انفجار مهیب بندرعباس؛ رسوایی ملی، پنهانکاری رژیم و پیام همبستگی خانم مریم رجوی

 انفجار مهیب بندرعباس؛ رسوایی ملی، پنهانکاری رژیم و پیام همبستگی خانم مریم رجوی

لحظه های انفجار در بندر عباس وسانسور خبری توسط رژیم وپاسداران برای مخفی کردن علت انفجار

مقدمه:

بندرعباس، مهم‌ترین بندر تجاری ایران، روز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، شاهد انفجاری عظیم و فاجعه‌بار بود؛ انفجاری که با ۱۸ کشته و بیش از ۸۰۰ مجروح، بار دیگر چهره‌ی بحران‌آفرین و پنهانکار رژیم آخوندی را به نمایش گذاشت. در حالی که مقامات حکومتی درصدد سرپوش گذاشتن بر ابعاد فاجعه بودند، منابع بین‌المللی و تحلیل‌های داخلی، پرده از واقعیت‌های خطرناک‌تر برداشتند.

خلاصه گزارش‌ها:

• آمار رسمی رژیم: طبق گزارش تسنیم، ۱۸ فوتی و بیش از ۸۰۰ مصدوم ثبت شده و عملیات اطفا پس از ساعت‌ها تلاش ادامه داشت​

• گزارش روزنامه هم‌میهن (اصلاح‌طلبان رژیم): انفجار می‌تواند ناشی از سهل‌انگاری شدید یا اقدامات خرابکارانه باشد. این رسانه تأکید کرده که ضعف‌های حفاظتی و سیاسی داخلی، زمینه‌ساز این فاجعه بوده‌اند​

• افشای منبع انفجار توسط نیویورک تایمز: به نقل از منابع نزدیک به سپاه پاسداران، انفجار ناشی از بی‌احتیاطی در حمل و نگهداری ماده شیمیایی «سدیم پرکلرات» بوده که برای ساخت سوخت جامد موشک‌های بالستیکی استفاده می‌شود​. این حقیقت ابعاد امنیتی و نظامی فاجعه را آشکار می‌کند.

• تصاویر هوایی و گزارش‌های میدانی: سوختن هزاران کانتینر و انتشار گازهای سمی گسترده که به تعطیلی مدارس، ادارات و هشدار به مردم برای ماندن در خانه منجر شد، گویای شدت فاجعه و ناتوانی رژیم در کنترل بحران است.

پیام خانم مریم رجوی:

«با تسلیت و همدردی با مردم داغدار بندرعباس در باره انفجار مهیب، خاطرنشان می‌کنم: تردیدی نیست که تمامی مسئولیت بر عهده رژیم آخوندی و انبارسازی فله‌یی و بی‌حساب و کتاب مواد شیمیایی و تسلیحاتی و مهمات در مکان‌ها و مخازن غیراستاندارد مانند فاجعه بندر بیروت در مرداد ۱۳۹۹ است.»

نتیجه‌گیری تحلیلی:

فاجعه‌ی بندرعباس، صرفاً یک حادثه‌ی صنعتی نیست؛ بلکه نماد بحران ساختاری، بی‌کفایتی، و ماهیت بحران‌آفرین رژیمی است که با انبارکردن مخفیانه‌ی سوخت موشک‌های بالستیک در زیرساخت‌های غیرنظامی، نه تنها جان مردم ایران، بلکه امنیت کل منطقه را به مخاطره انداخته است.

رژیم تلاش کرد با پنهانکاری، مقصران واقعی را بپوشاند، اما افشاگری‌های داخلی و بین‌المللی نشان دادند که اصل ماجرا چیزی جز بی‌احتیاطی مرگبار سپاه پاسداران و سیاست‌های بحران‌ساز رژیم نیست.

امروز، همچون فاجعه‌ی بندر بیروت، جهان شاهد یک هشدار جدی دیگر است: ادامه‌ی حکومت آخوندی، مساوی با ادامه‌ی فجایع انسانی، بی‌ثباتی منطقه‌ای و تهدید جهانی است.

رژیمی که جان مردمش را به بهای پروژه‌های نظامی می‌سوزاند، مشروعیتی برای ماندن ندارد.