ميلاد عيسي مسيح (ع)، پيامبر عشق و رهايي مبارک باد
پنج شنبه, 04 دی 1393 15:45
سلام بر مبشر رهايي و رحمت و منادي مهر و عطوفت
هر سال يک شب، نور شمعها، صداي دل‌انگيز ناقوسها و طنين زيباي ترانه‌هاي مذهبي، درهم مي‌آميزند، تا تولد خجسته عيسي مسيح را گرامي بدارند. تولد نوري که در دل تيرگي قرنهاي دور، درخشيد. ناقوسي که براي عشق و عدالت به‌صدا درآمد و ترانه‌يي که نغمه تکامل و کرامت انسان را در گوش جان بشريتِ سرگشته، طنين‌انداز کرد.
در عيد ميلاد، دستها به‌يکديگر فشرده مي‌شوند. قلبها به‌هم نزديکتر مي‌شوند، ديدارها تازه مي‌گردند و هديه‌ها به‌نشانه محبت، رد و بدل مي‌گردند. چرا که محبت و برادري و رحمت، ارمغان عيسي (ع) براي بشريت بود.
پيامبر بزرگي که با تولدش در چنين روزي تاريخ بشريت را ورق زد، پيام مجسم رهايي و يگانگي بود.
اولين کلماتي که او در حياتش به‌زبان آورد، توحيد بود و خير و برکت و تبري جستن از شقاوت و ستمگري.
حضرت عيسي (ع)، پيام آسمانيش را ـ‌‌که پيام آزادي وبرادري و پيام اميد و روشنايي است‌ـ با پذيرش انواع شدايد و سختيها به‌مردم رساند. او، ياران و پيروانش را به‌فداکاري و ازخودگذشتگي براي تحقق آزادي و صلح و عدالت فرامي‌خواند و مي‌گفت: هرکس به‌خاطر اسم من، خانه‌ها يا برادران يا خواهران يا پدر يا مادر يا زن يا فرزندان يا زمينها را ترک کرد، صدچندان خواهد يافت و وارث حيات جاوداني خواهد شد.
نخستين کسي که در مسير فداکاري و گذشتن از همه‌چيز براي تحقق اين آرمانهاي مقدس، قدم نهاد، مادر عيسي، حضرت مريم عذرا عليها‌السلام بود. بانويي مطهر، که بار اين رسالت را حتي قبل از تولد حضرت عيسي (ع) به‌دوش کشيد و رسالت رهايي بخش خود را با شجاعت و مقاومتي مافوق تصور به‌انجام رساند. زني که قرآن مجيد از او در شمار بزرگترين مناديان يگانگي و راهگشايان رهايي انسان ياد مي‌کند و برايش منزلتي مانند پيامبران بزرگ توحيد قائل مي‌شود. زني که نه فقط در ميلاد مسيح و ظهور مسيحيت بلکه در گسترش و ادامه تاريخي پيام رحمت و رهايي ديگر پيامبران توحيد، نقش ويژه‌يي داشته است.
گزيده‌يي از سخنان عيسي مسيح (ع)
-اسلحه تام خدا را برداريد، تا بتوانيد در روز شرير مقاومت کنيد و همه کار را به‌جا آورده بايستيد. پس کمر خود را به راستي بسته و جوشن عدالت را در برکرده بايستيد… و بر روي اين همه، سپر ايمان بکشيد که با آن بتوانيد تمامي تيرهاي آتشين شرير را خاموش کنيد و خودِ نجات، و شمشير روح را که کلام خداست برداريد…» (از رساله پولس رسول به افسسيان‌ـ باب 6)
-از کساني که جسم را مي‌کشند ولي قادر به کشتن جان نيستند، نترسيد». انجيل لوقا ـ 11
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر