مجاهد شهید رسول مشکینفام، سمبل صلابت و قاطعیت انقلابی
رسول مشکینفام در سال ۱۳۲۵ در شیراز بهدنیا آمد و در همانجا دوران دبستان و دبیرستان را طی کرد. طی سالهای ۴۰ تا ۴۲ که رسول آخرین سالهای دبیرستان را میگذراند، از نزدیک شاهد ماجرای سرکوبی قیام عشایر فارس بود (و بعدها سازمان از تجارب و دستاوردهای او در تماس و رابطه نزدیک با روستاییان و عشایر فارس بهره بسیار برد)، او سپس در دانشکده کشاورزی کرج مشغول تحصیل گردید و از همین زمان توانست با سازمان ارتباط برقرار کند. در پایان تحصیلاتش به سربازی رفت و از ۲سال دوران سربازی در کردستان حداکثر استفاده را بهمنظور انجام تحقیقات گستردهیی درباره تاریخچه و سوابق جنبش مسلحانه کردستان بهعمل آورد و تحقیقاتش را در زمینه تأثیر اصلاحات ارضی شاه بر روستاهای ایران تکمیل کرد. در زمره خدمات ارزنده رسول مشکینفام، تحقیقات او درباره روستاهای ایران است. رسول ماهها از نزدیک با مردم محروم این مناطق زندگی کرد و با عشق و شوری بیپایان رنجها و مرارتهای روستاییان را بررسی نمود. کتاب «روستا و انقلاب سفید» ثمره تحقیقات ارزنده اوست.
اراده و قاطعیت شگفتانگیز رسول در مقاطع مختلف موجب خدمات ارزندهیی به سازمان شد. او در هر مأموریت با جسارتی بینظیر و با تیزهوشی خلاقانه خود تمامی امکانات پیرامونش را جهت پیشبرد مسئولیت خویش بهکار میگرفت و از همین رو بارها خطیرترین وظایف خود را با موفقیت کامل بهپیش برد.
رسول هر جا که بود چه در میان مردم و چه در جمع مجاهدین، چه در سالهای اولیه که مجاهدین با دشواریهای پایهگذاری یک سازمان سیاسی نظامی در زیر اختناق و سرکوب ساواک روبهرو بودند و چه در شکنجهگاههای دژخیمان ساواک هرگز روحیهرزمنده و پرشور خود را از دست نداد. ویژگی انقلابی که به دوستان روحیه میداد و دشمنانش را خوار و خفیف میکرد.
مجاهد قهرمان رسول مشکینفام از اعضای مرکزیت سازمان در سحرگاه خونین چهارم خرداد ۵۱ همراه با محمد حنیف و یاران قهرمانش در تاریخ مبارزات مردم ایران جاودانه شد.
وصیتنامه مجاهد شهید عبدالرسول مشکینفام در بامداد چهارم خرداد ۵۱
خدمت پدر و مادر و خانواده گرامیم و اقوام و دوستان
اکنون که لحظات آخر عمر خود را میگذرانم، در کمال شور و اشتیاق و جذبه برای پذیرفتن شهادت در راه خدا و مردم هستم. من راه انبیا و پیغمبر اکرم و حضرت علی و امام حسین و راه سایر انقلابیون را ادامه میدهم و تمام وجودم را در این راه گذاشتهام. اکنون انتظاری که از شما دارم این است که پس از مرگ من گریه و زاری نکنید، بلکه افتخار کنید. هر وقت بهیاد من میافتید زیارت وارث را بخوانید که مفهوم این زیارت این است که امام حسین را وارث راه حضرت آدم و حضرت نوح و حضرت ابراهیم و سایر پیغمبران و ائمه اطهار میداند، زیرا من نیز وارث راه آنها هستم.
البته اگر خدا و مردم شهادت مرا مورد قبول و عنایت قرار دهند.
و لا تحسبن الذین قتلو ا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.
رسول مشکینفام ۵۱/۳/۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر