۱۳۹۴ آبان ۳۰, شنبه

تجلیل از دانیل میتران به‌مناسبت سالگرد تأسیس بنیاد فرانس لیبرته، فعالیتهای حقوق‌بشری و دفاع پیگیر از مجاهدان اشرف

بیاد بانوی اول فرانسه واول بانوی مقاومت فرانسه در سالگرد درگذشت  او(مادام میتران)

تجلیل از دانیل میتران به‌مناسبت سالگرد تأسیس بنیاد فرانس لیبرته، فعالیتهای حقوق‌بشری و دفاع پیگیر از مجاهدان اشرف


خانم دانیل میتران بانوی اول فرانسه و بنیانگذار بنیاد فرانس لیبرته
خانم دانیل میتران بانوی اول فرانسه و بنیانگذار بنیاد فرانس لیبرته

به‌مناسبت بیست‌وپنجمین سالگرد تأسیس بنیاد فرانس لیبرته، مراسمی با حضور خانم دانیل میتران، بانوی اول فرانسه در دوران ریاست‌جمهوری فرانسوا میتران و مؤسس فرانس لیبرته، در سالن شهرداری منطقه نهم پاریس برگزار شد که شخصیتهای سیاسی و اجتماعی و مدافعان حقوق‌بشر در آن شرکت داشتند. 

از سوی مقاومت ایران خانم شهرزاد صدر، مسئول دفتر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، و دکتر صالح رجوی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه، در رأس هیأتی، در این مراسم شرکت کردند. نمایندگان مقاومت ایران، ضمن قدردانی از ایستادگی شجاعانه «بانوی اول حقوق‌بشر» در کنار مردم و مقاومت ایران طی ۳۰سال گذشته، و از حمایتهای فراموشی‌ناپذیر و مستمر خانم میتران از حقوق مجاهدان اشرف در ملل‌متحد و در عرصه بین‌المللی قدردانی و سپاسگزاری کردند. 


تلویزیون فرانسه -کانال 2: گزارش و مصاحبه با دانیل
 
میتران،زنی بزرگ در کارزار دفاع از حقوق‌بشر
 
به‌مناسبت ربع قرن فعالیت حقوق‌بشری فرانسه لیبرته، دانیل میتران مهمان ویژه تلویزیون فرانسه کانال ۲بود. 

در این برنامه ضمن تجلیل از کارزار خستگی‌ناپذیر این زن بزرگ در دفاع از حقوق‌بشر و شرکت شجاعانه او در مقاومت ضدفاشیستی فرانسه، مردم این کشور با نگاه دانیل میتران به بحرانهای حقوق‌بشری امروز جهان و عزم راسخ او برای ساختن جهانی عادلانه‌تر آشنا شدند. 

دانیل میتران در این برنامه گفت از نقض حقوق‌بشر و هرگونه ستم و بی‌عدالتی و بیش از همه از آپارتاید بیزار است ولی هم‌چنان مبارز و خستگی‌ناپذیر باقی می‌ماند و به موفقیت مبارزات مدافعان حقوق‌بشر برای نفی تبعیض و بی‌عدالتی خوش‌بین و امیدوار است. 

تلویزیون فرانسه -کانال۲ با سپاس از شرکت دانیل میتران در این برنامه، ۲۵سال تلاش بنیاد فرانس لیبرته برای ارتقای حقوق‌بشر درجهان را تبریک گفت. 

خبرگزاری فرانسه ۴اکتبر ۲۰۱۱-پاریس: دانیل میتران رئیس بنیاد فرانس لیبرته، می‌گوید ۲۵سال بعد از بنیانگذاری بنیاد فرانس لیبرته، این بنیاد مبارزه‌اش را برای دسترسی همه به آب و تقسیم عادلانه اموال عمومی ادامه می‌دهد و آرمانش دسترسی به دنیایی عادلانه‌تر است. 

بانوی اول فرانسه در دوران رئیس‌جمهور فرانسوا میتران، طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه چنین نتیجه‌گیری کرد: اگر در وضعیت و شرایط سخت کنونی به‌لحاظ بحران اقتصادی نبودیم، جشن می‌گرفتیم. لازم است نگاهی به گذشته بیندازیم و ببینیم در این ۲۵سال چه کار کرده‌ایم. 

بنیاد فرانس لیبرته به‌مناسبت یک‌ربع قرن فعالیتش کنفرانسی در مورد تغییر جهان در سالن شهرداری منطقه نهم پاریس برگزار می‌کند. 

به گفته خانم میتران، فرانس لیبرته با دفاع از خلقهای تحت ستم شروع کرد؛ مثل تبتی‌ها و کردها. 

از آن‌جا که فرانس لیبرته از استاتوی مشورتی در شورای حقوق‌بشر سازمان ملل برخوردار است، زمان سخنرانی خود را به خلقهای سرکوب شده می‌دهد مثل صحراوی‌ها، ماپوشو‌های شیلی و یا ایرانیان کمپ عراقی اشرف. 

وی تأکید می‌کند: نتیجه همیشه آن‌طور که انتظار می‌داشتیم نبوده است این امر بدیهی است (...) اما در مجموع موفقیتهای زیبایی داشتیم. خانم میتران از کاری که علیه آپارتاید یا برای کردها کرده خرسند است. 

دانیل میتران می‌گوید: ما متوجه شدیم که برای دفاع از حقوق‌بشر بایستی که بشریت زنده باشد. امروز حیات در معرض تهدید آلودگی و کمبود آب است. سیستم فعلی بخشی از بشریت را محکوم به نابودی می‌سازد. 

فرانس لیبرته در این صحنه حضور دارد: حدود ۲۰پروژه را در هند، آفریقا، آمریکای لاتین برای کمک به اهالی کمک در دستور کار خود دارد. 

خانم میتران تأکید می‌کند: هدف روشن است: جهانی عادلانه تر. 

«حصارهای اشرف»
پیامی از دانیل میتران: 
دوستان عزیز و نازنین اشرفی من! 
تدارک آینده به بهای فداکاری شما به دست می‌آید 
«در دوران اشغال فرانسه از سوی نازیها، ما هزاران جوان سرکوب شده، اسیر و خاموش بودیم که رویایمان ساختن آینده‌یی بود در یک اروپای بدون مرز که در آن هر کس بر حسب فرهنگ و زبان خود و درعین وفاداری و دلبستگی به سرزمین زادگاهش جایگاه حقه خویش را بیابد. 

ما را در آن زمان تروریست می‌نامیدند. در همین دوران بود که من درک کردم که تنگ‌ترین و سخت و سیاه‌ترین حصارها، دیوارهای بتونی، سنگی یا آهنین زندانها نیست بلکه حصارهایی است که یک دیکتاتوری ما را به حمل آن درخودمان مجبور می‌کند، حصارهای تحقیر، وادادگی و فرسودگی، حصارهایی تحمیلی تا آن‌جا که همه چیزمان و حتی هویت‌مان را نفی کنیم. 

برای اشرف همه‌گونه حصارهای تازه مجازی یا نامریی اختراع کرده‌اند. ابتدا حصار فراموشی، سپس حصار دروغ، بعد سکوت و بعد حصار ممنوعیت غذایی و بهداشتی. و نهایتاً حصارهای صوتی و دکل‌های شنود و اخلال الکترونیک. 

پیشرفت‌های تکنولوژیک همواره قوه تخیل دژخیمان را تحریک کرده است. کشتن و زجرکش کردن، رها کردن مجروحان و ربودن گروگانهای بیگناه و بی‌دفاع. 

چنین است که تصور می‌کنند می‌توانند به مقاومت یک خلق پایان دهند. اما در اشرف، امید به فوریت باز می‌گردد زیرا به‌رغم دیوارها و حصارها، تک‌تک آنان می‌دانند که هزاران تن از برادران و خواهران پناهنده‌شان در چهار گوشه جهان در این امید سهیم هستند و شما، مریم رجوی عزیز، اینجا آن امید را نمایندگی می‌کنید. 

پس انرژی همراه با عشق به زندگی و رویای جهانی عادلانه که در آن صلح و امنیت برای تک‌تک افراد تضمین شده باشد، باز می‌گردد و آیا مضمون اصلی گردهمایی امروز ما چیزی جز اینست؟ 

دریک کمپ مسأله زنده ماندن به‌خاطر خود مطرح نیست، بلکه برای دیگران زیستن است. این مشابه فداکاری روزمره مادران به‌خاطر فرزندانش است. ما همه این الگوی زیبا را که شقایق کوچولو در نامه‌اش به خانم پیلای تصویر کرده می‌شناسیم. 

و اینست وجه تمایز دژخیم از قربانی، و زندانبان از زندانی، این آینده را تدارک می‌بیند درحالی که آن تلاش می‌کند حال را نابود کند. تدارک آینده، دوستان عزیز و نازنین اشرفی من، به بهای فداکاری شما به دست می‌آید، اما تنها این نیست، همه باید الگویی را که شما برای تمام ستمدیدگان ترسیم می‌کنید و پیام امیدی که با خونتان خطاب به بشریت می‌نویسید همواره مد نظر داشته باشند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر