شيطنت ايران اميدهاي
عراق
را
برباد
مي
دهد
این مقاله در 12سال قبل نوشته شد ومتاسفانه نادیده گرفته شد راه نفوذ رژیم را با مماشات بیشتر کردند سیاستهای فرقه گرایانه مالکی که دشت نشانده ایران بود بهمراه سیاست مشابه ای در سوریه نوزاد ناخلفی بنام داعش را بدنیا آوردند.
بازخوانی این مقاله از این منظر جالب خواهد بود که بدانیم ریشه بحرانهای اخیر در کجا بوده مفید است
همنشین بهار آزادی
مطالب مرتبط
همراه با يك گا لري - تا قبل از روي كار آمدن رژيم خميني در ايران دنياي عرب با جنگ فرقه گرايي بيگانه بود
بالتيمور سان، 26 آبان 82
موج اخير حملات در عراق, از جمله بمبگذاري مهلك در ناصريه, توجهات را به دخالت دولتهاي خارجي در آن كشور جلب كرده است. ايران، با فاصله زياد، در صدر ليست است.
صرفنظر از اين سؤال كه چه كسي مسبب اين حملات است, آن‌چه از اهميت شايان توجه برخوردار است درك اين موضوع است كه چه چيزي اصليترين نيروي مسلط است كه زمينه هاي اجتماعي, مذهبي و سياسي را براي چنان دخالتهايي در عراق ايجاد مي كند. چه كسي برنده اصلي اين حملات و استمرار هرج و مرج در عراق است؟
در 24 اوت, مقام ارشد آمريكا در عراق, پل برمر به سي ان ان گفت: «پاسداران ايراني در عراق حضور دارند, وزارت اطلاعات اين جا حضور دارد و ما فكر مي كنيم كه عراقيها از دخالت در امورشان خشنود نيستند». يك ماه بعد وي گفت: «مأموران اطلاعاتي ايران به‌گروههايي كه دست به حملات خشونت بار مي زنند, كمك مي‌كنند».
بنا بر منابع دولت ايران, تهران مقادير زيادي سلاح را به عراق ظرف دوماه گذشته وارد كرده است, از جمله خمپاره, موشكهاي ضد هوايي, توپهاي 106 ميليمتري, موشك انداز هاي 107 ميليمتري, آر پي جي هفت و مسلسل كه عمدتاً در در زمينهاي مزروعي و دهكده‌ها پنهان شده اند. اين تسليحات با كاميونهايي كه ميوه و سبزي حمل مي‌كردند و اتوبوسها و وانت براي جلوگيري از بازرسيهاي مرزي, به‌داخل عراق قاچاق شدند.
براي ماهها, سپاه منفور قدس سپاه پاسداران در تلاش بوده است كه نفوذ خود را در بخشهاي شيعه نشين عراق با هدف غايي استقرار يك جمهوري اسلامي در اين كشور گسترش دهد.
پس از پايان عمليات نظامي درعراق, بسياري از عراقيان تبعيدي كه سالها توسط آخوندها آماده شده, آموزش ديده و مورد حمايت مالي بودند, به عراق اعزام شدند تا كنترل مواضع كليدي محلي ودولتي را در دست گيرند. به گفته منابعي كه به دولت ايران دسترسي دارند, آنها اكنون بخشهاي عمده يي از جنوب عراق, از جمله استانهاي سماوه, ميسان, ناصريه, بصره, واسط, كربلا ونجف را كنترل مي كنند.
حداقل 2000 آخوند ايراني وعراقي از قم و مشهد در ايران وارد عراق شدند. كاميونهاي مملو از كتاب, سي دي و نوارهاي كاست كه تعبير بنيادگرايانه تهران از اسلام را تبليغ مي كنند, با آنان همراه بودند.
خبرگزاري رويتر در 7 سپتامبر نوشت: «شهروندان نجف از ايرانيهايي صحبت مي‌كنند كه مدتهاي طولاني در هتلهاي اين شهر اقامت گزيده اند». «آنها مظنون هستند كه اينها مأموران سرويسهاي مخفي ايران هستند كه مي خواهند از نزديك اوضاع را تحت نظر داشته باشند». به گفته منابع در ارگانهاي ايراني كه با امور عراق مرتبط هستند, حتي در بغداد, اكثر ارگانهاي دولتي توسط شيعه ها, كه بسياري از آنها به تهران وفادارهستند, اداره مي شوند.
در اواخر اوت, اين منابع گفتند كه فرماندهان سپاه قدس و گروههاي مزدور عراقي در تهران و شهر نفت خيز اهواز ملاقات كردند تا در مورد يك برنامه عمل درعراق طراحي كنند.
بخشي از اين طرح اين بود كه در ميان مساجد هسته هايي تشكيل شود و از همه مناطق هم عضو گيري به عمل آيد. تهران تعهد داد كه حمايت لجستيكي به عمل بياورد.
در آن ملاقات اوت, فرمانده سپاه قدس, سرتيب پاسدار قاسم سليماني گفت كه بي ثباتي, ناامني و تلفات بيشتر آمريكايي ها به نفع رژيم ايران خواهد بود.
اين گروه هم‌چنين مراكز پزشكي را در شهرهاي مختلف, از جمله نجف, بغداد حله, بصره و عماره ايجاد كرد كه از مردم محلي حمايت به‌دست بياورد, بسيار مشابه آن‌چه پاسداران انقلاب در دره بقاع در لبنان انجام دادند.
آقاي برمر به جلسه استماع كميته بودجه سناي آمريكا در سپتامبر گفت كه 62 ايراني اسير شده دومين گروه بزرگ خرابكاران دستگير شده هستند. «عناصري از دولت ايران به شيطنت در عراق مشغولند, و از طريق سرويسهاي اطلاعاتي و سپاه پاسداران در امور عراق دخالت مي‌كنند. اين كمك كننده نيست».
در چنين ظرفي, مادام كه بنيادگرايان درايران بر اريكه قدرت هستند, حيطه نفوذ آنها به نحو اجتناب ناپذيري به عراق سرايت خواهد كرد. از بسياري جهات, تهران قلب تپنده بنيادگرايي و تروريسم است, بسيار مشابه مسكو براي كمونيسم. با سقوط ملايان از قدرت, تفكر بنيادگرايانه در مقابل قدرت دموكراسي و سكولاريسم رنگ خواهد باخت.
ايالات متحده و جامعه بين المللي مي بايد عليه تهران قاطعيت به‌خرج داده و از فراخوان ايرانيان و جنبش اپوزيسيون براي يك رفراندوم براي تغيير نظام حمايت كنند.
تن دادن به خواسته هاي تهران, از جمله بمباران قرارگاههاي اپوزيسيون ايران, مانع دخالت ملايان درعراق بعد از جنگ نشد. استمالت از آنها, در شرايط حاضر, يك نسخه براي فاجعه است زيرا دعوت از مداخلات بيشتر خواهد بود و تهران را يك قدم به آرزوي استقرار يك امپراتوري اسلامي نزديكتر خواهد ساخت.
دموكراسي در ايران پيش درآمد دموكراسي درعراق است و نه برعكس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر