کودتای ننگین ونافرجام 17 ژوئن ویک گاه شمار قسمت اول
29اسفند 1381
سازمان مجاهدین خلق ایران
شعلههای جنگ سهمگینی در منطقه زبانه میکشد. برای جنبش آزادیخواهانه مردم ایران بهروشنی اشکار است که این جنگ اگر چه مربوط به ایران نیست اما بر اثر آن موقعیت جدید و خطیری ایجاد خواهد شد که پیشبرد جنبش آزادیخواهانه مردممان را به مراتب پیچیدهتر خواهد کرد.
مجاهدین با تمرکز بر روی مبارزه با دشمن اصلی مردم ایران، رژیم دیکتاتوری مذهبی و با قبول همه خطرها، ریسکها و شهادتها، پیشاپیش اعلام کرده بودند طرف جنگ در عراق نیستند و این جنگ ربطی به آنها و مردم ایران ندارد. مجاهدین تأکید کردند به خاک عراق پا نگذاشتند جز با این هدف که با دشمن اصلی مردم ایران، بجنگند.
اما در همین روزها، رژیم آخوندی که تصمیم گرفته بود از شرایط جدید منطقهیی برای خلاصی از تهدید اصلی سرنگونی خود، سوءاستفاده کند، از زبان محسن رضایی سرکرده سابق سپاه پاسداران، از آمریکا و نیروهای ائتلاف خواستار بمباران قرارگاهها و پایگاههای مجاهدین و ارتش آزادیبخش در منطقه شد. سران حکومت آخوندی به زد و بندهای پشت پرده برای عملی کردن این توطئه خائنانه و ضدانسانی دست زدند.
در پی این زد و بند، در شروع جنگ عراق- آمریکا، با وجود اعلام بیطرفی از جانب مجاهدین، قرارگاهها و مواضع آنها به خواست رسمی آخوندها بمباران شد.
در چنین شرایط حساسی هر گونه عمل نسنجیده و خودبخودی میتوانست جنبش آزادیخواهانه مردم ایران را بهطور کلی نابود و یا دستکم به بیراهه بکشاند. اما مجاهدین در پرتو هوشیاری، درایت و اراده رهبریشان و با فداکاری و پرداخت بهای سنگین، توانستند از این آزمایش تاریخی سر بلند بیرون بیایند. آنها در این آزمایش خطیر، برای مردم ایران و برای آزادی میهن، دستاوردهای بزرگی را رقم زدند. در شرایط حساس جنگی، رزمندگانی که هیچ سودایی جز نبرد با دشمن مردم ایران در سر نداشتند، با انضباطی پولادین، از خود آنچنان خویشتنداری نشان دادند که با وجود پراکندگی مجاهدین در شرایط جنگی و با وجودی که دهها هزار سلاح در اختیارشان بود، حتی یک گلوله به سمت نیروهای ائتلاف شلیک نکردند تا زمینه برای پیشرفت توطئههای رژیم فراهم نشود. رزمندگان آزادی در گام بعد با هدف ناکام گذاشتن توطئههای رژیم آخوندی و با هدف اینکه تماماً بر مبارزه با دشمن اصلی مردم ایران، یعنی رژیم آخوندی متمرکز باشند، از سلاحهای خود نیز گذشتند.
این سیاست میهنی و اصولی منجر به باطل شدن همه خواب و خیالهای آخوندی برای نابودی مجاهدین در جریان جنگ عراق- آمریکا گردید.
همزمان رژیم آخوندی تلاش کرد تا از طریق عوامل خود در عراق، علیه حضور مجاهدین در خاک این کشور توطئه چینی کند. اما این تشبثات نیز با حمایت مردم عراق از مجاهدین ضربه کاری دریافت کرد. بهویژه حضور 20هزار نفری مردم و عشایر شریف استان دیالی در قرارگاه اشرف، (در همان روزهای پس از پایان جنگ) این توطئه، با سپر محکمی روبهرو گردید.
در چنین شرایطی رژیم آخوندی که اقداماتش برای نابود کردن مجاهدین در عراق را ناکام دید، خط جدیدی را پیش گرفت. رژیم دست به کثیفترین و خائنانهترین توطئههای خود علیه مقاومت ایران زد و در یک معامله انزجار برانگیز تلاش کرد علیه حضور رئیسجمهور برگزیده مقاومت در فرانسه اقدام کند.
شعلههای جنگ سهمگینی در منطقه زبانه میکشد. برای جنبش آزادیخواهانه مردم ایران بهروشنی اشکار است که این جنگ اگر چه مربوط به ایران نیست اما بر اثر آن موقعیت جدید و خطیری ایجاد خواهد شد که پیشبرد جنبش آزادیخواهانه مردممان را به مراتب پیچیدهتر خواهد کرد.
مجاهدین با تمرکز بر روی مبارزه با دشمن اصلی مردم ایران، رژیم دیکتاتوری مذهبی و با قبول همه خطرها، ریسکها و شهادتها، پیشاپیش اعلام کرده بودند طرف جنگ در عراق نیستند و این جنگ ربطی به آنها و مردم ایران ندارد. مجاهدین تأکید کردند به خاک عراق پا نگذاشتند جز با این هدف که با دشمن اصلی مردم ایران، بجنگند.
اما در همین روزها، رژیم آخوندی که تصمیم گرفته بود از شرایط جدید منطقهیی برای خلاصی از تهدید اصلی سرنگونی خود، سوءاستفاده کند، از زبان محسن رضایی سرکرده سابق سپاه پاسداران، از آمریکا و نیروهای ائتلاف خواستار بمباران قرارگاهها و پایگاههای مجاهدین و ارتش آزادیبخش در منطقه شد. سران حکومت آخوندی به زد و بندهای پشت پرده برای عملی کردن این توطئه خائنانه و ضدانسانی دست زدند.
در پی این زد و بند، در شروع جنگ عراق- آمریکا، با وجود اعلام بیطرفی از جانب مجاهدین، قرارگاهها و مواضع آنها به خواست رسمی آخوندها بمباران شد.
در چنین شرایط حساسی هر گونه عمل نسنجیده و خودبخودی میتوانست جنبش آزادیخواهانه مردم ایران را بهطور کلی نابود و یا دستکم به بیراهه بکشاند. اما مجاهدین در پرتو هوشیاری، درایت و اراده رهبریشان و با فداکاری و پرداخت بهای سنگین، توانستند از این آزمایش تاریخی سر بلند بیرون بیایند. آنها در این آزمایش خطیر، برای مردم ایران و برای آزادی میهن، دستاوردهای بزرگی را رقم زدند. در شرایط حساس جنگی، رزمندگانی که هیچ سودایی جز نبرد با دشمن مردم ایران در سر نداشتند، با انضباطی پولادین، از خود آنچنان خویشتنداری نشان دادند که با وجود پراکندگی مجاهدین در شرایط جنگی و با وجودی که دهها هزار سلاح در اختیارشان بود، حتی یک گلوله به سمت نیروهای ائتلاف شلیک نکردند تا زمینه برای پیشرفت توطئههای رژیم فراهم نشود. رزمندگان آزادی در گام بعد با هدف ناکام گذاشتن توطئههای رژیم آخوندی و با هدف اینکه تماماً بر مبارزه با دشمن اصلی مردم ایران، یعنی رژیم آخوندی متمرکز باشند، از سلاحهای خود نیز گذشتند.
این سیاست میهنی و اصولی منجر به باطل شدن همه خواب و خیالهای آخوندی برای نابودی مجاهدین در جریان جنگ عراق- آمریکا گردید.
همزمان رژیم آخوندی تلاش کرد تا از طریق عوامل خود در عراق، علیه حضور مجاهدین در خاک این کشور توطئه چینی کند. اما این تشبثات نیز با حمایت مردم عراق از مجاهدین ضربه کاری دریافت کرد. بهویژه حضور 20هزار نفری مردم و عشایر شریف استان دیالی در قرارگاه اشرف، (در همان روزهای پس از پایان جنگ) این توطئه، با سپر محکمی روبهرو گردید.
در چنین شرایطی رژیم آخوندی که اقداماتش برای نابود کردن مجاهدین در عراق را ناکام دید، خط جدیدی را پیش گرفت. رژیم دست به کثیفترین و خائنانهترین توطئههای خود علیه مقاومت ایران زد و در یک معامله انزجار برانگیز تلاش کرد علیه حضور رئیسجمهور برگزیده مقاومت در فرانسه اقدام کند.
27خرداد 1382
پلیس فرانسه در یورش به مقر خانم مریم رجوی و 13 محل پناهندگان ایرانی در حومه پاریس، به دستگیریهای گسترده دست زد.
مقاومت ایران حمله به مقر خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران را که بدون هیچ مجوز قانونی و برخلاف کلیه پرنسیبهای شناخته شده انسانی و حقوق بینالمللی صورت گرفت، عمل ننگینی در راستای جلب رضایت رژیم سفاک آخوندی توصیف کرد.
مقاومت ایران ضمن محکوم کردن این عمل غیرقانونی، آن را بخشی از یک معامله کثیف بین دولت شیراک و دیکتاتوری مذهبی و تروریستی حاکم بر ایران دانست و از دولت فرانسه خواهان آزادی سریع افراد دستگیر شده گردید.
بهدنبال این یورش، پلیس فرانسه در یک موضعگیری مضحک مدعی شد تهاجم به مقر خانم مریم رجوی و 13 محل پناهندگان ایرانی در حومه پاریس بهمنظور جلوگیری از یک «ارتباط جنایی با هدف آمادهسازی اقدامات تروریستی و تأمین مالی یک فعالیت تروریستی» صورت گرفته است. پلیس گفت در این راستا، تعداد زیادی کامپیوتر و وسایل ارتباطاتی ضبط شده است. یک سخنگوی مقاومت ایران در اینباره گفت، دعاوی پلیس فرانسه که بهمنظور توجیه این اقدام غیرقانونی و غیراخلاقی عنوان شده است، کذب محض است. تمامی دستگیر شدگان در فرانسه حضور قانونی داشته و همانند سایر هواداران و اعضای مقاومت در سایر کشورها، همواره قوانین کشورهای میزبان خود را رعایت کردهاند. وجود کامپیوتر و سایر وسایل ارتباطی از قبیل تلفن همراه نیز، یک امر معمول است و با هیچ تعریفی غیرقانونی محسوب نمیشود. اگر پلیس فرانسه بهدنبال تروریستهای واقعی است، بهتر است به تهران و به آخوندهای حاکم مراجعه کند. مقاومت ایران ضمن محکوم کردن این اقدام غیرقانونی، از تمامی پارلمانترها، شخصیتها و مجامع مدافع حقوقبشر و حقوق پناهندگان خواهان دخالت فوری آنها و فراخوان برای آزادی بدون قید و شرط دستگیر شدگان شد.
با انتشار خبر بازداشت غیرقانونی رئیسجمهور برگزیده مقاومت، صدها ایرانی تظاهرات خود را در مناطق مختلف پاریس در اعتراض به این توطئه آغاز کردند.
پناهجویان و فعالان ایرانی نیز که در جریان پلیس فرانسه به خانههایشان در حومه پاریس دستگیر شدند، در اعتراض به این اقدام با تحصن در مقابل دفتر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز، یک اعتصابغذای نامحدود را آغاز کردند
در سایر کشورها نیز صدها تن از ایرانیان شریف و آزاده، با تجمع در مقابل سفارتها و کنسولگریهای فرانسه در شهرهای مختلف جهان، مانند واشینگتن، لندن، برلین و استکهلم، دست به اعتصابغذا زده و خواهان آزادی فوری خانم مریم رجوی شدند.
28خرداد 1382 خبر واکنش ایرانیان به بازداشت غیرقانونی رئیسجمهور برگزیده مقاومت طی روزهای 27 و 28خرداد تبدیل به خبر نخست بسیاری از رسانههای جهان شد.
تلویزیون بی.بی.سی گفت: «یک تظاهر کننده در لندن در مقابل سفارت فرانسه خود را به آتش کشید. او بخشی از گروهی بود که مخالف رژیم فعلی در ایران میباشد. آنها علیه دستگیری اعضای مجاهدین خلق در فرانسه اعتراض میکنند».
خبرگزاری فرانسه اعلام کرد: «یک زن ایرانی 40ساله در اعتراض به یک حمله بزرگ به مجاهدین خلق، خود را در پاریس به آتش کشید».
خبرگزاری فرانسه خبر تحصن ایرانیان آزاده را، مخابره کرد و گفت: «تظاهر کنندگان که پرچم در دست داشتند، خواستار آزادی مریم رجوی شدند. برخی از آنها تهدید کردند، در صورتی که مقامهای فرانسوی او را آزاد نکنند، اقدام به خودسوزی خواهند کرد».
روزنامه نیویورک تایمز نوشت: «چندین ایرانی در اعتراض به یک سرکوب همهجانبه توسط فرانسه علیه یک سازمان قدیمی، که هدفش سرنگونی جمهوری اسلامی میباشد، خود را به آتش کشیدند... در میان دستگیر شدگان مریم رجوی که توسط این گروه بهعنوان بانوی اول ایران محسوب میشود، دیده میشود. یک جمعیت صد نفره اعتراض کنندگان در پاریس، فریاد میزدند: ”یک کشور یک رئیسجمهور مریم رجوی“. سازمانمجاهدین خلق ایران مدتهاست که بهترین سازمان برای سرنگونی جمهوری اسلامی بوده است».
تلویزیون یورونیوز گفت هواداران مجاهدین خواستار محکومیت بینالمللی دستگیری همکارانشان در فرانسه شدند.
تلویزیون الجزیره گزارش داد: «خبر دستگیریهای پلیس فرانسه با اعتراضات گسترده هواداران سازمان و ایرانیان مقیم فرانسه، انعکاس و ابعاد گستردهیی به خود گرفته است. دهها نفر از ایرانیان بهطور خودجوش به مقابل اداره پلیس فرانسه وابسته به وزارت کشور در پاریس رفتند. یک زن با ریختن بنزین روی بدن خود اقدام به خودسوزی کرد و به علت خطرناک وضعیتش به بیمارستان منتقل شد. بهدنبال او یک زن دیگر جلوی چشم پلیس و خبرنگاران و مسئولان امنیتی خودش را به آتش کشید تا نسبت به آنچه تظاهر کنندگان آن را معامله کثیف انجام شده بین پاریس و تهران توصیف کردند، اعتراض کند».
تلویزیون العربیه گفت: «هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران، در اعتراض به موج دستگیریهای اخیر توسط نیروهای امنیتی فرانسه علیه اعضای این سازمان در پاریس دست به خودسوزی زدند. این اقدام اعتراضی هنگام تجمع هواداران سازمان در برابر ساختمان سفارت فرانسه در رم، پایتخت ایتالیا روی داد. مأموران آتشنشانی تلاش کردند آتش برافروخته شده در بدن دو جوان را خاموش کنند، ولی آنها دچار سوختگی شدیدی شدند».
در تهران، نیروی انتظامی رژیم، از صبح روز 28خرداد، محدوده خیابانهای منتهی به سفارت فرانسه را به محاصره خود در آورد. از روز قبل و به فاصله چند ساعت پس از انتشار خبر یورش پلیس فرانسه، مراجعه خانوادههای مجاهدین به سفارت فرانسه در تهران آغاز شده بود. اکنون رژیم با اعمال تدابیر شدید امنیتی و حکومت نظامی اعلام نشده، قصد داشت از هر گونه اقدام اعتراضی علیه دستگیری رئیسجمهور برگزیده مقاومت در تهران، جلوگیری کند. با این وجود در ساعت 11 صبح، صدها تن از خانوادههای مجاهدین در اعتراض به بازداشت غیرقانونی رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی و دستگیری فرزندان خود در برابر سفارت فرانسه در تهران، موفق به برگزاری یک تجمع اعتراضی شدند.
خانوادههای مجاهدین که توسط جوانان دلیر و دانشجویان انقلابی پیشتاز حمایت میشدند، ضمن سر دادن شعارهایی علیه سران رژیم، خواستار رفع هر گونه محدودیت از رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی و آزادی کلیه دستگیر شدگان شدند.
این تجمع مورد حمله وحشیانه نیروی انتظامی رژیم واقع شد که با باتون و پرتاب گاز اشکآور، به جمعیت یورش بردند. جوانان حاضر در صحنه نیز در برابر حمله و هجوم نیروی سرکوبگر رژیم، مقاومت نموده و شعار میدادند: «تا خون در رگ ماست، آزادی هدف ماست».
این خانوادهها، ضمن نوشتن نامه برای سفیر فرانسه در تهران، معامله با رژیم آخوندی را محکوم نموده و خواستار رفع محدودیت از مقر اقامت خانم رجوی و آزادی بیقید و شرط کلیه دستگیر شدگان گشتند.
29خرداد 1382
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، طی پیامی از زندان، از ایرانیانی که در سراسر جهان نسبت به بازداشت غیرقانونی و ناموجه وی، توسط دولت فرانسه دست به اعتراض زده بودند، خواست که از خودسوزی خودداری کنند.
خانم رجوی در این پیام گفت: «خبر تظاهرات شما را شنیدم که برای آزادی من و سایر خواهران و برادرانتان فریاد میزنید؛ اما وقتی خبر خودسوزی شما عزیزانم را شنیدم، بسیار بسیار متأثر شدم؛ بهطوریکه کنترل تأثر و عواطفم برایم مشکل است».
خانم رجوی افزود: «از شما میخواهم که هر چه سریعتر خودسوزی را متوقف کنید و مرا بیش از این دردمند و نگران نکنید. اما به تظاهرات و تحصن آرام خود ادامه دهید تا به اهداف خود برسید. اگرچه وصفالحال شما را میفهمم و میدانم که چقدر رنجیده خاطرید که در فرانسه، یعنی کشوری که تاریخش و نامش با حقوقبشر و آزادی و دموکراسی پیوند خورده، چرا باید از زندان و سلول حرف زد. آن هم برای آزادیخواهان واقعی ایران. حتماً جواب آن را باید در معامله با رژیم پلید و آزادیکش آخوندها دید. بهخصوص که فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، بهدلیل تظاهرات پیدرپی دانشجویان و مردم تهران و سایر شهرها و در مقابل شعارهای نفی تمامیت رژیم، به خود میلرزد و برای حفظ تعادل خود، ولو مقطعی، نیاز به چنین توطئهها و معاملاتی دارد».
صدها تن از خانوادههای مجاهدین برای دومین روز، در اعتراض به دستگیری رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران در برابر سفارت فرانسه در تهران تجمع کردند.
خانوادههای مجاهدین با تسلیم یک نامه به سفیر فرانسه در تهران، معامله ننگین با رژیم آخوندی را محکوم نموده و خواهان آزادی بیقید و شرط کلیه دستگیر شدگان گشتند.
این تجمع که توسط دانشجویان انقلابی پشتیبانی و حمایت میشد، تا ساعت 14 ادامه داشت. جوانان حاضر در صحنه ضمن سردادن شعارهایی، دولت فرانسه را مسئول حفظ جان خانم مریم رجوی دانستند و اعلام کردند که تا آزادی کلیه زندانیان، دست از اعتراض بر نخواهند داشت.
این تجمع اعتراضی در حالی صورت گرفت که همچون روز گذشته، خیابانهای منتهی به سفارت فرانسه، در محاصره نیروی انتظامی قرار داشت.
خانم رجوی در این پیام گفت: «خبر تظاهرات شما را شنیدم که برای آزادی من و سایر خواهران و برادرانتان فریاد میزنید؛ اما وقتی خبر خودسوزی شما عزیزانم را شنیدم، بسیار بسیار متأثر شدم؛ بهطوریکه کنترل تأثر و عواطفم برایم مشکل است».
خانم رجوی افزود: «از شما میخواهم که هر چه سریعتر خودسوزی را متوقف کنید و مرا بیش از این دردمند و نگران نکنید. اما به تظاهرات و تحصن آرام خود ادامه دهید تا به اهداف خود برسید. اگرچه وصفالحال شما را میفهمم و میدانم که چقدر رنجیده خاطرید که در فرانسه، یعنی کشوری که تاریخش و نامش با حقوقبشر و آزادی و دموکراسی پیوند خورده، چرا باید از زندان و سلول حرف زد. آن هم برای آزادیخواهان واقعی ایران. حتماً جواب آن را باید در معامله با رژیم پلید و آزادیکش آخوندها دید. بهخصوص که فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، بهدلیل تظاهرات پیدرپی دانشجویان و مردم تهران و سایر شهرها و در مقابل شعارهای نفی تمامیت رژیم، به خود میلرزد و برای حفظ تعادل خود، ولو مقطعی، نیاز به چنین توطئهها و معاملاتی دارد».
صدها تن از خانوادههای مجاهدین برای دومین روز، در اعتراض به دستگیری رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران در برابر سفارت فرانسه در تهران تجمع کردند.
خانوادههای مجاهدین با تسلیم یک نامه به سفیر فرانسه در تهران، معامله ننگین با رژیم آخوندی را محکوم نموده و خواهان آزادی بیقید و شرط کلیه دستگیر شدگان گشتند.
این تجمع که توسط دانشجویان انقلابی پشتیبانی و حمایت میشد، تا ساعت 14 ادامه داشت. جوانان حاضر در صحنه ضمن سردادن شعارهایی، دولت فرانسه را مسئول حفظ جان خانم مریم رجوی دانستند و اعلام کردند که تا آزادی کلیه زندانیان، دست از اعتراض بر نخواهند داشت.
این تجمع اعتراضی در حالی صورت گرفت که همچون روز گذشته، خیابانهای منتهی به سفارت فرانسه، در محاصره نیروی انتظامی قرار داشت.
ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر