در ایران فراتر از یک مطالبه سیاسی یا نبرد ایدئولوژیک؛ یک ضرورت انسانی و اخلاقی است.
به همین دلیل، کمیته ما، کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک، طی ۱۶سال گذشته همواره در کنار مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنها ایستاده است. ما چهار بار حمایت اکثریت نمایندگان مجلس ملی را به دست آوردهایم.
خانم اریگی: پس از جنگ ۱۲ روزه در ژوئن گذشته، یک واقعیت بر همگان آشکار شده است. نه جنگ، نه دخالت خارجی، نه اپوزیسیون خودخوانده سلطنتطلب، و نه مماشات با رژیم، هیچکدام نمیتوانند بنبست ایران را حل کنند.
همانطور که خانم رجوی بهطور منظم بیان میکند، یک راه سوم وجود دارد. تغییر توسط مردم و مقاومت سازمانیافته آنها که دهههاست ادامه دارد. گسترش کانونهای شورشی در تهران و بسیاری از شهرها، که رژیم نیز امروز به آن اعتراف میکند، گواه این امر است.
طرح ده مادهای خانم رجوی مقاومتی را نشان میدهد که تنها به رویارویی با دیکتاتوری بسنده نمیکند، بلکه مدلی مشخص برای آیندهای آزاد، فراگیر و دموکراتیک ارائه میدهد. این رویکرد، راهحلی ملموس و قابل اجرا برای تغییر در ایران است.
خانم اریگی: مقاومت ایران نه تنها با سرکوب بیرحمانه روبهروست، بلکه با یک کارزار گسترده شیطانسازی و اطلاعات نادرست نیز مواجه است. این کارزار هم توسط قدرت حاکم و هم توسط برخی حامیان بازگشت سلطنت هدایت میشود. با این حال، آلترناتیوی که مقاومت ارائه میدهد، بسیار روشن است.
آلن ویوین: نظام سیاسی در ایران علیه آزادیهای اساسی و انسانی، آنهایی که توسط کنوانسیونهای و نهادهای بینالمللی امضا شدهاند عمل میکند و این قابلقبول نیست.
خانم رجوی آخرین اقدامات این دیکتاتور وحشتناک را یادآوری کرد و من میخواهم از فرانسه و اروپا درخواست کنم رویکردی سختگیرانهتر در قبال نظام ایران اتخاذ کنند.
راه درست این نیست که بهدنبال یک رئیس دولت جدید در ایران از خارج باشیم؛ این خود مردم ایران هستند که باید سرنوشت خود را انتخاب کنند و ما باید تمام امکانات را برای کمک به مقاومت فراهم کنیم.
هروه سولیناک نایبرئیس کمیته پارلمانی گروه سوسیالیست: بسیج برای دفاع از حقوقبشر و آزادی در هر کجا که تهدید میشوند، یک وظیفه اخلاقی برای هر جمهوریخواه است؛ به این وظیفه طی ۱۸ سال توسط نمایندگان پارلمان فرانسه با هر گرایش سیاسی عمل شده است.
کمیته ما با تکیه بر نقش محوری مقاومت ایران و جهتگیریهای سیاسی روشن، موضعی ثابت، وفادار به ارزشهای جمهوری فرانسه و مستقل از دولتهای متوالی اتخاذ کرده است که بارها توسط اکثریت قاطع مجلس ملی تأیید شده است.
حمایت از آزادی در ایران در برابر یکی از سرکوبگرترین رژیمهای جهان، بدون فشار، ارعاب و تلاش برای انحراف مسیر، نمیتواند پیش برود؛ این مبارزه اغلب در شرایط دشوار انجام شده است.
رژیم ایران، که با وجود سرکوب و اعدامهای گسترده قادر به شکست مقاومت نیست، یک کارزار گسترده شیطانیسازی را در خارج از کشور علیه مخالفان خود به راه انداخته است که گاهی کمیته خود ما را نیز هدف قرار میدهد.
در این شرایط، مقاومت سازمانیافته تنها راه برای آزادی مردم ایران است؛ این راهی است که کمیته پارلمانی ما از آن حمایت میکند و برای تحقق آن تلاش میکند.
کانونهای شورشی، که خود رژیم نیز به رشد آنها اذعان دارد، هر روز در سراسر ایران در حال توسعه هستند؛ آنها پیشگام یک قیام مردمی هستند که نویدبخش یک دولت آینده است.
پاتریک هتزل: بسیار خوشحالم که امروز در کنار مقاومت ایران هستم. در سپتامبر گذشته با خانم رئیسجمهور دیدار کردم؛ این گفتگو به من کمک کرد تا ابعاد مبارزه شما را بهتر درک کنم. من تحسینکننده سرسختی مقاومت شما در طول سالها هستم و متقاعدم این مقاومت شایسته یک ایران آزاد و دموکراتیک است.
مبارزه شما توسط زنان و مردان شجاعی انجام میشود که با عزمی ستودنی، با یک دیکتاتوری وحشی و غیرانسانی روبهرو هستند؛ رژیمی که تحت پوشش دین، سلطهای عمیقاً سرکوبگرانه بر مردم تحمیل میکند.
سرکوب رژیم ایران تنها به داخل کشور محدود نمیشود، بلکه در خارج نیز فعالیتهای بسیار خطرناک و بیثباتکنندهای انجام میدهد که امنیت و ثبات اروپا را تهدید میکند.
در آوریل ۲۰۲۵، دولت هلند سفیر ایران را احضار کرد تا اعتراض شدید خود را نسبت به دخالتهای رژیم در خاک خود ابلاغ کند؛ این یک اقدام دیپلماتیک نادر اما کاملاً توجیهپذیر است.
دولت استرالیا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست نهادهایی قرار داد که بهعنوان حامی تروریسم دولتی در سراسر جهان شناخته میشوند؛ اینها نشاندهنده تهدید جهانی رژیم است.
ما باید هوشیاری فزایندهیی نسبت به توطئهها و کمپینهای شیطانسازی که این رژیم برای بیاعتبار کردن جنبش مقاومت در تمام اشکال آن به کار میگیرد، نشان دهیم. در همین رابطه من حمایت قاطع خود را از کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک اعلام میکنم.
دومینیک آتیاس: ما پنج روز پیش، هفتادو هفتمین سالگرد امضای بیانیه جهانی حقوقبشر را جشن گرفتیم. همین ارزشها توسط شورای ملی مقاومت ایران حمایت میشوند و در طرح ۱۰ مادهای خانم مریم رجوی گنجانده شدهاند.
مجاهدین خلق بیوقفه از آزادی اندیشه، وجدان و مذهب، جدایی دین و دولت، برابری کامل زن و مرد، ممنوعیت هر گونه شکنجه و حق محاکمه عادلانه دفاع میکنند.
تمام این ارزشها توسط رژیم کنونی پایمال میشوند، رژیمی که روزهای قدرتش به شماره افتاده است؛ سرکوب وحشیانهای بهویژه علیه زنان یکی از گویاترین نشانههای وحشیگری آخوندهاست.
رژیم به این واقعیت پی برده است که زنان قلب تپنده مقاومت را تشکیل میدهند؛ بسیاری از کانونهای شورشی که امروز رژیم را به چالش میکشند، توسط زنان رهبری میشوند.
همین زنان شعار «زن، مقاومت، آزادی» را به شعار سقوط رژیم تبدیل کردهاند؛ این زنان بهویژه از نسل جدید، با شجاعت رژیم و پاسداران آن را در هر کوچه و خیابان به چالش میکشند.
سمیه رشیدی، ۴۲ ساله، بهدلیل نوشتن شعار علیه آخوندها دستگیر، زندانی و در زندان کرج شکنجه شد و جان باخت؛ زیرا فریاد زده بود: «مرگ بر خامنهای، زنده باد مریم رجوی».
ژیلبرت میتران: ما اینجا هستیم تا تمام حمایت و تعهد مان را در مورد شورای ملی مقاومت و رئیسجمهور آن، مریم رجوی، نشان دهیم، تعهد ما به ظهور یک ایران آزاد به همان اندازه قدرتمند است که شما آرزو میکنید؛ ما همه پشت سر شما هستیم برای احترام به منشور حقوق بشر.
ما اینجا هستیم تا احترام به حق حقیقت و عدالت را در برابر قتلعام گستردهیی که مردم ایران ۴۴ سال است متحمل میشوند، از جمله قتلعام سال ۱۳۶۷، مطالبه کنیم.
احساس مصونیتی که مقامات ایرانی دارند، به آنها اجازه میدهد از مرزهای وحشت فراتر روند. تلاشهای زیادی برای رسیدن به تصمیمات عملی لازم است، امیدواریم ملاها مصونیت خود را قطعی ندانند.
ما اینجا هستیم برای بهرسمیت شناختن اپوزیسیون ایران که ساختارمندترین اپوزیسیون در جهان است؛ ما مجبور نیستیم اتهامات مطبوعات و دیپلماتهای دولتی ایران را باور کنیم؛ این اپوزیسیون پیشنهادهای واقعی برای ایران فردا دارد و فرانسه از ۱۹۸۱ به آن پناهندگی داده است.
مبارزه شورای ملی مقاومت ایران عادلانه است من اعتماد خود را به مریم رجوی در رأس شورای ملی مقاومت ابراز میکنم؛ این کلمهای است که با تاریخ خود ما همخوانی دارد و برای ما فقط ۴ سال طول کشید، اما برای شما تقریباً ۴۴ سال است.
ژان-فرانسوا لوگاره: اقدام کمیته پارلمانی برای یک ایران دموکراتیک، یک امید فوقالعاده است، زیرا این کمیته هر گونه دیکتاتوری را در ایران رد میکند. جسارت و شجاعت دارد که بهوضوح در حمایت از دموکراسی موضعگیری کند، دموکراسیای که توسط شورای ملی مقاومت ایران و رئیسجمهور منتخب آن، مریم رجوی، حمایت میشود.
این کمیته پارلمانی نه تنها در مجلس ملی، بلکه در سنا هم حضور دارد. سناتورها و نمایندگان تلاش میکنند سکوت و بیعملی را در برابر وحشتهای رژیم آخوندها بهوضوح محکوم کنند.
ما بهوضوح اقدامات وحشتناک تروریستی سپاه پاسداران در سراسر اروپا، و همچنین آزار و اذیت و جاسوسی علیه فعالان و هواداران شورای ملی مقاومت محکوم میکنیم. این اقدامات باید متوقف شوند.
حفظ و بقای رژیم ایران بر دیپلماسی گروگانگیری متکی است که با استراتژی کاملاً آشکار باجگیری سیاسی همراه است و متأسفانه بسیاری از دولتها تسلیم آن شدهاند. این باید تغییر کند.
ژان پیر برار: ما در یک لحظه حساس قرار داریم و مقاومت در ایران در حال تقویت شدن است. اعدامها نشانه قدرت نیست، بلکه نشانه ضعف است؛ باید حمایت از این مقاومت را بیشتر کرد تا پیروز شود.
ما یک دشمن قدرتمند داریم که از هیچ چیز عقبنشینی نمیکند؛ در ایران اعدام میکنند و در خارج ترور دولتی یکی از دوستان ما، آلخو ویدال کوادراس، نایبرئیس پیشین پارلمان اروپا، یکی از قربانیان اخیر بود؛ در مادرید از فاصله نزدیک به او شلیک کردند تا او را بکشند.
شورای ملی مقاومت ساختاری است که افراد بسیار متفاوتی را گردهم میآورد، اما یک هدف مشترک دارند: آزادی
همبستگی ما، برای ما افتخاری است که آن را تمرین کنیم، به اطرافیانمان توضیح دهیم و آنها را متقاعد کنیم؛ این توانایی ما برای مبارزه با هم برای یک هدف مشترک است.
دکتر محمدعلی شیخی پس از پرواز دریغانگیزش، در افق مقاومتی که با رنج و رزم و خون و خرد انقلابی در برابر رژیم جهل و جنایت میجنگد، درخششی تازه پیدا کرده است؛ بهعنوان «چراغ راهنما» فرا راه دانشگاه و دانشجویان و دانشگاهیانی که از میان آنها برخاست و به عهد و پیمانش به آنها تا پای جان وفا کرد. همان دانشگاهی که از سه اخگر به خون تپیده در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ تا شهیدان پرشمار دیگر فدایی و مجاهد خلق «سنگر آزادی» لقب گرفته است.
دکترشیخی که در دانشگاه تهران هم دانشجو بود و هم استاد و در همه حال شورشگر، در آخرین نوشتهاش بهعنوان مسئول کمیسیون دانشگاهها در شورای ملی مقاومت نوشت: «۱۶ آذر، روز دانشجو، تنها یک تاریخ در تقویم نیست؛ بلکه یادمان عهد خونین و پرشور دانشجویان شهید سال ۱۳۳۲ است که در برابر استبداد پهلوی ایستادند و پرچم آزادیخواهی را برافراشتند. سازمانهای پیشتاز مبارزه با رژیم شاه، سازمان مجاهدین و چریکهای فدایی خلق ایران میعادگاه دانشجویان مبارز بود و شکنجهگاهها و سیاهچالهای آن رژیم مملو از دانشجویانی بود که زندان را به دانشگاه انقلاب تبدیل کرده بودند. این میراث مبارزه، با گذشت دهها سال، در وجود نسلهای بعدی دانشجویان ایران زنده مانده و تبدیل به رودخانهیی خروشان شده که در تمام دورانها به سمت آزادی و عدالت جاری بوده است».
این کلمات فقط یک نوشته نیست، فشرده تمام «زندگی» دکتر شیخی است. در رودخانه خروشانی که «در تمام دورانها به سمت آزادی و عدالت جاری است»، دکتر شیخی اکنون نه یک سفر کرده، بلکه یک «باز آمده» یا ستارهیی باز یافته است که با ارزشهای وفا و یاری و پایداری و قاطعیت و روشن بینی در افق مبازره رهاییبخش مردم ما میدرخشد. مبارزه سرنوشت سازی که مسئول شورای ملی مقاومت آن را اینگونه تعریف میکند: «بزرگترین، طولانیترین، بغرنجترین و خونینترین مقاومت سازمانیافتهٔ تاریخ ایران با چراغ راهنمای "نه شاه، نه شیخ"».
هم از این روست که مسعود رجوی دکتر شیخی را «استاد مجاهد وارسته و والا»، «آموزگار و مثال غیرت و وفا» و «از برجستهترین پیشتازان و پرچمداران انقلاب ضدسلطنتی در دانشگاه و در جمع استادان راهگشا و راهنما»، توصیف میکند.
دکتر شیخی در یکی از مقالاتش در ویژهنامهٔ شورای ملی مقاومت در تیر ۱۳۷۷ نوشت: «از روز نخست، شورا برای پذیرش نیروها و شخصیتها تنها بر یک مرزبندی پای میفشرد که آنهم مرزبندی کاملاً مشخص "نه شاه و نه خمینی" بود».
یاران دکتر شیخی در وصف راه و رسم او نوشتهاند: «با شجاعتی آتشین، در برابر فاجعهآفرینی خونین خمینی در دانشگاهها، تحت عنوان "انقلاب فرهنگی"، قد علم کرد و با تأسیس گروه "استادان متعهد دانشگاهها و مدارس عالی"، سنگر آزادی و علم را پاس داشت. دکتر شیخی با مرزبندیهای روشن و قاطع در برابر شاه و شیخ و با مواضعی بیتزلزل در مقابل مزدوران و خیانتکاران، الگویی بینظیر از صداقت، شرافت و ایستادگی سیاسی بود. سخنان و نوشتههای روشنگر او در جلسات شورا، همچنان چراغ راه و سندی جاودان از وفاداری بیچون و چرای او به آزادی است» (حمیدرضا طاهر زاده).
و برایش از صمیم دل سرودهاند:
پیرِ برنادلِ بلند اندیش / آذرین دیدهیِ اهورا کیش
همهٔ عمر غرق استغنا / آن سترگ به جان و دل درویش
رفت تنها ز سرزمینِ وفا / «از شمار خرد هزاران بیش» * (جمشید پیمان).
----------------------
*مصرع از: رودکی
مریم رجوی: هدف ما انتقال قدرت به مردم ایران است
نمایندگان محترم، مهمانان گرامی،
با نزدیک شدن به کریسمس و سال نو، مایلم از این فرصت استفاده کرده و کریسمس و سال نوی خوبی را برای شما آرزو کنم.
همچنین از نمایندگان محترم بهخاطر توجهشان به وضعیت کشورم و حمایت مستمرشان از مردم ایران در مبارزهشان برای آزادی و دموکراسی، قدردانی میکنم.
همچنین باید بر اهمیت قطعنامه ۱۶۶ مجلس نمایندگان که توسط ۲۲۶عضو حمایت شد، تأکید کنم. این قطعنامه «از خواست مردم ایران برای یک جمهوری دموکراتیک، سکولار و غیراتمی ایران ابراز حمایت میکند» و از جهان آزاد میخواهد که «حقوق مردم ایران، معترضان و کانونهای شورشی را برای مقابله با سپاه پاسداران و نیروهای سرکوبگر برای ایجاد تغییر بهرسمیت بشناسد».
رژیم آخوندی در ایران نه تنها تهدیدی برای مردم ایران، بلکه تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی، بهویژه ثبات در خاورمیانه است.
از آغاز سال ۲۰۲۵، بیش از ۲۰۰۰نفر به بهانههای مختلف و بدون هیچگونه روند قانونی اعدام شدهاند. در حال حاضر، هجده زندانی سیاسی به اتهام حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران زیر حکم اعدام قرار دارند.
هزاران نفر دیگر بهدلیل وابستگی به جنبش مقاومت یا بهدلیل دیدگاههای سیاسی مخالف رژیم در زندانهای سراسر کشور محبوس هستند.
این رژیم در ضعیفترین نقطه خود و آسیبپذیرتر از همیشه است. با این حال، سیاستهای خود را برای حفظ نظام رها نکرده است، زیرا سرکوب وحشیانه در داخل و صدور تروریسم، جنگافروزی و برنامههای تسلیحات هستهیی آن، ارکان بقای آن را تشکیل میدهند.
خامنهای، ولیفقیه رژیم، بهتر از هر کسی میداند که حتی یک قدم عقبنشینی، سقوط رژیم را تسریع میکند. این سرنوشت همه دیکتاتوریها است وقتی به مرحله پایانی حکومت خود میرسند.
ما معتقدیم که تنها یک راهحل وجود دارد. این رژیم باید سرنگون شود.
اما بگذارید واضح بگویم: تغییر رژیم فقط وظیفه مردم ایران است و نه هیچکس دیگری.
ما هرگز از هیچ کشوری نخواستهایم که برای پایان دادن به این رژیم مداخله کند. ما هرگز درخواست اختصاص پول یا سلاح نکردهایم و هرگز هم این کار را نخواهیم کرد.
ما اطمینان داریم که مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنها قادر به پایان دادن به این رژیم وحشی هستند. این یک ضرورت برای صلح و ثبات در منطقه است.
سیاست سازش، به امید واهی تشویق تغییر از درون رژیم، شکستخورده است.
ما بیش از چهار دهه است که میگوییم «افعی هرگز کبوتر نمیزاید».
بنابراین، تغییر توسط مردم ایران از طریق مقاومت سازمانیافته و قیام سازمانیافته تنها گزینه است.
شبکه سراسری مقاومت در داخل ایران، با جلوداری کانونهای شورشی، نقش مرکزی را ایفا میکند.
تنها انتظار ما این است که جامعه بینالمللی مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیمی که کشور ما را نابود کرده است، بهرسمیت بشناسد.
پس از سقوط دیکتاتوری مذهبی، ما وارد یک دوره گذار خواهیم شد.
هدف ما تصاحب قدرت برای خودمان نیست.
هدف ما انتقال قدرت به مردم ایران از طریق یک فرآیند مسالمتآمیز و دموکراتیک است.
ظرف شش ماه، انتخابات سراسری برای مجلس مؤسسان برگزار خواهد شد که مستقیماً توسط مردم انتخاب میشوند. این مجلس قانون اساسی دموکراتیک جدیدی را تدوین و یک دولت انتقالی را برای اداره کشور تا زمان تکمیل قانون اساسی جمهوری جدید منصوب خواهد کرد.
این راهحل به مردم ایران و یک جنبش سازمانیافته متکی است: سازمان مجاهدین خلق ایران، با هزاران عضو توانمند، و یک جایگزین دموکراتیک، شورای ملی مقاومت ایران، ائتلافی از گرایشهای سیاسی مختلف.
اشرف۳ در آلبانی یکی از مراکز سازمان مجاهدین خلق ایران است. این مرکز شامل هزار زن پیشگام و نزدیک به هزار زندانی سیاسی سابق است که منبعی الهامبخش برای مردم ایران هستند.
مهمانان گرامی،
رویدادهای ایران، بهویژه در شش ماه گذشته، «راهحلهای» ساختگی و جایگزینهای دروغین برای آینده ایران را از بین برده است. امروز، تنها دو گزینه واقعی باقی مانده است:
یا ادامه وضعیت فعلی – فاشیسم مذهبی، تروریسم، جنگطلبی و برنامه هستهیی رژیم.
یا تغییر واقعی که توسط مردم ایران و مقاومت آنها ایجاد و به یک جمهوری دموکراتیک و کثرتگرا منجر میشود.
در حالی که وظیفه مردم ایران سرنگونی رژیم است، این هم سیاست درست و هم یک تعهد اخلاقی برای دولتهای دموکراتیک است که مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم و مبارزه جوانان شجاع ایرانی علیه سپاه پاسداران را بهرسمیت بشناسند.