مهم : روابط رژیم و آمریکا گزارش‌ها و تحلیل‌ها با جمعبندی تحلیلی ونتیجه گیری در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۴
ترامپ وخامنه ای و روابط رژیم وآمریکا
🟪 مقدمه:
۱۸ فروردین ۱۴۰۴، روزی بود که در آن گفتمان دیپلماسی و جنگ، بیش از همیشه در فضای سیاسی ایران و روابط خارجی‌اش با آمریکا و اسرائیل به تقابل کشیده شد. درحالی‌که ترامپ از آغاز مذاکرات مستقیم با ایران سخن گفت، همزمان تهدیدهای بی‌سابقه‌ای نیز مطرح شد. در داخل کشور، جنگ رسانه‌ای بین دو جناح «مذاکره‌طلب» و «مقاومت‌محور» به اوج رسید. این شکاف عمیق، آینده مسیر تعامل تهران و واشنگتن را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.
🟥 بخش اول: تحولات دیپلماتیک و نظامی – اظهارات ترامپ
| منبع | خلاصه |
|---|---|
| ترامپ در جلسه با نتانیاهو | اعلام آغاز مذاکرات مستقیم با ایران در روز شنبه؛ تأکید بر دستیابی به توافقی به نفع ایران و جلوگیری از سلاح هسته‌ای. |
| ترامپ در حاشیه نشست | ایران را عامل آغاز حمله ۷ اکتبر معرفی کرد؛ مدعی شد ایران دوباره صاحب منابع مالی شده و تهدید را تشدید کرده است. |
🟥 بخش دوم: جنگ گفتمان در رسانه‌های داخلی – مذاکره یا مقابله؟
▫ جریان حامی مذاکره:
| روزنامه | موضع |
|---|---|
| ستاره صبح، آرمان ملی، شرق، اعتماد | لزوم دیپلماسی فعال برای کاهش تنش، باز شدن باب مذاکره برای حل بحران‌های اقتصادی و سیاست خارجی. |
| زیباکلام، فلاحت‌پیشه، فریدون مجلسی | مذاکره از موضع قدرت، اجتناب از بلوف جنگی، نقد افراطی‌گری و ضرورت بازگشت به عقلانیت. |
▫ جریان مخالف مذاکره:
| روزنامه | موضع |
|---|---|
| جوان، سیاست روز، تحلیلگران امنیتی | رد قاطع مذاکره مستقیم، تأکید بر مقاومت و حفظ دستاوردهای منطقه‌ای و هسته‌ای. |
| رسانه‌های تندرو | بهره‌برداری از ادبیات تهدیدآمیز برای تحقیر دیپلماسی و تهییج افکار عمومی. |
🟥 بخش سوم: تحلیل رسانه‌های عمومی درباره سیاست خارجی روز
| روزنامه | نکات کلیدی |
|---|---|
| شرق، آرمان، ابتکار | آغاز تدریجی مذاکرات را محتمل می‌دانند؛ سیاست ابهام تهران و خطر تشدید جنگ روانی مورد اشاره قرار گرفته است. |
| فرهیختگان، جهان صنعت | ارتباط مستقیم میان فضای مذاکراتی و وضعیت اقتصادی کشور. مذاکره را ضرورتی اقتصادی-سیاسی معرفی می‌کنند. |
| هم‌میهن | انتقاد از انفعال دولت پزشکیان در سیاست خارجی و واگذاری میدان به جریان‌های امنیتی. |
🟥 بخش چهارم: تحلیل اندیشمندان و واکنش‌ها
تحلیل حمید آصفی:
-
تهدید کیهان علیه ترامپ، نمونه‌ای از خودزنی استراتژیک است.
-
حاکمیت ایران گرفتار پارادوکس بین دیپلماسی و تهدید است.
-
کیهان تصویری ناامن از ایران می‌سازد که بهانه تحریم و انزوا به‌دست دشمن می‌دهد.
-
زبان تهدید داخلی در نهایت در بیرون هزینه‌ساز خواهد شد.
هشدار تحلیلگران خارجی:
-
اسرائیل نگران توافق نرم ترامپ با ایران است.
-
نخبگان نومحافظه‌کار خواهان ادامه فشار حداکثری‌اند تا ایران به «مدل لیبی» تن دهد.
-
اسرائیل تلاش می‌کند حمله را اجتناب‌ناپذیر جلوه دهد و فضا را به سمت برخورد سوق دهد.
🟩 جمعبندی تحلیلی:
۱. دوگانه‌سازی خطرناک حاکمیت: همزمان که برخی مقامات از مذاکره سخن می‌گویند، نهادهای امنیتی و رسانه‌های وابسته با ادبیاتی تحریک‌آمیز، این روند را زیر سؤال می‌برند. این تضاد موجب فرسایش اعتبار دیپلماتیک رژیم و سردرگمی طرف‌های مقابل می‌شود.
۲. جنگ گرگ‌ها در سیاست داخلی: تقابل بین «دیپلمات‌ها» و «امنیتی‌ها» دیگر صرفاً یک اختلاف در شیوه نیست؛ اینک به رقابت برای تعیین سرنوشت سیاسی ایران بدل شده است.
-
فرصت یا تهدید؟ اگرچه مسیر گفتگو با آمریکا در ظاهر گشوده شده، اما استمرار ادبیات تهدید، نبود اجماع در سطوح بالای تصمیم‌گیری و فشارهای متقابل در داخل و خارج، این فرصت را در معرض نابودی قرار داده است.
-
نقش ترامپ: ترامپ در آستانه یک تصمیم تاریخی قرار گرفته است: توافق با ایران و یا حمله. در هر دو حالت، سرنوشت ایران در برابر یکی از مهم‌ترین بزنگاه‌های دیپلماتیک و نظامی چند دهه اخیر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر