سوم خرداد ۱۳۵۰، شهادت چریک فدایی خلق، امیرپرویز پویان و همرزمانش
امیرپرویز پویان، یکی از چهره‌های درخشان مبارزه مسلحانه انقلابی خلق ماست که با یاری فداییان شهیدمسعود احمدزاده و عباس مفتاحی، در پایه‌گذاری سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، نقش تعیین‌کننده‌یی ایفا کرد
یکی از چهره‌های درخشان مبارزه مسلحانه انقلابی خلق ماست که با یاری فداییان شهید و در پایه‌گذاری نقش تعیین‌کننده‌یی ایفا کرد.
امیرپرویز پویان و یارانش در دوران اختناق رژیم‌شاه با مرزبندی قاطع و انقلابی در مقابل حزب مردم‌فروش توده و ماهیت تسلیم‌طلب و ضدانقلابی آن و در شرایطی که حزب توده در وحشت از دیکتاتوری پلیسی رژیم‌شاه، دست‌زدن به‌هر‌گونه «عمل» را عامل تشدید خفقان پلیسی و نوعی خودکشی تلقی می‌کرد و آن‌را از اساس مردود می‌شمرد، سد بی‌عملی را شکستند و با عزم استوار و رزم انقلابی خود زنده‌بودن یک خلق را در صحنه‌های پرشور نبرد انقلابی مسلحانه به‌نمایش گذاشتند.
از امیرپرویز پویان، آثار ارزشمندی به‌یادگار مانده که ازجمله «بازگشت به‌ناکجاآباد» و «ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا» را می‌توان نام برد. در این‌آثار، پویان برای درهم‌شکستن افسانه شکست‌ناپذیری دشمن، شجاعانه به‌تبلیغ و ترویج «ضرورت اعمال قهر انقلابی» ازسوی عنصر «پیشتاز» پرداخت.
فدایی دلیر امیرپرویز پویان و همرزمانش، اسکندر صادقی‌نژاد، کارگر جوشکار و دبیر‌سندیکای فلزکاران ایران و رحمت‌الله پیرونذیری، در روز ۳خرداد سال۱۳۵۰، در‌جریان یک نبرد نابرابر با دژخیمان ساواک شاه، در خیابان نیروی هوایی تهران، قهرمانانه جنگیدند و به‌شهادت رسیدند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر