۱۳۹۴ مهر ۵, یکشنبه

ترانه – غربت كدوم ترانه تقديم به شقايق هاي گلگون 5مهر – با صداي اشرفي دلاوردر رزمگاه ليبرتي ، نيما



غربت كدوم ترانه سايه انداخته رو آواز
 كه هزار حرف نگفته مانده تو پرده اين ساز
بگو بامن اي پرنده اي بخون نشسته عاشق 
ميپره كدام پرنده با پر خوني پرواز
توبخون كه با تو سازها بخونند
نزار اين كوچه ها دلتنگ بمونند
يه روزي مياد كوير سينه ها 
قدر بارون صداتو ميدونند
باغ نيلوفري من كي حصارتو سوزانده
دست غارت كدوم باد قامت سرو وشكونده
بگو اي شقايق سرخ خون كي ريخته رو برگهات
زخمهاي كدوم دلاور ابر چشماتو ونكونده 

اي ستاره زميني كه نگات به اسمونه
شط سرخ آبي چشمات رونق رنگين كمونه
تو غروب هر ستاره يه تولد دوبارست (2)
كه تو آوار سياهي داره از سحر ميخونه
توبخون كه با تو سازها بخونند
نزار اين كوچه ها دلتنگ بمونند
يه روزي مياد كوير سينه ها 
قدر بارون صداتو ميدونند
توبخون كه با تو سازها بخونند
نزار اين كوچه ها دلتنگ بمونند
يه روزي مياد كوير سينه ها 
قدر بارون صداتو ميدونند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر