دادگاه نمایشی قضائیه جلادان با ماموران گشتاپوی آخوندی تحت عنوان شاکیان و قربانیان مجاهدین
قضائیه جلادان در ۳۰آبان ماه امسال اعلام کرد، «دادگاه کیفری رسیدگی به اتهامات اعضای کادر رهبری و تعدادی از مجاهدین در تاریخ ۲۱ آذر ماه سال جاری به صورت علنی و در دادگاه کیفری دادگستری استان تهران برگزار خواهد شد.»
همزمان با برگزاری جلسات این دادگاه نمایشی، رژیم خیابانهای تهران را با بنرهایی علیه مجاهدین پر کرد، تلویزیون حکومتی هم به این نمایش پوشش خبری داد.
این دادگاه و محاکمه مسخره و نمایشی؛ درحالی برگزار میشود که از چهار دهه پیش، خمینی ملعون حکم اعدام تمام مجاهدین را صادر کرده و سردمداران رژیم و قضائیه جلادان بارها اعلام کردهاند که اعدام مجاهدین سرموضع لزومی به محاکمه و قانون ندارد و به حکم خمینی باید در کوچه و خیابان و در هر کجا سرضرب اعدام شوند.
احکام صادره از سوی سران رژیم علیه مجاهدین در دهه ۶۰
رفسنجانی در مقام رئیس مجلس و امام جمعه تهران در سال ۶۰: چهار حکم براینها (مجاهدین ) لازم الاجرا است : ۱-کشته شوند ۲-به دار کشیده شوند ۳- دست و پایشان قطع شود ۴-از جامعه جدا شوند. و «اگر امروز این کار را نکنیم سه سال دیگر بجای هزار تا اعدام باید صدهزار نفر را اعدام کنیم.»
آخوند موسوی تبریزی در مقام دادستان کل رژیم: «هرکس کوکتل بدست گرفت و در برابر نظامی جمهوری اسلامی ایستاد محاکمه شان در خیابان است و وقتی دستگیر و به دادستانی رسیدند محاکمه شدهاند و حکمشان اعدام است… کشتن اینها واجب است، نه جایز. ….من به تمام دادستانهای شهرستانها هم اعلام می کنم که حتما اینچنین باشند و اگر نباشند خودشان مجازات خواهند شد». (روزنامه حکومتی جمهوری اسلامی ۳۰ شهریور۱۳۶۰)
آخوند موسوی تبریزی: «اسیرش را باید کشت ،زخمیاش را باید زخمی تر کرد که کشته شود… هرکس در برابر نظام بایستد حکمش اعدام است».
آخوند علی مشکینی در مقام رئیس مجلس خبرگان: «هرکس در خیابان یا هرجای دیگر علیه حکومت اسلامی قیام کرد، همانجا باید حکم اعدامش صادر شود».
دژخیم لاجوردی در مقام دادستان انقلاب تهران: ظرف مدت دو ساعت که از دستگیری می گذرد، محاکمه پایان می یابد و حکم صادر میشود و اجرا میگردد.
آخوند محمدی گیلانی حاکم ضد شرع: «محارب بعداز دستگیر شدن توبه اش پذیرفته نمیشود… کشتن به شدیدترین وجه، حلق آویزکردن به فضاحت بارترین حالت ممکن و دست راست و پای چپ آنها بریده شود…» (روزنامه جمهوری رژیم ۲۹شهریور ۱۳۶۰)
موسوی اردبیلی قاضی القضات خمینی در زمینه سازی برای قتل عام زندانیان مجاهد و مبارز در ۱۴مرداد ۱۳۶۷ در نمایش جمعه تهران: «اینها که محاکمه ندارند حکمش معلوم و موضوعش هم معلوم است و جزایش نیز معلوم میباشد. قوه قضایی در فشار است که اینها چرا محاکمه میشوند. قوه قضایی در فشار است که چرا تمام اینها اعدام نمیشوند».
آخوند جنایتکار فلاحیان در مقام وزیر اطلاعات در مصاحبه ای گفت، «نشریه فروش مجاهدین ، اونی که کمک مالی کرده ، هوادار مجاهدین ، تا جاییکه سر موضع باشه حکمش اعدامه» .
و روشن است که این اظهارات فقط در مقام حرف باقی نمانده و یا یک پروپاگاندا علیه مجاهدین نبوده بلکه همینها بعنوان حکم علیه جوانان، زنان، مردان و حتی کودکان دستگیر شده از مجاهدین به شدیدترین صورت اجرا شده است.
یکی از وب سایتهای وابسته به سپاه پاسداران به نام جوان آنلاین در ۲۲ آذر در مطلبی با عنوان، «محاکمه [مجاهدین] اقدامی ارزنده با ۴۲ سال تاخیر» مینویسد: «این دادگاه اولین اقدام قضایی است که جمهوری اسلامی با وجود ادله محکم برای محاکمه برگزار میکند». یعنی به این ترتیب اذعان میکند، همه محاکمههای چند دقیقهای و صدور احکام اعدام توسط قضات شرع آخوندی در سال ۶۰، قتل عام زندانیان سیاسی به حکم هیأت مرگ در سال ۶۷اقدام قضایی نبوده و اجرای حکم خمینی بوده ولاغیر.
هدف آخوندها از برگزاری دادگاه نمایشی
آخوند دژخیم مصطفی پورمحمدی در این رابطه میگوید: «برخی از جوانان و نوجوانان امروز درکی از رویدادها و وقایع ابتدای انقلاب و جنایات این گروهک جنایتکار ندارند و دادگاه ها میتواند در ذهن نسل جوان ، سوال سازی کرده و آنها را به تفکر وادارد»
یعنی هدف این است که نسل جوان به تفکر واداشته بشود،
وی به زبان معکوس میگوید هدفش ممانعت از جذب شدن جوانان به مجاهدین است.
قسمتی از نمایش و مضحکه دادگاه و قضاییه جلادان، بکارگیری مهرههای زیادی تحت عنوان شاکی و شاهد است، از جمله آنها دختر قصاب اوین لاجوردی و پسر قاتل مجاهدین صیاد شیرازی است. همچنین به تناوب مزدورانی به صحنه نمایش آمده و نقش خودشان در این نمایش را ایفا کردهاند. از جمله این مهرهها طالب جلیلیان و جهانشاه سید محمدی هستند.
در برنامه این شماره پرونده مروری میشود بر سوابق این دو مزدور اطلاعاتی که سالهاست در خدمت دستگاه سرکوب وزارت اطلاعات علیه مجاهدین و خانوادههایشان بکار گرفته میشوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر