اشاره يي به قيام مجاهدين در 5 مهر 1360
همة كساني‌كه سال 1360 را به‌خاطر دارند،
مي‌دانند كه مجاهدين از نيمة شهريور سال 60 تا اوايل مهر و سپس در اوج خودش در روز
5 مهر درتهران وبرخي ديگر از شهرستانها، به آزمايش يك قيام جانانه و راهگشاي شهري روي
آوردند.سنگين ترين بهاي خونين را هم پرداختند تا هر چند الگوي سقوط رژيم شاه را قابل
تكرار نمي‌دانستند اما مي‌خواستند به ميدان آوردن عنصر اجتماعي را يك بار ديگر بيازمايند.
پيام قشر پيشتاز جوان و دانشجويان و دانش
آموزان اين بود: “ مرگ بر خميني، زنده باد
آزادي”. “شاه سلطان خميني،مرگت فرارسيده”. “شاه سلطان ولايت، مرگت فرا رسيده”. “خميني
حيا كن، سلطنت را رها كن” . “ اي جلاد ننگت باد”.
من در همان زمان نوشتم كه « زبان من از
توصيف صحنه‌هاي سراسر شور و ايمان و سراسر پاكباختگي و فدا در آن ايام قاصر است. چيزهائي
را كه در اين باره خوانده و شنيده‌ام، نه مي توانم بگويم و نه مي توانم بنويسم. از
من بر نمي‌آيد. كار شُعراست، كار استادان نقاشي و موسيقي است. كار معلمان سخنوري و
كتابت است.
در عين حال دجال خون آشام با قساوت مافوق
تصور، بسا فراتر از شاه، در ذهن توده هاي مردم به گور سپرده شدادامه مطلب لينك به منبع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر