از کوله‌های رنج چه بر خواهد خاست
کولبران
مهمترين خبرها
سالهاست
که دردهای جدیدی در کشورمان پیدا شده، هم‌چنین هنرهای جدیدی. در نمایشی
دردآور مورد کولبری که در روستاهای کردستان از جمله مریوان به نمایش در آمد
بازیگران تلاش می‌کردند با حرکات نمادین درد و رنج کولبران
را تصویر کنند. درد و رنجی به‌خاطر به‌دست آوردن
نان با پایانی از باختن جانهایشان... این شاید گویاترین تصویر فقر و رنج و
ستم ایران امروز بود. و حیرت‌انگیز است که در فرهنگ لغت هم این واژه را
تعریف می‌کنند و جلویش می‌نویسند: کولبر به فردی گفته می‌شود که برای کسب
درآمد زندگی خود مجبور به حمل اجناسی بین دو طرف خط مرزی می‌شود.
اما
واقعیتها سخت‌تر از آنند که بتوانیم آن را نپذیریم. و دردآورتر این است که
سراسر این مسیر کولبران سالهاست که خون‌آلود است و خون کولبران هر روز بر
آن چکیده است.
مرگ در برف، مرگ در اثر پرتاب با بارهای سنگین از بلندی، مرگ در اثر شلیک نیروی انتظامی:
در
٨ماه گذشته ۵۰کولبر توسط نیروهای امنیتی در ایران کشته شده‌اند. ٢٨نفر از
آنان با شلیک مستقیم کشته شده‌اند. ٢٢ نفر هم در پی فرار از دست نیروهای
انتظامی بر اثر سقوط از ارتفاع و یا تصادف در جاده‌ها کشته شده‌اند.
حدود ١٠٠ کولبر نیز زخمی شده‌اند. که ۵۳نفر با شلیک مستقیم و ۴۴نفر دیگر هم بر اثر سقوط از ارتفاعات و تصادفات رانندگی به‌دنبال فرار از دست نیروهای انتظامی و امنیتی زخمی شده‌اند.
روز
چهارشنبه ۴اسفند کولبر کرد اهل شهرستان اشنویه بر اثر شلیک مستقیم نیروهای
سرکوبگر انتظامی مستقر در مرز پیرانشهر دو چشم خود را از دست داد.
در
ابتدا آمار تخمینی که در سال 1393 گفته شد حدود 37هزار نفر بود، اما آمار
اعلام شده کولبران کردستان و آذربایجان غربی و سیستان و بلوچستان تا اسفند
۱۳۹۵ توسط پایگاههای خبری جمهوری اسلامی ایران هم‌چون سلامت نیوز و روزنامه
وقایع اتفاقیه، عبارت است از ۴۰هزار نفر و این آمار هم‌چنان به‌خاطر بحران
بیکاری افزایش یافته و حالا تعداد کولبران را بیش از 70هزار نفر تخمین
می‌زنند.
چرا؟ چون در استان محروم کردستان و استانهای نواحی غرب
کشور تقریباً هیچ کارخانه و کار تولیدی بجز کشاورزی و دامداری ضعیف سنتی
وجود ندارد، مردم محروم ناچارند با وجود همه خطرات به این کار طاقت‌فرسای
وحشتناک ادامه بدهند.
مشاهده نیاز به این کار و پیدا کردن لقمه نان
را فیلمهای هجوم کولبران برای تحویل گرفتن بار در معابر مرزی که در شبکه‌ی
جهانی گذاشته می‌شود به خوبی نشان می‌دهد. از جمله با مراجعه به این نشانی
در اینترنت می‌توان یک صحنه از این نیاز را دید.
«https://www.youtube.com/watch?v=PaEGgBWku_U»
نیاز و احتیاج به
یک لقمه نان و تأمین معاش خانواده باعث شده که از همه طیفهایی سنی به
کولبری می‌پردازند.. کودک جوان.پیر.مادر. پیرزن. پیرمرد. بیمار. معلول.
مجروح و مریض، اگر چه عوامل این رژیم بارها و بارها هم‌چون این اعتراف
روزنامه شرق در 15شهریور 96 به این واقعیت اعتراف می‌کنند که کولبری خود
”نشانی از بیماری اقتصادی مزمن کشور“ است اما با این‌حال نیروی انتظامی و
پاسداران این نظام کولبران را به اتهام قاچاق کالا می‌کشند.
اما حقیقت ماجرا چیست؟ قاچاقچی کیست؟ و چرا رژیم کولبران را به نام قاچاقچی می‌کشد؟
«بنا
بر اعتراف رسانه‌ها و مهره‌هایی از رژیم سالیانه رقمی بین 15تا 40میلیارد
کالای قاچاق به کشور وارد و خارج می‌شود. این حجم از قاچاق در کشور در
شرایطی است که حجم تجارت خارجی کشور در سال 94 حدود 84میلیارد دلار بوده
است.
جمشیدی مقام تعزیرات حکومتی در دیماه 1394 در تلویزیون رژیم
آخوندی گفت: «قاچاق از منشأ رسمی داره وارد کشور ما میشه ما حالا می‌خوایم
بریم با بگیر و ببند و تعزیرات گشت سیار بریزیم توی واحدی که حالا 10تا
موبایل قاچاق داره حالا اینو بگیرم ببندیم از هستی ساقطش کنیم که حالا 10تا
موبایل داره از منشأ چرا برخورد نمی‌کنید».
واضح است که این حجم بزرگ از قاچاق کالا و وارد شدن بی‌رویه کالا به کشور، از طریق قاچاق سازمانیافته مهره‌ها و نهادهای حکومتی نظیر سپاه پاسداران ضدخلقی، باعث تعطیلی هزاران کارگاه تولیدی کالای ایرانی و بیکاری انبوهی از کارگران و چند میلیون جوان ایرانی جویای کار می‌شود.
به این ترتیب. می‌بینیم که قاچاق دولتی خود باعث و عامل بیکاری و باعث و ریشه‌ی کولبری است.
و هموطن ما باید در روزگار حاکمیت ولایت فقیه اینچنین زندگی کند:
اما پایان این داستان غم‌انگیز چه خواهد بود؟ هم‌چنان که همه رنجها به خروش ختم می‌شود این داستان نیز پایانی چنین دارد:
قیام!
مردم شهرهای کردستان علیه این ظلم برمیخیزند… و اعلام حمایت و همبستگی
اخیر مردم شهرهای کردستان از خیزش قهرمانانه بانه و اعلام اعتصاب و
راهپیمایی در شهرها از نشانه‌های اراده‌ی آهنین مردم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر