اعتراف به شکست در کنترل دانشگاهها

در شرایطی که به قول آخوند روحانی ماشین نظام در سرازیری پرتگاه سرنگونی قرار گرفته است، شکستها و رسواییهای پی‌درپی ناشی از آن، هر روز به‌صورتی ظاهر می‌شود. یکی از نمونه‌های جدید این وضعیت، اعتراف رسانه‌های حکومتی به شکست آخوندها در کنترل دانشگاهها ست و اذعان به تشدید روزافزون فضای انفجاری در محیطهای دانشجویی. خبرگزاری سپاه پاسداران موسوم به فارس به تاریخ 24خرداد در این مور‌د می‌نویسد: «در حالی که انتظار می‌رفت با تغییر در وزارت علوم شاهد افزایش رشد علمی دانشگاهها باشیم، برخی از دانشگاهها هم‌چنان به‌دنبال سیاسی کاری بوده و از مسیر علمی فاصله گرفته‌اند».

این خبرگزاری حکومتی از قول شبکه اطلاع‌رسانی راه دانای رژیم با توضیح این‌که «تجمعهای دانشجویی همواره در طول تاریخ دانشگاهها محور برخی از تحولات بوده» به صراحت روی وحشت نظام از گرایش گسترده‌ی قشر آگاه جامعه به سمت مقاومت و مجاهدین انگشت می‌گذارد و می‌نویسد: «در سالهای اخیر دیده شده است که برخی از دانشجویان با ارتباط‌گیری با شبکه‌های ضد نظام و معاند به پیاده نظامی برای پیش‌بردن اهداف بیگانگان در کشور تبدیل می‌شوند». و بعد هم اعتراف می‌کند که «تجمع صنفی» خودش بهانه‌یی برای شکل دادن تجمعاتی است که در اساس به‌شدت سیاسی است و تمامیت نظام را هدف قرار داده و هشدار می‌دهدکه «این دانشجویان در ابتدا با پیگیری مطالبات صنفی سایر دانشجویان را به صحنه کشانده و با مطرح کردن این امور در نهایت تجمعات را به اسم تجمعات سیاسی در رسانه‌های بیگانه مطرح کرده و خواسته‌های آنها را برآورده می‌کنند!» نکته مهم و جالب توجه در این خبر، اعتراف به افزایش چشمگیرحرکتهای اعتراضی دانشجویان در طول دو سال اخیر است به‌طوری‌که همین خبرگزاری هم اذعان می‌کند که حتی این همه جنگ و دعوای باندی برای منصوب کردن یک مهره‌ی مورد قبول روحانی در وزارت علوم هم نتوانست کاری از پیش ببرد و به قول خبرگزاری پاسداران «مانع این سیاسی بازیهای دانشگاهی بشود!» به‌طوری‌که «از سال 92 تا‌کنون این تجمعها در برخی از دانشگاهها شدت گرفته است».. این رسانه آخوندی در ادامه به وحشتزدگی نظام از حمایتها و بیانیه‌های گسترده دانشجویان از گردهمایی بزرگ مقاومت ایران و انعکاس گسترده آن در سایتهای مقاومت اشاره کرده و نوشته است: «برخی از سران این تجمع‌ها با مصاحبه‌های گسترده با خبرگزاریها و رسانه‌های ضد نظام و معاند مانند... . سایتهای منافقین و طرح خواسته‌های سیاسی خود از این تریبونها نشان دادند که دلسوز دانشجویان نبوده و هدف اصلی آنها پیگیری خواسته‌های ضد نظام در دانشگاه است»

سوال این است که وقتی همین وضعیت انفجاری دانشگاهها، کنار دهها حرکت اعتراضی کارگران زحمتکش، معلمان، رویارویی‌هایی جوانان آزاده در هر فرصت و هر زمان و مکان با دستگاه سرکوب رژیم گذاشته شود و بن‌بست اتمی و شکستهای مکرر نظام در منطقه نیز به آنها اضافه گردد، چه چشم‌اندازی برای رژیم برجسته می‌شود؟ واقعیت این است که این چشم‌انداز چیزی نیست جز همان سرنوشت محتومی که رئیس‌جمهور نظام آخوندی با واژه‌ی «سرنگونی» از آن یاد می‌کند..