۱۳۹۴ آذر ۲۲, یکشنبه

آینده درخشان را نسل جدید در لیبرتی، ایران و نقاط دیگر جهان با مریم رجوی رقم میزنند

سخنان خانم شقایق عظیمی در آستانه روز جهانی حقوق بشر در کنفرانس «متحد علیه بنیادگرایی اسلامی، نقش مقاومت ایران» در 8 دسامبر 2015 در اورسوآز
مفتخرم که در این جلسه در کنار میهمان گرامی سناتور جوزف لیبرمن حضور دارم. من اولین بار هنگام دیدن گردهمایی بزرگ ژوئن 2014 از کمپ لیبرتی با او آشنا شدم. شنیدن سخنرانی شما در آن زمان به ما انگیزه بسیار زیادی داد و ما فهمیدیم که افراد زیادی در آن‌طرف جهان هستند که نه‌تنها به فکر ما هستند، بلکه به آزادی اعتقاددارند و برای آن بپا خاسته‌اند. آزادی که بسیار باارزش است و متأسفانه در وطن ما ایران، خبری از آن نیست. از زمانی که به یاد دارم، در ایران هر کس علیه حاکمیت آخوندها صحبت می‌کرد یا دست به فعالیتی می‌زد، روانه زندان می‌شد یا مورد تهدید قرار می‌گرفت؛ درست مانند والدین خودم. در اکتبر 2011 مطلع شدم که والدینم هر دو دستگیرشده و تنها جرم آن‌ها حمایت از مجاهدین بود. مادرم درمجموع حدود 8 سال را در زندان گذرانده است، 5 سال در دهه 1980 و تحت شکنجه‌های وحشتناک که نمی‌توانست از آن صحبت کند. آن شکنجه‌ها باعث شد که او دچار بیماری‌ام.اس. شود. او هم‌چنین به مدت دو سال در زندان بود، یعنی از 2009 تا 2011، فقط به دلیل دیدار با من و خواهرم در اشرف. یک سال هم در 2012 و الآن هم‌بار دیگر.
پدرم هم در هنگام فعالیت‌هایش تحت‌فشار مستمر بود و چندین بار نیز دستگیرشده است. بسیاری از اعضای خانواده‌های دیگر مانند خانواده خودم هم، دستگیرشده و تحت شکنجه‌های شدید در زندان هستند. اما صادقانه بگویم، شنیدن پیام شجاع مقاومت، شجاعت و تشویق دیگران علیه این رژیم استبدادی، به من مسئولیت سنگین صدای بی‌صدایان بودن را یادآوری می‌کند و هم‌چنین مرا مفتخرم  که در مسیری که قرار دارم، برای آن مبارزه می‌کنم. مسیری که بسیاری از افراد، مانند دخترعموی عزیز خودم، نسترن عظیمی، جان خود را فدای آن کردند. یا مانند دوستانم در کمپ لیبرتی که قیمت آن را با مورد هدف قرار گرفتن در زیر حملات موشکی می‌پردازند.80 موشک، بدون هیچ‌گونه حفاظت.

همه این جنایات توسط رژیم ایران صورت می‌گیرد که در بن‌بست قرار دارد، باهدف خاموش کردن صدای آزادی، تا ما را وادار کنند که تسلیم شویم. ولی ما نمی‌توانیم مبارزه و پایداری خود برای آزادی را متوقف کنیم. به همین دلیل است که می‌خواهم بگویم، با یک نسل جدید در کمپ لیبرتی، اینجا و در داخل ایران، و با رهبر بزرگی مانند خانم مریم رجوی، و با حامیانی مانند شما، ما آینده‌یی تضمین دار در پیش روداریم. مطمئنم که روزی خواهد رسید که میزبان شما در یک ایران آزاد و دموکراتیک خواهیم بود. با تشکر مجدد که اینجا حضور پیدا کردید و از همه شما تشکر می‌کنم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر