۱۴۰۳ دی ۴, سه‌شنبه

رویداد تاریخی میلاد عیسی مسیح (ع)، پیامبر عشق و رهایی مبارک باد

 

رویداد تاریخی

میلاد عیسی مسیح (ع)، پیامبر عشق و رهایی مبارک باد

-

میلاد عیسی مسیح‌(ع)، پیامبر عشق و رهایی مبارک باد
میلاد عیسی مسیح‌(ع)، پیامبر عشق و رهایی مبارک باد

سلام بر مبشر رهایی و رحمت و منادی مهر و عطوفت

هر سال یک ‌شب، نور شمع‌ها، صدای دل‌انگیز ناقوس‌ها و طنین زیبای ترانه‌های مذهبی، درهم می‌آمیزند، تا تولد خجسته عیسی مسیح را گرامی بدارند. تولد نوری که در دل تیرگی قرن‌های دور، درخشید. ناقوسی که برای عشق و عدالت به‌صدا درآمد و ترانه‌یی که نغمه تکامل و کرامت انسان را در گوش جان بشریتِ سرگشته، طنین‌انداز کرد.
در عید میلاد، دست‌ها به‌یکدیگر فشرده می‌شوند. قلب‌ها به‌هم نزدیک‌تر می‌شوند، دیدارها تازه می‌گردند و هدیه‌ها به‌نشانه محبت، رد و بدل می‌گردند. چرا که محبت و برادری و رحمت، ارمغان عیسی(ع) برای بشریت بود.
در عید میلاد مسیح، کاج‌های سبز را به‌ خانه می‌آورند و چراغانی می‌کنند. نشانه‌یی از پیروزی حیات و سرسبزی در دل زمستان افسرده مرگزای.
مگر عیسی مسیح نبود که با نفسش، زندگی را بر مرگ چیره نمود و با کلامش، زمستان روح انسان‌ها را به‌ بهار سرسبزی و شکفتگی گوهر انسانی مبدل کرد؟
پیامبر بزرگی که با تولدش در چنین روزی تاریخ بشریت را ورق زد، پیام مجسم رهایی و یگانگی بود.
اولین کلماتی که او در حیاتش به‌زبان آورد، توحید بود و خیر و برکت و تبری جستن از شقاوت و ستمگری. و هنگامی که مادرش مریم عذرا که وجودش یکی از فرازهای تابناک تاریخ انسان است، به‌خاطر به‌دنیا آوردن مسیح، آن‌چنان در معرض تیرهای تهمت و افترا و فرافکنی مرتجعان و دین‌فروشان قرار گرفته بود که جز روزه سکوت، چاره‌یی نیافت، عیسی‌ مسیح به‌گونه‌یی معجزه‌آسا به‌سخن آمد و با اعلام هویت و پیامبری و رسالت رهایی‌بخش خود بر ‌پاکی و مقام و مرتبت مادر مقدسش نیز گواهی داد:
والسّــلام عـلّی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا.
درود بر‌ من، روزی که‌ زاده شدم، روزی که بمیرم و روزی که دیگر‌بار زنده و برانگیخته شوم.
 
حضرت عیسی(ع)، پیام آسمانیش را ‌ـ‌که پیام آزادی و برادری و پیام امید و روشنایی است‌ـ‌ با پذیرش انواع شداید و سختی‌ها به‌ مردم رساند. او یاران و پیروانش را به‌ فداکاری و ازخودگذشتگی برای تحقق آزادی و صلح و عدالت فرامی‌خواند و می‌گفت: هر کس به‌خاطر اسم من، خانه‌ها یا برادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا فرزندان یا زمین‌ها را ترک کرد، صدچندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد ‌شد.
اما، نخستین کسی که در مسیر فداکاری و گذشتن از همه‌چیز برای تحقق این آرمان‌های مقدس، قدم نهاد، مادر عیسی، حضرت مریم عذرا علیها‌السلام بود. بانویی مطهر که ‌بار این رسالت را حتی قبل از تولد حضرت عیسی(ع) به‌دوش کشید و رسالت رهایی‌بخش خود را با شجاعت و مقاومتی مافوق تصور به‌انجام رساند. زنی که قرآن مجید از او در شمار بزرگ‌ترین منادیان یگانگی و راهگشایان رهایی انسان یاد می‌کند و برایش منزلتی مانند پیامبران بزرگ توحید قائل می‌شود. زنی که نه فقط در میلاد مسیح و ظهور مسیحیت بلکه در گسترش و ادامه تاریخی پیام رحمت و رهایی دیگر پیامبران توحید، نقش ویژه‌یی داشته است.
 
مسیح، مبشر رهایی فرزند انسان اگر نسبت به‌ محرومان و کوبیده‌شدگان، همه مهر و عطوفت بود، اما به‌همان اندازه با ستمگران و درندگان انسان‌ها و با دجالان و دین‌فروشان سر ستیز داشت و با آنان جز با خشم و کین سخن نمی‌گفت. در بیت‌المقدس وقتی که سران کاتبان و فریسیان ریاکار از جمعیتی که دل به‌ پیام عیسی(ع) داده بودند، به‌وحشت افتاده او را مورد غضب و اعتراض قرار دادند، عیسی با بانگی که طنینش علیه دین‌فروشی و دجالگری تا جاودان به‌گوش خواهد رسید، بر ‌آنها فریاد زد: ‌ای ماران و افعی‌زادگان چگونه از عذاب جهنم خواهید گریخت.
 
 
 
 
 
 
 
 

«ذَلِک عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یمْتَرُونَ».

این است داستان عیسی پسر مریم ، گفتار حقی که در آن بسا شک‌ها می‌کنند.

مسعود رجوی - از «پرتوی از سوره مریم » - ۱۳۶۹

«قَالُوا یا مَرْیمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیئاً فَرِیاً» گفتند آی مریم خیلی کلک هست توی کارت ها!  «لقد جئت».، همانا آوردی یک چیزی خیلی پردروغ. یا اخت هارون، «یا أُخْتَ هَارُونَ مَا کانَ أَبُوک امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا کانَتْ أُمُّک بَغِیاً» آهای خواهر هارون، آهای دختر این خانواده، «مَا کانَ أَبُوک امْرَأَ سَوْءٍ»، پدرت که آدم عوضی نبود، وَ مَا کانَتْ أُمُّک بَغِیاً مادرت هم که بدکاره نبود.  یعنی که ای بدکاره، پس آن ژست و قیافه‌هایت چه بود؟ این بچه را بابایش کیست؟ فَأَشَارَتْ إِلَیهِ و این در مقابل تمام این تیرهای مسموم و زهرآگین فقط به کودک اشاره می‌کرد. برای این‌که دلیل و استدلال و حجت دیگری نداشت. بس که اشاره کرد در مقابل حرف‌های همه، بهترین کار سکوت بود، چه داشت که بگوید؟ اگر هم می‌گفت، می‌گفتند اوهو، دیگر بدتر. فقط به‌ کودک اشاره می‌کرد، کودکی که قبل از همه تولدش را خود خدا تبریک گفته بود و چشم روشنی داده بود. اینها هم که دیدند این حرف نمی‌زند که بیشتر بریزند سرش «قَالُوا کیفَ نُکلِّمُ مَن کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیاً». گفتند ببین این حقه‌بازی را هم. هی اشاره می‌کند به این. چه‌جوری با یک بچه شیرخواره توی گهواره یا توی بغل تو، ما حرف بزنیم، هی حواله می‌دهد به آن، ماشاءالله، ماشاءالله، حالا هم خودش را می‌زند به روزه، بعد هم حواله می‌دهد ما را به بچه، چه جوری ما با این بچه صحبت کنیم!

به نظر شما آیا آزمایشی سخت‌تر و هولناک‌تر از این برای مریم عذرا متصور بود؟ حتما که نبود، آن هم در آن روزگار، خدا را ببینید، عدل انگشت گذاشته روی همه چیز، والا که مریم عذرا نمی‌بود که همگان به او دخیل ببندند. یک عده از لات و لوت‌ها گفتند برویم، یک عده گفتند نه بابا بایستیم ببینیم، سرگرمی خوبی درست شده بود. برای تخلیه درون‌های ناپاک و فاسد خودشان، هرآنچه که دردل داشتند و در قلب و در روح و ضمیر خودشان، چون فی‌الواقع این داستان با مریمش آیینه‌یی بود که هر کس خودش را بارز می‌کرد، آن تو می‌دید.

آنقدر از این متلک‌ها بار این مادر کردند که جانش به لبش رسید.

از آن طرف هم خدا می‌خواست ببیند می‌ایستد؟ والا که شایان مادر مسیح شدن نبود. گفتند و گفتند و آن هم اشاره می‌کرد به بچه، فقط، بدون یک کلمه جواب. اما به‌ ناگهان، بچه، معجزات آن دوران‌ها است دیگر، زبان باز کرد:

«قَالَ إِنِّی عَبْدُاللَّهِ»، گفت منم بنده خدا، «آتَانِی الْکتَابَ »، کتاب را بهم داده، انجیل. «وَجَعَلَنِی نَبِیاً»، من را پیامبر قرار داده

«وَجَعَلَنِی مُبَارَکاً أَینَ مَا کنتُ»، در هر کجا که هستم، من منشاء و سرچشمه خیر و برکتم. وَجَعَلَنِی مُبَارَکاً أَینَ مَا کنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکاةِ، و سفارشم کرده به نیاز و نماز و پاکسازی مالم مَا دُمْتُ حَیاً تا هرآنگاه که زنده‌ام. عجب بچه روداری هم هست ها! زبان باز کرده، اولش هم «آتَانِی الْکتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیاً، بعد وَجَعَلَنِی مُبَارَکاً مبارکم تا وقتی که زنده‌ام و در هر کجا هم هستم وَبَرّاً بِوَالِدَتِی و مهربان و نکوکار با مادرم، وَلَمْ یجْعَلْنِی جَبَّاراً شَقِیاً  و من را جبار و شقی، دیکتاتور و قسی قرار نداده، خصلت ویژه جباران و اشقیاء این است که از خود می‌چینند.

وَالسَّلَامُ عَلَی یوْمَ وُلِدتُّ وَیوْمَ أَمُوتُ وَیوْمَ أُبْعَثُ حَیاً درود، درود، درود، ۳تا، روزی که زاده شدم، وَالسَّلَامُ عَلَی یوْمَ وُلِدتُّ روزی که زاده شدم، یوْمَ أَمُوتُ روزی که بمیرم وَیوْمَ أُبْعَثُ حَیاً روزی که در بگذرم و روزی که مجددا برانگیخته بشوم. «ذَلِک عِیسَی ابْنُ مَرْیمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یمْتَرُونَ». این است داستان عیسی پسر مریم، گفتار حقی که در آن بسا شک‌ها می‌کنند که هنوز هم ادامه دارد، این روح خدا بود، بعد رسیدیم به حبیب و عشق خدا، در برابر ادیان خودبه‌خودی، ارتجاعی، شرک‌آلود، شاخصش در زمان ما خمینی و آخوندهایشان، رهبان‌شان، احبارشان، کاهنان‌شان، دستگاه توحیدی، در همه نقاط رو در رو و ضد به ضد، دودستگاهی که بحثش را شروع کرد مریم، یکی پیام‌آور رحمت و رهایی است. درست در نقطه مقابل آن، یکی جباریت و شقاوت صادر می‌کند.

 

گزیده‌یی از سخنان عیسی مسیح‌(ع)

«…چه دشوار است که ثروتمندان به‌ ملکوت خدا وارد شوند. زیرا گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسان‌تر است از دخول ثروتمندی در ملکوت خدا…» انجیل لوقا ـ ۱۸
«اسلحه نام خدا را بردارید، تا بتوانید در روز شریر مقاومت کنید و همه کار را به‌جا آورده بایستید. پس کمر خود را به راستی بسته و جوشن عدالت را در بر کرده بایستید… و بر روی این همه، سپر ایمان بکشید که با‌ آن بتوانید تمامی تیرهای آتشین شریر را خاموش کنید و خودِ نجات، و شمشیر روح را که کلام خداست بردارید…» (از رساله پولس رسول به افسسیان‌ ـ باب ۶)
«از کسانی که جسم را می‌کشند ولی قادر به کشتن جان نیستند، نترسید». انجیل لوقا ـ ۱۱
«روح خدا در من است، زیرا که مرا مسح کرد تا فقیران را بشارت دهم و مرا فرستاد تا شکسته‌دلان را شفا بخشم و اسیران را به رستگاری و کوران را به بینایی موعظه کنم و تا کوبیدگان را آزاد سازم». انجیل لوقا ـ ۴
«خوشا به‌حال زحمت‌کشان برای عدالت، زیرا که ملکوت آسمان از آن ایشان است». انجیل متی‌ ـ ۵
«بپرهیزید از کاتبانی که خرامیدن در لباس‌های دراز را می‌پسندند و سلام در بازارها و صدر کنائس و بالا نشستن در ضیافت‌ها را دوست می‌دارند و خانه‌های بیوه‌زنان را می‌بلعند و نماز را به ریاکاری طول می‌دهند. اینها عذاب شدیدتر خواهند یافت». انجیل لوقا - ۲۰ و ۴۷
«وای بر شما ای کاتبان و فریسیان ریاکار، وای بر شما نیز ای فقیهان، زیرا که بارهای گران بر مردم می‌نهید و خود بر آنها یک انگشت هم نمی‌گذارید… حکمت خدا نیز فرموده است که به سوی ایشان انبیا و رسولان می‌فرستم؛ و بعضی از ایشان را خواهند کشت و بر بعضی جفا خواهند کرد. تا انتقام خون جمیع انبیا که از بنای عالم ریخته شد، از این طبقه گرفته شود. از خون هابیل تا خون ذکریا که در میان مذبح و هیکل کشته شد. بلی به شما می‌گویم که از این فرقه بازخواست خواهد شد». انجیل لوقا‌ ـ ۱۲
«اینک بنده من، که برگزیدم و حبیب من، که خاطرم از وی خرسند است. روح خود را بر وی خواهم نهاد. تا انصاف را بر امتها اشتهار نماید… تا آن که انصاف را به‌نصرت در آورد و به‌نام او امت‌ها امید خواهند داشت». انجیل متی ـ ۱۲
«این قوم به لب‌های خود مرا حرمت می‌دارند، لیکن دل‌شان از من دور است… پس بدیشان گفت که حکم خدا را نیکو باطل ساخته‌اید تا تقلید خود را محکم بدارید» انجیل مرقس ـ ۷
«چون روزه‌ دارید مانند ریاکاران، ترشرو مباشید. زیرا که صورت خود را تغییر می‌دهند تا در نظر مردم روزه‌دار نمایند… لیکن تو چون روزه‌ داری، سرت را روغن بزن و صورتت را بشوی تا در نظر مردم روزه‌دار ننمایی…» انجیل متی ـ ۶
«هر که از شما بزرگ‌تر باشد، خادم شماست و هر که خود را بلند کند، پست گردد و هر که فروتن شود، سرفراز گردد…
وای بر‌ شما ‌ای کاتبان و فریسیان ریاکار که درهای ملکوت آسمان را به‌روی مردم می‌بندید. خودتان وارد نمی‌شوید و طالبان ورود را مانع می‌شوید. وای بر‌ شما راهنمایان کور که پشه را صافی می‌کنید و شتر را فرومی‌بلعید. وای بر‌ شما‌ ای کاتبان، از آن‌رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌کنید و درون آن‌را سرشار از جبر و ظلم می‌دارید. ‌ای کاتبان ریاکار که چون قبرهای سفیده شده می‌باشید که از بیرون نیکو می‌نماید لکن درون آنها از استخوان مردگان و پلیدی‌ها پر است». انجیل متی ـ ۲۳
 

پیام خانم مریم رجوی به‌مناسبت میلاد مسیح و آغاز سال ۲۰۲۴ میلادی

هموطنان عزیز مسیحی،
یاران مسیح و حضرت مریم،
زحمت‌کشان برای آزادی، برادری و صلح در سراسر جهان،
میلاد عیسی بن‌ مریم بر شما خجسته و مبارک.

با سلام‌های بی‌پایان به عیسی مسیح و مریم عذرا که «فرشتگان به او گفتند: خدا تو را انتخاب کرده و پاکیزه داشته و برگزیده زنان عالم ساخته است» (قرآن- سوره آل‌عمران، آیه ۴۲).
سلام بر پیامبری که علیه دین‌فروشان شورش کرد و هیچ سازشی را با آنها روا نمی‌دانست. اما هم‌زمان یاران خود و به‌پاخاستگان را فرامی‌خواند که با یکدیگر و با مردم خود، گذشت در پیش بگیرند.
پیامبری که می‌گفت: «دیگری را مانند خود دوست داشته باش».
آری مسیح برانگیخته شد تا «کسانی را که گرسنه و تشنه عدالت‌اند»، سیراب کند (انجیل متی باب ۶-۵).
امروز، اما، زادگاه او غرق خون و ماتم است.
هیولای فاشیسم دینی برای حفظ قدرت پوسیده خود بر آتش جنگ در خاورمیانه می‌دمد مردمان بی‌گناه و مظلوم کشته می‌شوند و در شهرهای ایران جوانان ما را دسته دسته به‌دار می‌آویزد. به پیروان مذاهب دیگر ظلم و ستم می‌کند و با غارت مردم ایران، آنها را به فقر و گرسنگی می‌کشاند.
راستی که حاکمیت جنگ و سرکوب آخوندها، از نمرود و فرعون تا قاتلان عیسی مسیح و دشمنان حضرت محمد را در خود خلاصه کرده است.
پیروی از پیام‌آوران توحید و آزادی و انقلاب، نبرد با همین دشمن غدار است که بانی اصلی جنگ برای سدبستن در برابر قیام مردم ایران است و کشتار مردم بی‌گناه سود می‌برد. مردم این منطقه از شیعه تا سنی، از مسیحی تا مسلمان و یهودی دشمن یکدیگر نیستند؛ بلکه می‌خواهند و می‌توانند در صلح و دوستی، هم‌زیستی بردبارانه داشته باشند.
پیامبران بزرگ ما، که سلام خدا بر آنها باد، از ابراهیم تا موسی و عیسی و محمد، پیام‌شان یکی است‌. پیام‌شان رهایی انسان از غل و زنجیر جهل و خرافات و استبداد و بهره‌کشی است.
باشد که رزم و فداکاری زحمتکشان برای عدالت، کانون‌های شورشی و قیام‌آفرینان و ارتش بزرگ آزادی مردم ایران، بانی جنگ و تروریسم یعنی رژیم ولایت فقیه را برای همیشه از میان بردارد.
باشد که صلح و آزادی کشورهای خاورمیانه را فرا گیرد و چنان که در زبور داوود آمده است: چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند (زبور داوود – باب ۱۳۳ - آیه ۲ و ۳).
پیشاپیش آغاز سال ۲۰۲۴ را تبریک می‌گویم باشد که سال نو، سال نوشدن جهان با سرنگونی ارتجاع و استبداد دینی در ایران باشد.

سلام بر عیسی مسیح
سلام بر مریم عذرا

 

بر گرفته از سایت مریم رجوی 

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر