کنفرانس در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان ۶۷و اعلام انتشار کتاب درباره قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی در واشینگتن
کنفرانس در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان ۶۷ در واشینگتن
مهمترين خبرها
- واشینگتن: کنفرانس در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان ۶۷و اعلام انتشار کتاب درباره قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی
- ابراز انزجار هموطنان بلوچ از روحانی در زابل و زاهدان
- بحران یمن با کشته شدن علی عبدالله صالح بالا می‌گیرد
اخبار مرتبط
- واشینگتن: کنفرانس در حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان ۶۷و اعلام انتشار کتاب درباره قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی
- گزارش تلویزیونهای الاخباریه و اورینت‌نیوز از کنفرانس در شهرداری منطقهٴ ۵پاریس + فیلم
- پاریس - سخنرانیهای ژان پیر برار و طاهر بومدرا، کنفرانس در حمایت از جنبش دادخواهی شهیدان قتل‌عام ۶۷ (قسمت پایانی)
واشینگتن - کلوپ ملی مطبوعات:
کنفرانس با حضور شخصیت‌های برجسته آمریکایی
محکومیت موج اعدامها و نقض حقوق‌بشر در ایران
حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام 67
اعلام انتشار کتاب جدید نمایندگی شورا در آمریکا
درباره قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی
کنفرانس با حضور شخصیت‌های برجسته آمریکایی
محکومیت موج اعدامها و نقض حقوق‌بشر در ایران
حمایت از جنبش دادخواهی قتل‌عام 67
اعلام انتشار کتاب جدید نمایندگی شورا در آمریکا
درباره قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی
دفتر
نمایندگی شورای ملی مقاومت در آمریکا، یک کنفرانس مطبوعاتی را در کلوپ ملی
مطبوعات در واشینگتن با حضور شخصیت‌های برجسته آمریکایی در حمایت از جنبش
دادخواهی قتل‌عام 67و برای بحث و بررسی سیاست صحیح در قبال نقض وحشیانه
حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی، برگزار کرد.
در
این کنفرانس که با شرکت نمایندگان هیأت‌های دیپلوماتیک و خبرنگاران و
نمایندگان رادیو تلویزیونهای مختلف برگزار شد، سخنرانان عبارت بودند از:
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر در ژنو
لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
سفیر آدام ارلی، سخنگوی پیشین وزارت‌خارجه و سفیر پیشین آمریکا در بحرین
سفیر مارک گینزبرگ، سفیر پیشین آمریکا در مراکش
و سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر در ژنو
لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
سفیر آدام ارلی، سخنگوی پیشین وزارت‌خارجه و سفیر پیشین آمریکا در بحرین
سفیر مارک گینزبرگ، سفیر پیشین آمریکا در مراکش
و سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا
سخنرانان
این جلسه، با اشاره به موج اعدامها و استمرار جنایات رژیم، تأکید کردند که
عاملان قتل‌عام 30هزار زندانی سیاسی در سال 67هم‌چنان در مسند قدرتند، لذا
ضروری است که مسئله نقض حقوق‌بشر در ایران در اولویت قرار گیرد و عاملان
جنایات ضدانسانی علیه مردم ایران، مورد حسابرسی قرار گیرند.
سفیر آدام ارلی که مدیریت این جلسه را برعهده داشت در سخنان افتتاحیه خود، انتشار کتاب جدید دفتر نمایندگی شورا در آمریکا درباره قتل‌عام 67را اعلام کرد.
سفیر آدام ارلی: سخنگوی پیشین وزارت‌خارجه و سفیر پیشین آمریکا در بحرین
ما امروز به این‌جا آمده‌ایم تا در رابطه با یک کتاب جدید صحبت کنیم که فصل بسیار تاریکی را نه فقط از ایران، بلکه از کل جهان متمدن، بررسی می‌کند. «ایران، جایی‌که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند: قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 1367و ادامه این جنایات». پس همان‌طور که عنوان این کتاب می‌گوید، این فصل مشخص از تاریخ ایرانیان از ژوئیة 1988شروع شد و چند ماه به‌طول انجامید. به فرمان خمینی ولی فقیه، رژیم ایران به‌طور سیستماتیک تقریباً 30000مرد، زن و نوجوان را که عضو یک جنبش مخالف سیاسی بودند و حاضر به تسلیم نبودند اعدام کرد، یا این‌که آنها را فقط به این دلیل که حاضر به وفاداری به رژیم نبودند، اعدام کرد. همان‌طور که این کتاب اشاره می‌کند، بسیاری از مجرمان این جنایت در مناصب بالای دولت کنونی در ایران قرار دارند. هیچ تحقیقی صورت نگرفته است و هیچ پاسخگویی در مقابل این جنایات نبوده است. این یک فرهنگ مصونیت را ایجاد کرد که حاکمان در ایران از آن برای ادامه دستگیری، شکنجه و کشتار خودسرانه و بدون عواقب و مجازات، ادامه می‌دهند.
هدف پنل ما امروز این است که نقش این بدرفتاری و ظلم را بررسی کنیم، در رابطه با شکل آن صحبت کنیم، چگونه عمل می‌کند، برخی از عواقب آن چیست و مهم‌تر از همه این‌که، ما به‌عنوان شهروندان نگران و به‌عنوان شهروندان جهانی نگران، چه‌کار می‌توانیم بکنیم تا به فرهنگ مصونیت از مجازات پایان بدهیم.
تاریخ به ما آموخته است که تنها راه برای متوقف‌کردن رژیم‌های یاغی از استفاده از ترور و قتل به‌عنوان ابزار حکومتشان، حسابرسی از آنها به‌خاطر جنایتشان است. پس دقیقاً همین نقطه است که می‌خواهیم در بحث امروزمان به آن اشاره کنیم.
ما امروز به این‌جا آمده‌ایم تا در رابطه با یک کتاب جدید صحبت کنیم که فصل بسیار تاریکی را نه فقط از ایران، بلکه از کل جهان متمدن، بررسی می‌کند. «ایران، جایی‌که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند: قتل‌عام 30000زندانی سیاسی در سال 1367و ادامه این جنایات». پس همان‌طور که عنوان این کتاب می‌گوید، این فصل مشخص از تاریخ ایرانیان از ژوئیة 1988شروع شد و چند ماه به‌طول انجامید. به فرمان خمینی ولی فقیه، رژیم ایران به‌طور سیستماتیک تقریباً 30000مرد، زن و نوجوان را که عضو یک جنبش مخالف سیاسی بودند و حاضر به تسلیم نبودند اعدام کرد، یا این‌که آنها را فقط به این دلیل که حاضر به وفاداری به رژیم نبودند، اعدام کرد. همان‌طور که این کتاب اشاره می‌کند، بسیاری از مجرمان این جنایت در مناصب بالای دولت کنونی در ایران قرار دارند. هیچ تحقیقی صورت نگرفته است و هیچ پاسخگویی در مقابل این جنایات نبوده است. این یک فرهنگ مصونیت را ایجاد کرد که حاکمان در ایران از آن برای ادامه دستگیری، شکنجه و کشتار خودسرانه و بدون عواقب و مجازات، ادامه می‌دهند.
هدف پنل ما امروز این است که نقش این بدرفتاری و ظلم را بررسی کنیم، در رابطه با شکل آن صحبت کنیم، چگونه عمل می‌کند، برخی از عواقب آن چیست و مهم‌تر از همه این‌که، ما به‌عنوان شهروندان نگران و به‌عنوان شهروندان جهانی نگران، چه‌کار می‌توانیم بکنیم تا به فرهنگ مصونیت از مجازات پایان بدهیم.
تاریخ به ما آموخته است که تنها راه برای متوقف‌کردن رژیم‌های یاغی از استفاده از ترور و قتل به‌عنوان ابزار حکومتشان، حسابرسی از آنها به‌خاطر جنایتشان است. پس دقیقاً همین نقطه است که می‌خواهیم در بحث امروزمان به آن اشاره کنیم.
سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا
رژیم ایران امروز دارای بالاترین نرخ اعدام در دنیاست و تنها حکومتی است که جوانان زیر 18سال را اعدام می‌کند. کتابی که) ما امروز (منتشر کرده‌ایم) فقط به‌خاطر وقایع سال 67یعنی تقریباً 30سال پیش حائز اهمیت نیست؛ بلکه از بابت اتفاقات امروز هم مهم است. این رژیم همان مسیر قتل و اعدام را ادامه می‌دهد. هر روز خون مردم ایران توسط این رژیم غیرانسانی و فاسد، ریخته می‌شود. از وقتی که روحانی ریاست‌جمهوری (رژیم) را در سال 2013به‌دست گرفت، تاکنون بیش از 3000نفر، تحت حاکمیت او اعدام شدند همه این اعدامها نقض استانداردهای شناخته شده بین‌المللی است. هیچ پایان و استثنایی وجود ندارد.
هر کسی ممکن است از خود سؤال کند که چرا رژیم ایران چنین جنایاتی را ادامه می‌دهد. جواب آن ساده است، (این رژیم) از مردم ایران می‌ترسد. در همین سال اخیر، بیش از 11هزار تظاهرات در سراسر کشور صورت گرفته و به همین دلیل است که رژیم به اعدام مردم ایران ادامه می‌دهد تا آنها را به سکوت بکشانند و سرکوب کند که صدایشان برای یک ایران آزاد در آینده بلند نشود به‌رغم سرکوب شدید، رژیم ایران نتوانسته مردم را که خواهان تغییر، آزادی و حقوق‌بشر هستند، به سکوت وادارد.
نماینده شورا در آمریکا در پایان سخنانش، تأکید کرد:
مخالفت لفظی برای حسابرسی پیرامون اعمال شنیع که در سال 1988رخ داد و امروز هم ادامه دارد، کافی نیست.
مقامات رژیم ایران، هم به اجرای قتل‌عام اذعان کرده‌اند و هم به نقش خودشان در آن تابستان خونین فخر فروخته‌اند و این راه را برای یک پاسخ از جانب ملل متحد، هموار می‌سازد. از آنجایی که کشتارهای سیاسی دیگری توسط جامعه بین‌المللی مورد تحقیق قرار گرفته، اکنون زمان آن است که قتل‌عام 1988هم توسط ملل‌متحد تا به سرانجام‌رسیدن آن، مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد و مشخص شود که در آن دوران و امروز و هر روز، در ایران چه رخ می‌دهد. از شما بسیار متشکرم.
مخالفت لفظی برای حسابرسی پیرامون اعمال شنیع که در سال 1988رخ داد و امروز هم ادامه دارد، کافی نیست.
مقامات رژیم ایران، هم به اجرای قتل‌عام اذعان کرده‌اند و هم به نقش خودشان در آن تابستان خونین فخر فروخته‌اند و این راه را برای یک پاسخ از جانب ملل متحد، هموار می‌سازد. از آنجایی که کشتارهای سیاسی دیگری توسط جامعه بین‌المللی مورد تحقیق قرار گرفته، اکنون زمان آن است که قتل‌عام 1988هم توسط ملل‌متحد تا به سرانجام‌رسیدن آن، مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد و مشخص شود که در آن دوران و امروز و هر روز، در ایران چه رخ می‌دهد. از شما بسیار متشکرم.
سخنران
بعدی کنفرانس در کلوپ ملی مطبوعات آمریکا، لیندا چاوز بود. وی پس از اشاره
به سابقه آشنایی‌اش با مقاومت ایران در زمانی که به‌عنوان متخصص مستقل در
ملل‌متحد فعالیت می‌کرده، درباره قتل‌عام 67و جنایات ضدبشری رژیم، گفت:
لیندا جاوز: مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
ده‌ها هزار انسان بدون محاکمه قتل‌عام شدند. آنها بسیاری اوقات در ملاء عام، از طریق جراثقال و در میدانهای عمومی اعدام شدند تا از این طریق پیام وحشت به مردم ایران فرستاده شود. فکر می‌کنم بسیار مهم است که این کتاب (درباره قتل‌عام) چاپ شده است. من از همه شما می‌خواهم که نسخه‌یی از این کتاب را دریافت کنید و با آنچه رخ داده، آشنا شوید. ما شاهد نسل کشی‌های مختلفی بوده‌ایم، مانند آنچه در رواندا، سربرنیتسا و نقاط دیگر به‌وقوع پیوست که هزاران تن به‌قتل رسیدند. (این کشتارها) معمولاً توسط دسته‌های جنایتکار صورت گرفته‌اند؛ مثل مورد رواندا. اما آنچه در سال 67اتفاق افتاد بسیار متفاوت بود. یعنی جنایتی بود که به‌دست یک حکومت انجام شد. این حکومت و نهادهای مختلف آن، افراد را دستگیر و زندانی و شکنجه کردند و در نهایت اعدام کردند. سپس اجساد آنها را در گورهای دست‌جمعی که هنوز ناشناخته مانده دفن کردند».
خانم چاوز در ادامه سخنانش با تأکید بر لزوم تمرکز بر نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی، به وجوه مختلف زن‌ستیزی و جنایات رژیم علیه زنان و دختران ایران هم‌چون مجازات‌های قرون وسطایی و اسیدپاشی پرداخت.
مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید هم‌چنین گفت:
خب، آیا امروز وضعیت برای زنان تغییری کرده است؟ خیر، همان‌طور که گفتم، تغییری رخ نداده است. زنان در ایران، هم‌چنان در معرض نقض‌های فاحش حقوق‌بشری قرار دارند. با آنها در این نظام، به‌عنوان انسان برابر برخورد نمی‌شود. به‌نظرم یکی از جالب‌ترین جنبه‌هایی که شاهد آن هستیم و حتی می‌توانید آن‌را در تصاویر آنچه امروز رخ می‌دهد ببینید، شورشگری مردم ایران است. حتی با وجود خطر شکنجه، شلاق و زندان و مفقودالاثر و یا شاید حتی اعدام شدن، مردم به خیابانها می‌آیند و در میان این مردم، رهبرانشان زنان هستند به‌نظر من یکی از دلایل نفرت و وحشت این رژیم از سازمان مجاهدین این است که زنان مجاهد می‌توانند در مواضع رهبری‌کننده قرار گیرند. زنان حق دارند که برابر باشند. زنان حق دارند بقیه را رهبری کنند. و مردان خواهان آن هستند که به آنها گوش فرا دهند و از آنها پیروی کنند. این یک تهدید عمده برای رژیمی است که می‌خواهد نیمی از جمعیت را زندانی کند.
مریم رجوی یک برنامه ده ماده‌یی ارائه داده است که آزادی مطبوعات، آزادی بیان، آزادی مذهب، حق انتخاب رهبران خود و حق برخورداری از محکمه عادلانه را تضمین می‌کند. همه اینها، قلب رژیم را نشانه می‌گیرد. لذا من می‌خواهم به شما مطالعه کتاب «ایران، جایی‌که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند» را توصیه کنم و بگویم، هر چند این کتاب بخش مهمی از تاریخ را افشا می‌کند، اما مهم‌ترین پیام آن این است که این رژیم هم‌چنان بر مسند قدرت است. عاملان این قساوتها هم‌چنان در مواضع دولتی رژیم کنونی هستند و ما به‌عنوان افرادی که به حقوق‌بشر اعتقاد داریم، نمی‌توانیم اجازه بدهیم که این موضوع نادیده گرفته شود و ناگفته بماند. ما باید موضع‌گیری کنیم. از شما متشکرم.
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر در ژنو
لیندا جاوز: مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
ده‌ها هزار انسان بدون محاکمه قتل‌عام شدند. آنها بسیاری اوقات در ملاء عام، از طریق جراثقال و در میدانهای عمومی اعدام شدند تا از این طریق پیام وحشت به مردم ایران فرستاده شود. فکر می‌کنم بسیار مهم است که این کتاب (درباره قتل‌عام) چاپ شده است. من از همه شما می‌خواهم که نسخه‌یی از این کتاب را دریافت کنید و با آنچه رخ داده، آشنا شوید. ما شاهد نسل کشی‌های مختلفی بوده‌ایم، مانند آنچه در رواندا، سربرنیتسا و نقاط دیگر به‌وقوع پیوست که هزاران تن به‌قتل رسیدند. (این کشتارها) معمولاً توسط دسته‌های جنایتکار صورت گرفته‌اند؛ مثل مورد رواندا. اما آنچه در سال 67اتفاق افتاد بسیار متفاوت بود. یعنی جنایتی بود که به‌دست یک حکومت انجام شد. این حکومت و نهادهای مختلف آن، افراد را دستگیر و زندانی و شکنجه کردند و در نهایت اعدام کردند. سپس اجساد آنها را در گورهای دست‌جمعی که هنوز ناشناخته مانده دفن کردند».
خانم چاوز در ادامه سخنانش با تأکید بر لزوم تمرکز بر نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی، به وجوه مختلف زن‌ستیزی و جنایات رژیم علیه زنان و دختران ایران هم‌چون مجازات‌های قرون وسطایی و اسیدپاشی پرداخت.
مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید هم‌چنین گفت:
خب، آیا امروز وضعیت برای زنان تغییری کرده است؟ خیر، همان‌طور که گفتم، تغییری رخ نداده است. زنان در ایران، هم‌چنان در معرض نقض‌های فاحش حقوق‌بشری قرار دارند. با آنها در این نظام، به‌عنوان انسان برابر برخورد نمی‌شود. به‌نظرم یکی از جالب‌ترین جنبه‌هایی که شاهد آن هستیم و حتی می‌توانید آن‌را در تصاویر آنچه امروز رخ می‌دهد ببینید، شورشگری مردم ایران است. حتی با وجود خطر شکنجه، شلاق و زندان و مفقودالاثر و یا شاید حتی اعدام شدن، مردم به خیابانها می‌آیند و در میان این مردم، رهبرانشان زنان هستند به‌نظر من یکی از دلایل نفرت و وحشت این رژیم از سازمان مجاهدین این است که زنان مجاهد می‌توانند در مواضع رهبری‌کننده قرار گیرند. زنان حق دارند که برابر باشند. زنان حق دارند بقیه را رهبری کنند. و مردان خواهان آن هستند که به آنها گوش فرا دهند و از آنها پیروی کنند. این یک تهدید عمده برای رژیمی است که می‌خواهد نیمی از جمعیت را زندانی کند.
مریم رجوی یک برنامه ده ماده‌یی ارائه داده است که آزادی مطبوعات، آزادی بیان، آزادی مذهب، حق انتخاب رهبران خود و حق برخورداری از محکمه عادلانه را تضمین می‌کند. همه اینها، قلب رژیم را نشانه می‌گیرد. لذا من می‌خواهم به شما مطالعه کتاب «ایران، جایی‌که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند» را توصیه کنم و بگویم، هر چند این کتاب بخش مهمی از تاریخ را افشا می‌کند، اما مهم‌ترین پیام آن این است که این رژیم هم‌چنان بر مسند قدرت است. عاملان این قساوتها هم‌چنان در مواضع دولتی رژیم کنونی هستند و ما به‌عنوان افرادی که به حقوق‌بشر اعتقاد داریم، نمی‌توانیم اجازه بدهیم که این موضوع نادیده گرفته شود و ناگفته بماند. ما باید موضع‌گیری کنیم. از شما متشکرم.
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق‌بشر در ژنو
در
ادامه کنفرانس در کلوپ ملی مطبوعات آمریکا، سفیر کنت بلکول سخنرانی کرد و
با اشاره به کتاب جدید دفتر نمایندگی شورا در آمریکا درباره قتل‌عام 67،
گفت:
اجازه بدهید اول بگویم، افتخار بزرگی بود که پیشگفتار این کتاب بسیار مهم را بنویسم و به همه پیشنهاد می‌کنم که این کتاب را مطالعه کنید. من هم‌چنین افتخار می‌کنم که در جنبش‌های بین‌المللی شرکت کرده‌ام که خواستار دسترسی، شفافیت، حسابرسی و عدالت برای خانواده‌های قربانیان کشتار در ایران بوده‌اند.
سفیر بلکول سپس به نمونه‌یی از تحقیقات درباره جنایات دیکتاتوری سابق آرژانتین که به محکومیت شماری از اعضای این دیکتاتوری منجر شد اشاره کرد، و گفت:
من در دهه 1990افتخار آن‌را داشتم که با دکتر کلاید اسنو کار کنم. دکتر اسنو به‌عنوان یکی از متخصصان شناخته‌شده در زمینه مردم شناسی نقش کلیدی در اعمال عدالت در آرژانتین ایفا کرد و گورهای دست‌جمعی را که از زمان جنگ کثیف باقی مانده بودند افشا کرد. فعالیت ها و تحقیقات او کمک کردند تا حقیقت در رابطه با مجموعه‌یی از جنایات بسیار مرگبار که نزدیک به یک دهه قبل به‌وقوع پیوسته بود افشا شود و از حکومت آرژانتین حسابرسی شود.
من با هیأتمان در سازمان ملل و سفیر هیلی کار کرده‌ام و از آنها خواسته‌ام که این تقاضا را مدام مطرح کنند که دسترسی برای انجام کاری مشابه اقدامات دکتر اسنو (در آرژانتین)، در ایران نیز وجود داشته باشد. در این زمینه هم ما باز به موانعی برمی‌خوریم اما این مانع‌سازی‌ها احتمالاً مدرکی دال بر این است که (رژیم) چیزی را پنهان می‌کند. لذا وقتی با مانع مواجه می‌شویم، تلاشی که انجام می‌دهیم یادآور تجربه مردمی است که در حال حاضر تحت سرکوب رژیم ایران هستند.
ما از هیأتمان در ملل‌متحد می‌خواهیم که نه تنها در زمینه مقابله با تهدیدات تروریسم بین‌المللی که توسط رژیم ایران استمرار یافته و به پیش برده می‌شود، بلکه در زمینه تحقق عدالت برای آن رزمندگان حقوق‌بشر نیز پیشرو باشد؛ (کسانی که) تجربه یک تاریخچه قساوت‌بار را پشت سر گذاشته‌اند که طی آن افرادی که فقط جزواتی را توزیع می‌کردند در سال 1988به بخشی از قربانیان این رژیمی تبدیل شدند که سیاه‌سیرت، ضد حقوق‌بشر و تهدیدی برای سرشت پایه‌یی انسانی در سراسر جهان است. فراخوان ما فقط می‌تواند با برگزاری جلساتی مثل جلسه امروز تقویت شود و نیز از طریق مطالعه چنین نوشته‌ها و شواهدی که در این دنیا ارائه می‌شود. از شما متشکرم.
در ادامه کنفرانس واشینگتن، سفیر مارک گینزبرگ در سخنرانی خود با انتقاد از مماشات دولت اوباما با حکومت آخوندی و انعقاد توافق اتمی به بهای نادیده‌گرفتن جنایات رژیم علیه مردم ایران، خواهان حسابرسی و اقدامات مشخص علیه رژیم به‌خاطر نقض حقوق‌بشر از جمله تحریم عاملان قتل‌عام 67شد، و گفت: «آنهایی که این جنایات را مرتکب شده‌اند، باید توسط این دولت تحریم شوند. این چیزیست که همه ما باید روی آن کار کنیم و دولت را تشویق به انجام آن کنیم.
دادگاه حقوق‌بشر اروپا و هم‌چنین دولتهای اروپایی برای اعمال دکترین‌هایشان و اعلامیة جهانی حقوق‌بشر علیه (رژیم) ایران، مسئولیت دارند.
اجازه بدهید اول بگویم، افتخار بزرگی بود که پیشگفتار این کتاب بسیار مهم را بنویسم و به همه پیشنهاد می‌کنم که این کتاب را مطالعه کنید. من هم‌چنین افتخار می‌کنم که در جنبش‌های بین‌المللی شرکت کرده‌ام که خواستار دسترسی، شفافیت، حسابرسی و عدالت برای خانواده‌های قربانیان کشتار در ایران بوده‌اند.
سفیر بلکول سپس به نمونه‌یی از تحقیقات درباره جنایات دیکتاتوری سابق آرژانتین که به محکومیت شماری از اعضای این دیکتاتوری منجر شد اشاره کرد، و گفت:
من در دهه 1990افتخار آن‌را داشتم که با دکتر کلاید اسنو کار کنم. دکتر اسنو به‌عنوان یکی از متخصصان شناخته‌شده در زمینه مردم شناسی نقش کلیدی در اعمال عدالت در آرژانتین ایفا کرد و گورهای دست‌جمعی را که از زمان جنگ کثیف باقی مانده بودند افشا کرد. فعالیت ها و تحقیقات او کمک کردند تا حقیقت در رابطه با مجموعه‌یی از جنایات بسیار مرگبار که نزدیک به یک دهه قبل به‌وقوع پیوسته بود افشا شود و از حکومت آرژانتین حسابرسی شود.
من با هیأتمان در سازمان ملل و سفیر هیلی کار کرده‌ام و از آنها خواسته‌ام که این تقاضا را مدام مطرح کنند که دسترسی برای انجام کاری مشابه اقدامات دکتر اسنو (در آرژانتین)، در ایران نیز وجود داشته باشد. در این زمینه هم ما باز به موانعی برمی‌خوریم اما این مانع‌سازی‌ها احتمالاً مدرکی دال بر این است که (رژیم) چیزی را پنهان می‌کند. لذا وقتی با مانع مواجه می‌شویم، تلاشی که انجام می‌دهیم یادآور تجربه مردمی است که در حال حاضر تحت سرکوب رژیم ایران هستند.
ما از هیأتمان در ملل‌متحد می‌خواهیم که نه تنها در زمینه مقابله با تهدیدات تروریسم بین‌المللی که توسط رژیم ایران استمرار یافته و به پیش برده می‌شود، بلکه در زمینه تحقق عدالت برای آن رزمندگان حقوق‌بشر نیز پیشرو باشد؛ (کسانی که) تجربه یک تاریخچه قساوت‌بار را پشت سر گذاشته‌اند که طی آن افرادی که فقط جزواتی را توزیع می‌کردند در سال 1988به بخشی از قربانیان این رژیمی تبدیل شدند که سیاه‌سیرت، ضد حقوق‌بشر و تهدیدی برای سرشت پایه‌یی انسانی در سراسر جهان است. فراخوان ما فقط می‌تواند با برگزاری جلساتی مثل جلسه امروز تقویت شود و نیز از طریق مطالعه چنین نوشته‌ها و شواهدی که در این دنیا ارائه می‌شود. از شما متشکرم.
در ادامه کنفرانس واشینگتن، سفیر مارک گینزبرگ در سخنرانی خود با انتقاد از مماشات دولت اوباما با حکومت آخوندی و انعقاد توافق اتمی به بهای نادیده‌گرفتن جنایات رژیم علیه مردم ایران، خواهان حسابرسی و اقدامات مشخص علیه رژیم به‌خاطر نقض حقوق‌بشر از جمله تحریم عاملان قتل‌عام 67شد، و گفت: «آنهایی که این جنایات را مرتکب شده‌اند، باید توسط این دولت تحریم شوند. این چیزیست که همه ما باید روی آن کار کنیم و دولت را تشویق به انجام آن کنیم.
دادگاه حقوق‌بشر اروپا و هم‌چنین دولتهای اروپایی برای اعمال دکترین‌هایشان و اعلامیة جهانی حقوق‌بشر علیه (رژیم) ایران، مسئولیت دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر