زن مقاومت آزادی پیشتازان راه رهائی خلق ومیهن

زن مقاومت آزادی پیشتازان راه رهائی خلق ومیهن

۱۳۹۴ مرداد ۲۹, پنجشنبه

"بيمارستان، تيمارستان.....يا گورستان" - صالح كهندل زنداني مقاوم سياسي


صالح كهندل زنداني مقاوم سياسي

يادش بخير درايام گذشته مربي فوتبالى داشتيم (عزت) هميشه يادآورى ميكرد، اگر زمانى به هر دليلى به سربازيكنى ضربه وارد شد ، زود وى را اززمين بازى خارج كنيد وبعد از آن از مصدوم بخواهيد:
1- لبخند بزند ٢- هردودست خودرا تكان دهد ٣- هر دوپاى خود را حركت دهد ٤- يك جمله مرتبط با شرايط بگويد .اگر فرد أسيب ديده در پاسخگويي به يكى از موارد فوق مشگل داشته باشد، ضربه مغزى اساسى و نگران كننده است بايد فرد را زود به بيمارستان برسانيد.
واما اگر در پاسخگويي به تمام موارد فوق مشگل داشته باشد، به احتمال زياد داستان حادتر ازاين حرفهاست وبايد به فكر تيمارستان هم بود.
دريكى از نامه هاى قبلى (جريانات همسو بارژيم ) با پوزش و عذرخواهى از ورزشكاران فوتباليست ، رژيم را به يك فوتباليست تشبيه كرده بوديم كه : سر آن رژيم آخوندى ( خامنه اى) وپاهايش سوريه(اسد) و دستهايش عراق ويمن ( مالكى وعبدالملك حوثى) بودند. اينك مى خواهيم مشاهده كنيم كه بعداز جام زهر هسته اى به عبارت ساده ضربه اى كه به سرپديده خورده چه اثراتى بر روى ديگر اندامهاگذاشته .
1)   بعد از جام زهر در چهره هيچ يك از مهره هاي رژيم (رفسنجاني و خامنه اي ) اثري از شور و شادي نبوده و هيچكدام جمله ايي به زبان نراندند كه پر از تناقص نباشد.
2)   سوريه ( اسد) كه از آن به عنوان پاهاى رژيم ياد كرديم ،به نقل از خوداسد : نيرويى براى مقاوت ندارد واكثر مناطق استراتژيك را از دست داده واز طرفى يكى از بزرگترين حاميانش ( روسيه) دست از حمايتش برداشته وهيچ اميدى براى فردا ندارد(به زبان ديگر پاها فلج شده و حركت نمى كنند)
3)   مالكي و عبدالملك كه در حكم دست هاى رژيم عمل مى كردند.خبرها ناشى ازاين است چهار پنجم خاك يمن توسط دولت قبلى و مقاومت مردمى آزاد شده وحوثي ها در حال شكست كامل مى باشند ( فلج شدن دست چپ رژيم) .



واز طرف ديگر مردم عراق چند روزى است كه به خيابانها ريخته و درخواست اخراج مزدوران رژيم ايران ومحاكمه مسئولان فاسد در دستگاه دولتى شده اند و چون مالكى مهره اصلى رژيم درراس افراد فاسد قرار گرفته از ترس دستگيري و محاكمه به ايران فراركرده ( فلج شدن دست راست رژيم )
حالا با نگاه مجدد به تابلو رژيم بعد ازجام زهر ( ضربه به سر) كه ديگر نه دست ها حركت دارندو نه پاها وهيچ شور وشوقى درچهره سردمداران رژيم ديده نمى شود ومدام بر همديگر حمله ميكنند شما اهل
فن بگويد:
در فكر بيمارستان باشيم يا تيمارستان
اگر نظرمن رابخواهيد مى گويم : زياد تفاوت ندارد زيرا بعداز زمان كوتاهى هر دو به قبرستان ختم مى شود به فكر تابوت باشيد.

٢٨ مرداد ٩٤
صالح كهندل - زندان گوهردشت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر