خیزش غارتشدگان در تهران و مقابله با نیروهای سرکوبگر
با شعارهای توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، مرگ بر دیکتاتور، میکشم میکشم آنکه برادرم کشت
صبح
امروز دوشنبه اول آبان بیش از دوهزار نفر از مردم که اموالشان توسط مؤسسات
وابسته به سپاه پاسداران، نیروی انتظامی، قضاییه آخوندی و دیگر نهادهای
حکومتی به سرقت رفته است، در مقابل مجلس ارتجاع دست به تظاهرات زدند. نیروی
سرکوبگر انتظامی با یورش به تظاهرکنندگان و ضرب و شتم وحشیانه آنها با
باتون درصدد پراکنده کردن تظاهرات که زنان نقش بسیار فعالی در آن داشت،
برآمدند که با مقاومت مردم مواجه شد.
تظاهرکنندگان
خطاب به نیروهای مهاجم شعار میدادند: ”نیروی انتظامی خجالت خجالت“، ”توپ
تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، مرگ بر دیکتاتور“. زمانی که درصدد دستگیری برخی
افراد بهخصوص زنان تظاهر کننده برآمده و میخواستند آنها را بهزور با
خود ببرند، مردم شعار میدادند ”داعشی داعشی، مرگ بر داعشی، ولش کن“، ”پلیس
برو حیا کن، هموطنو رها کن“.
تظاهرکنندگان
که رژیم ضدبشری آخوندی و سردمداران آن را مسئول چپاول دسترنج و
اندوختههای خود میدانند شعار میدادند ”مرگ بر سیف“، ”ننگ بر روحانی“،
”لاریجانی قاضیه با دزدا هم بازیه“، ”دزدی نهادینه شده، دلها پر از کینه
شده“، ”نه حکم داریم نه حاکم، دزدن خود محاکم“، ”خرج فرنگ داشتن از پول ما
برداشتن“، ”کسری بودجه داشتند، از پول ما برداشتن“، ”دولت اعتدالی جیبها رو
کرده خالی“، ”کاسپین دزدی کرده دولت حمایت کرده“، ”سیف خیانت میکنه، مجلس
تأیید میکنه“، ”تا حقمو نگیرم از پا نمینشینم“، ”ظلم و ستم کافیه سفره
ما خالیه“، ”ننگ ما ننگ ما صدا و سیمای ما“.
شماری
از زنان و مردان تظاهر کننده با تهاجم وحشیانه نیروی انتظامی زیر دست و پا
افتادند که بقیه جمعیت با مقاومت آنها را نجات داده و با پرتاب سنگ و چوب و سایر وسایل به سمت نیروی انتظامی شعار میدادند «می کشم، میکشم؛ آن که برادرم کشت».
متعاقباً
نیروی انتظامی به محاصره تظاهرکنندگان برآمد بهنحوی که از یک منطقه محصور
شده بیرون نیایند، اما مردم محاصره را شکسته و به سمت بهارستان شروع به
راهپیمایی کردند. نیروهای سرکوبگر با وارد کردن یگان موتوری درصدد کنترل
جمعیت برآمد، اما مردم با پرتاب سنگ به سمت آنها به مسیر خود ادامه
میدهند. شمار زیادی از مردم به صفوف تظاهرکنندگان میپیوندند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
اول آبان ۱۳۹۶ (۲۳اکتبر ۲۰۱۷)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر