آیین شب یلدا شماره 2در شهرهای مختلف ایران خراسان جنوبی وشمالی واصفهان
شب یلدا در خراسان جنوبی
یکی از آیینهای ویژه شب یلدا در استان خراسان جنوبی برگزاری مراسم “کف زدن” است . در این مراسم ریشه گیاهی به نام چوبک را که در این دیار به “بیخ” مشهور است ، در آب خیسانده و پس از چند بار جوشاندن ، در ظرف بزرگ سفالی به نام “تغار” میریزند . مردان و جوانان فامیل با دستهای از چوبهای نازک درخت انار به نام “دسته گز” مایع مزبور را آنقدر هم میزنند تا به صورت کف درآید و این کار باید در محیط سرد صورت گیرد تا مایع مزبور کف کند .
کف آماده شده با مخلوط کردن شیره شکر آماده خوردن شده و پس از تزیین با مغز گردو و پسته برای پذیرایی مهمانان برده میشود . در این میان گروهی از جوانان قبل از شیرین کردن کفها با پرتاب آن به سوی همدیگر و مالیدن کف به سر و صورت یکدیگر شادی و نشاط را به جمع مهمانان میافزایند .
شب یلدا در خراسان شمالی
از جمله آیینهای شب یلدا در خراسان شمالی آن است که خانوادهها در این شبنشینی شب یلدا تفالی نیز به دیوان حافظ میکنند که اینکار هم معمولا توسط بزرگ خانواده صورت میگیرد . آنان دیوان اشعار لسانالغیب خواجه شیراز را با نیت بهروزی و شادکامی می گشایند و فال و مراد دل خود را از او طلب میکنند . بازگویی خاطرات ، قصهگویی پدر بزرگها و مادر بزرگها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانوادهها دلپذیرتر میکند. یکی دیگر از سنتهای کهن شب یلدا، چله بردن برای خانواده عروس است . با فرا رسیدن شب چله مردهای جوان طبقهای آراسته میوه ، شیرینی و کلهقند تزیین شده را به رسم هدیه به خانه عروس جوان میبرند .
این طبقهای هدیه که معمولا مسی است و روی آن با سفرههای قرمز گلدوزی شده پوشانده شده ، پر از ظرفهای بزرگ میوه پیچیده در زرورقهای رنگین با گل و نوارهای مواج میشود .
مردانی این طبقها را بر سر گذارده و در پی یکدیگر با شادی و پایکوبان راهی خانه عروس میشوند . خانواده دختر نیز به پاس قدردانی و به رسم یادبود لباس و یاقطعه پارچهای را برای خانواده داماد ، در سینی خالی شده هدایا میگذارند . اگر قبل از شب چله برف باریده باشد برخی از مردم شهر و روستا در این شب با خوردن برف شیره، با شیرین کردن کام با معجونی از بارش زمستانی، با سردی زمستان آشتی میکنند . همچنین بزرگترها با دادن حلوا قلقلی از کوچکترها پذیرایی میکنند .
حلوا قلقلی از کوبیده شدن مغز گردو ، بادام ، کنجد و دیگر دانههای روغنی تهیه و سپس در شیره انگور نیز خوابانده میشود . اما برخی از افراد کهنسال و نیز آشنایان به فرهنگ مردم در خراسان شمالی همه این آیین و مراسم را بهانهها و ترفندهایی برای گردهم آمدن خانوادهها ، بجای آوردن صله ارحام و رفع کدورتهای احتمالی بین خویشاوندان میدانند . آنان بر این باورند که پیشینیان در هر فصل به بهانهای سعی میکردهاند تا اقوام را جمع کرده و صلح، صفا و صمیمیت را در بین آنان حکمفرما کنند .
شب یلدا در اصفهان
در استان اصفهان نیز از قدیمالایام آیینهای ویژهای وجود داشته که کم و بیش هنوز هم ادامه دارد . به باور اصفهانیهای قدیم ، زمستان به دو بخش “چله” و “چلهکوچیکه” تقسیم میشد که موعد چله از اول دیماه تا ۱۰بهمن بود اما “چله کوچیکه” از دهم بهمن آغاز میشد و تا سی بهمن ادامه داشت . البته آیین برگزاری شب چله در اصفهان به دو نام “چله زری” (ماده) و”عمو چله”(نر) تقسیم میشود زیرا از گذشته تاکنون همه موجودات و اشیاء را بر اساس جنس مذکر و مونث تقسیم میکردند . اصفهانیها دوشب را به عنوان شب چله برپا میکردند و آیینهای مخصوص به این شب را به جا میآوردند. آیین شب چله در شهر اصفهان خانوادگی برگزار میشده است و خانوادههای اصفهانی با پهن کردن سفرهیی با عنوان “سفره شب چله”، این شب را گرامی میداشتند
هندوانه بهعنوان نمادی کروی که برونش سبز و درونش قرمز است و سمبل خورشید محسوب میشود ، به عنوان مهمترین میوه بر سر سفره چله قرار میگیرد . از دیگر بخشهای این آیین در اصفهان قدیم پهن کردن تمام البسه و رخت خوابها در هوای آزاد بویژه در مقابل خورشید با هدف خوش آمدگویی به “عمو چله” و “چله زری” بوده است
- منبع، پورتال آسمونی http://www.asemooni.com/culture/customs/yalda-night-ritual-in-different-cities-of-iran#ixzz3uyUTnrwn
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر