او با ۱۰۰۰آواز زیبا و خاطرهانگیز در دوران شکوفایی هنریش به گنج فرهنگی بیبدیلی برای تاریخ ایران تبدیل شد. مرهمی بر دردها، همرازی در رنجها و همراهی دلنشین در شادیهای مردم.در حاکمیت آخوندها در تنهایی در ”لالون“، برای ابرها و پرندهها و رودخانهها میخواند. اما روح عاصیش هیچگاه راضی نبود. پس بر جنایتها و رذالتهای رژیم آخوندی شورید. کنج عزلت را رها کرد و طریق مقاومت را برگزید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر