گردهمایی بیش از 100000نفره، ایران آزاد،در بوقژه پاریس موشکی به قلب ولایت

لینک به منبع 

گردهمایی بزرگ مقاومت ایران مورد توجه گسترده محافل سیاسی و رسانه‌های کشورهای مختلف قرار گرفت. در درون رژیم هم واکنش گسترده‌یی شامل آه و ناله و ابراز وحشت برانگیخت.

 آنچه می‌توان گفت این است که ابعاد انعکاس‌ها خیلی گسترده است هم از نظر تعداد رسانه‌هایی که منعکس کردند و هم تعداد تلویزیونهای مهم و خبرگزاریهای بین‌المللی که انعکاس دادند. بنابراین این گردهمایی، از این جهت به‌عنوان یک رویداد مهم جهان در سطح رسانه‌یی مطرح شد.

 ضمنا وزارت‌خارجه رژیم و رسانه‌های آخوندی نیز واکنشهای گسترده‌یی در مورد گردهمایی بزرگ مقاومت ایران داشتند که از همان ابتدای شروع گردهمایی آغاز شد. سؤال این است که علت این حجم از عکس‌العمل‌ها از طرف رژیم چیست؟

 در پاسخ باید گفت که واکنشهای رژیم این بار در قبال گردهمایی ایران آزاد دو ویژگی داشت. 

یکی این‌که گسترده بود، یعنی علاوه بر آه و ناله و واکنش‌های وزارت‌خارجه رژیم، حتی معاون سابق وزارت‌خارجه که اخیراً برکنار شد، یعنی حسین امیرعبداللهیان هم ابراز نگرانی کرده و شمار دیگری از سرمداران رژیم در رسانه‌های آخوندی _از تلویزیون رژیم گرفته تا سایتهای حکومتی_ به شکل گسترده واکنش نشان دادند.

 ویژگی دوم واکنش فوری رسانه‌ها و سایتهای حکومتی بود. 

به‌طوری که جدای از مواردی که از قبل شروع به آه و ناله کرده بودند، به‌محض آغاز این گردهمایی از تلویزیون رژیم گرفته تا شمار زیادی از سایتها و خبرگزاریها پشت سرهم واکنش داشتند که محتوای این واکنش‌ها هم ناله و سوز و گداز بود که البته طبق معمول در پرده‌هایی از لجن‌پراکنی و دروغهای خنده‌دار پیچیده شده بود. اما در مورد علت باید گفت که گردهمایی ایران آزاد که امسال برگزار شد هم از نظر ابعاد و هم از نظر شمار و سطح شخصیتهای سیاسی شرکت کننده و موضوعات مورد بحث برای رژیم بسیار سنگین بود به‌خصوص رژیمی که در باتلاق برجام فرو رفتنه و انواع فشارها و تهدیدها و تحریمها از در و دیوار بر سرش فرود می‌آید و خلاصه در گرداب بحرانها گیر افتاده که فقط یک نمونه‌اش بحران فیشهای نجومی است که نمی‌داند چه گونه از آنها خلاص بشود، پس طبیعی است که خیلی بیش از سالهای قبل از برگزاری این گردهمایی وحشت کند، که البته این وحشت از روزهای قبل هم مشخص بود، یک نمونه‌اش موشک‌باران لیبرتی بود که بسیاری از ناظران این اقدام را واکنش پیشاپیش رژیم به این گردهمایی تلقی کردند.

 اما آنچه در این بین مطرح است این است که آثار و پیامدهای این گردهمایی بزرگ به این ابعاد چه می‌تواند باشد؟

 به‌طور خلاصه اگر همه اظهارنظرها چه آنهایی که منعکس شده و رسانه‌ها به آن اشاره کردند و چه آنهای که منعکس نشده را روی هم بریزیم در یک کلام می‌شود گفت این گردهمایی مثل یک وزنه سنگینی بود که در کفه مقاومت ایران قرار گرفت و این کفه را در تعادل‌قوا در برابر کفه رژیم آخوندی سنگین‌تر کرد، یعنی مقاومت ایران را در تعادل‌قوا بالاتر برد و رژیم را پایین تر. 

طبعاً در درجه اول آثار سیاسی این دوره در افزایش حمایتها از مقاومت ایران ظاهر خواهد شد و در گامهای بعد با در نظر گرفتن اقداماتی که مقاومت ایران به‌طور مداوم انجام می‌دهد آثار و پیامدهای آن به تغییراتی در سیاست ها هم راه خواهد داد. واقعیتی که در آینده شاهدش خواهیم بود.