سخنرانی به‌مناسبت روز جهانی حقوق‌بشر در هلند
مریم رجوی: حقوق‌بشر سنگسار شده ایران و رژیم رکورددار اعدام در جهان
فردا ۱۰دسامبر، روز جهانی حقوق‌بشر است، ۷۵سال پیش در چنین روزی اعلامیه جهانی حقوق‌بشر اعلام شد. در این روز تاریخی، به رزمندگان آزادی و حقوق‌بشر در ایران و تمام جهان و به همه آن‌ها که برای دفاع از این ارزش جهان‌شمول جان و هستی خود را فدا کرده‌اند، یا در حال نبردند، درود می‌فرستم.
نخستین منشور حقوق‌بشر در تاریخ جهان به نام ایران شناخته می‌شود که ۵۳۸ سال پیش از میلاد توسط کوروش کبیر اعلام شد. می‌گویند او یک حکمرانی بدون ترس و واهمه برقرار ساخت. آوارگان را به سرزمین‌ها و خانه‌هایشان بازگرداند، آن‌ها را از یوغ مستبدان آزاد کرد، خستگی‌هایشان را تسکین داد و به آن‌ها شادی بخشید.
هر شش ساعت یک اعدام
امروز اما در کشور ما، رژیم اعدام و قتل‌عام حکومت می‌کند. همه بندهای اعلامیه جهانی حقوق‌بشر توسط این رژیم نقض می‌شود. فقط در ماه نوامبر دست‌کم ۱۲۰نفر را در زندان‌های ایران اعدام کرده‌اند. یعنی هر شش ساعت یک اعدام. شورای ملی مقاومت فاش کرده است که بیش از ۵هزار نفر در زندان‌های خامنه‌ای زیر حکم اعدام قرار دارند.
در هفته‌های اخیر یک جنگ شوم و مصیبت‌بار در خاورمیانه بالا گرفته است. رژیم که خودش بانی این جنگ است، با سوء‌استفاده از توجهات بین‌المللی به این جنگ، شمار اعدام‌های مخفی و علنی را جهش داده است.
از شروع جنگ در ۱۵مهر تا به حال، آخوندها ۲۲۵نفر را در ایران اعدام کرده‌اند. آن‌ها هم‌چنین به حلق‌آویز زندانیان سیاسی و قهرمانان قیام‌های سال‌های اخیر رو آورده‌اند.
در دوم و چهارم آذر، میلاد زهره‌وند از زندانیان قیام ۱۴۰۱ و علی صابر از هواداران مجاهدین خلق.
در هفتم و هشتم آذر دو زندانی سیاسی، هانی آلبوشهبازی ۳۲ساله از شادگان و ایوب کریمی از مهاباد و در ۹ آذر کامران رضایی ۳۳ساله، از پیشتازان قیام آبان ۹۸ در شیراز اعدام شدند.
درود بر این قهرمانان که تا به آخر ایستادگی و مقاومت کردند.
فهرست طولانی نقض حقوق‌بشر در ایران
آن‌چه ماشین عظیم سرکوب رژیم انجام می‌دهد، یک فهرست طولانی است. از جمله: غصب حق حاکمیت مردم و ممانعت از انتخابات آزاد، سلب آزادی مذهبی و عقیدتی، نقض آزادی بیان و اجتماعات و احزاب
و حذف اتحادیه‌های کارگری و هرگونه سندیکا و تشکل صنفی غیرحکومتی.
در ایران تحت حاکمیت آخوندها گسترده‌ترین عرصه نقض حقوق‌بشر، سرکوب دائمی و نهادینه زنان است از جمله با روا داشتن خشونت و تبعیض، با تحمیل حجاب اجباری، و با کشتن دختران به جرم بدحجابی مثل ژینا امینی یا آرمیتا گراوند و بسیاری دختران و زنان مظلوم دیگر.
ملیت‌های ستمزده و مذاهب گوناگون هدف دیگر سیاست ضدانسانی رژیم‌اند؛ از جمله با تحمیل ستم مضاعف به ملیت‌های مختلف، کشتار هموطنان بلوچ و کرد و عرب و برقراری نظام گسترده‌یی از اجبارات دینی.
در مورد مخالفان سیاسی به‌ویژه مجاهدین به‌جای نقض حقوق‌بشر، حذف حقوق‌بشر و حذف هرگونه حقوقی اعمال می‌شود. مانند: قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ و سلب حق دادرسی عادلانه از مخالفان.
خون‌های آن ۱۵۰۰نفری که در قیام ۹۸ شهید شدند و آن ۷۵۰ شهید قیام ۱۴۰۱ هنوز بر در و دیوار و سنگفرش خیابان‌هاست و هرگز سبعیت این رژیم از یاد نمی‌رود که با تفنگ‌های ساچمه‌یی صدها نفر را نابینا کرد.
عفو بینالملل به تازگی با انتشار گزارشی، روایت دلخراش ۱۲زن، هفت کودک و ۲۶مرد را با جزئیات مستند کرده است. آن‌ها در قیام سال گذشته، با قساوت بی‌اندازه توسط پاسداران و بازجویان مورد شکنجه و تعرض قرار گرفته‌اند.
این گزارش هولناک از تجاوز جنسی، تجاوز گروهی و سایر اشکال خشونت جنسی نسبت به معترضان دستگیر شده، شهادت می‌دهد که توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی خامنه‌ای صورت گرفته است.
هم‌چنین در زمینه سرکوب سیاسی، رژیم به طرزی جنون‌آسا و بی‌وقفه و با بسیج همه قوایش، مجاهدین را هدف قرار داده و می‌دهد.
نمایش محاکمه، بعد از ۴دهه اعدام بدون محاکمه!
در ماه‌های اخیر قضاییه جلادان جنجال بزرگی برای محاکمه غیابی ۱۰۴تن از مجاهدین به‌پا کرده است. آن‌ها پیشاپیش مضمون آرای محاکمه ساختگی را هم اعلام کرده و وعده می‌دهند که «قاطع و با صلابت» خواهد بود.
این نمایش، بخشی از جیغ‌های رژیم در مقابل گسترش شبکه کانون‌های شورشی، درخشش فعالیت‌ها و عملیات آن‌ها و اعتلای موقعیت مقاومت ایران است.
آخوندها چنان که خود می‌گویند از رو‌آوردن جوانان به مجاهدین ترسیده‌اند. وانگهی همه می‌دانند که در ماه‌های اخیر جنبش بین‌المللی پراعتباری برای محاکمه سران رژیم به جرم جنایت علیه بشریت بر‌پا شد. از جمله تا کنون ۱۲۴تن از رهبران پیشین جهان موافقت خود را برای قرار دادن مسئولان قتل‌عام۳۰هزار زندانی سیاسی در برابر عدالت و قانون اعلام کرده‌اند. حالا آخوندها با درماندگی واکنش نشان می‌دهند.
می‌دانید که رژیم با رسوایی تمام از پذیرش وکلا و حقوقدانان بین‌المللی مقاومت ایران طفره رفت.
از همان ابتدا، مسعود رجوی با پیش‌بینی طفره رفتن و جازدن رژیم گفت: «وکلای من همانا بیش از ۸۰میلیون ایرانی در جبهه خلق به‌ویژه شورشگران و کانون‌های‌شورشی، جوانان دادخواه بلوچ و عرب و پیشمرگان کرد و نوادگان ستارخان و سردار جنگل و مصدق در سراسر میهن هستند» و می‌دانید که مسعود بارها تاکید کرده است:
«هر گاه یک دادگاه بی‌طرف بین‌المللی برطبق اصول و معیارهای شناخته شده حقوقی و قضایی در کار باشد، ما به رژیم آخوندی می‌گوییم: بفرمایید به دادگاه، خواهش می‌کنیم به دادگاه بیایید».
اما خطاب به آخوندها می‌گویم که آن ده‌ها هزار محاکمه چند دقیقه‌یی که در آن نسل بی‌شماری از مجاهدین را به چوبه‌های دار و تیرباران سپردید، نتوانست این جنبش را متوقف و نابود کند. چه رسد به این دادگاه‌های پوشالی!
مردم و مقاومت ایران از آزمایش هولناک‌ترین سرکوب‌گری‌ها در جهان امروز مصمم‌تر و رزمنده‌تر سر بلند کرده‌اند و به‌طور قطع و یقین رژیم آخوندی را سرنگون می‌کنند.
ضرورت ارجاع پرونده نقض حقوق‌بشر توسط رژیم به شورای امنیت
آخوندها به این دلیل با دست باز به هر جنایتی علیه مردم ایران دست می‌زنند که از بی‌عملی دولت‌های غرب اطمینان دارند.
راستی مگر این رژیم ۷۰بار توسط ملل متحد به‌خاطر نقض حقوق‌بشر محکوم نشده؟ مگر رکورددار اعدام در جهان نیست؟ مگر به قول حقوقدانان و نهادهای مدافع حقوق‌بشر از جمله عفو بینالملل، این رژیم مرتکب جنایت علیه بشریت نشده است؟
پس چگونه دولت‌های غرب می‌توانند بر ادامه جنایت‌های این رژیم نسبت به مردم ایران چشم بپوشند؟
رئیسی جلاد شخصا از ابتدای حکومت آخوندها در شکنجه و اعدام دست داشته است، او به‌عنوان عضو هیات مرگ در قتل‌عام ۶۷ در اعدام هزاران زندانی سیاسی مسئولیت مستقیم دارد.
او در قتل عام تظاهرکنندگان در ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ نقش فعال داشته است.
او و رژیمش باعث شده‌اند که میلیون‌ها ایرانی به‌خاطر اعدام و شکنجه و زندان، ترک وطن نموده و پناهنده شوند.
او کارنامه‌یی از چهار دهه جنایت مستمر علیه بشریت دارد.
حال سخن از اینست که او می‌خواهد در مجمع جهانی پناهندگان در ژنو شرکت کند.
این لکه ننگی بر دامن ملل متحد، خنجر به حقوق‌بشر و به سخره گرفتن حق مقدس پناهندگی است.
این تشویق به اعدام و شکنجه و تجاوز و تشویق به جنگ‌افزوزی و تروریسم است.
او به‌جای شرکت در این مجمع باید در برابر عدالت قرار گیرد و پاسخگوی ۴۴سال قتل و کشتار و تجاوز باشد.
زمان آن است که سیاست غذا دادن به تمساح که راهنمای عمل سیاست ۴دهه گذشته غرب بوده، متوقف شود. به‌جای آن دولت‌های غرب باید روابط سیاسی و اقتصادی خود با این رژیم را به توقف شکنجه و اعدام زندانیان و پایان کشتار معترضان مشروط کنند. باید پرونده عظیم نقض حقوق‌بشر در ایران را به شورای امنیت ملل متحد ارجاع دهند و باید ترتیبات محاکمه خامنه‌ای، رئیسی و سایر سران این رژیم را فراهم کنند.
دوستان!
جنگ این رژیم با جامعه ایران، نقض همه‌جانبه حقوق‌بشر است.
این جنگ با جنگ‌افروزی رژیم در منطقه و ناامن‌کردن جهان با تروریسم و برنامه موشکی و اتمی رابطه مستقیم دارد. جنگ هولناکی که در منطقه هم‌اکنون جریان دارد، چشم جهان را به این حقیقت باز کرده که فاشیسم دینی حاکم بر ایران سر مار و منشأ اصلی جنگ و تروریسم در منطقه و تهدید صلح و امنیت جهان است.
در مقابل آن، ما یک راه‌حل پیشنهاد می‌کنیم که دربرگیرنده چهار اقدام است:
۱-لیست‌گذاری سپاه پاسداران،
۲-فعال کردن مکانیزم ماشه در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت،
۳-گذاشتن رژیم در ذیل فصل هفت منشور ملل متحد
۴-به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم و نبرد جوانان شورشگر با سپاه پاسداران تروریست.
روز جهانی حقوق‌بشر روز رسوایی رژیم ولایت فقیه است که دشمن‌ترین دشمن بشریت است. در عین حال روز افتخار مردم و مقاومت ایران است که در یک نبرد طولانی در بیش از چهاردهه علیه استبداد مذهبی، مقاومت و ایستادگی کرده‌اند.
در نبرد برای آزادی، ۱۲۰هزار تن از بهترین فرزندان مردم ایران جان خود را فدا کرده‌اند. از جمله ۳۰هزار مجاهد و مبارز، قتل‌عام و سر به‌دار شده‌اند.
بله، چنان که شهید بزرگ حقوق‌بشر ایران، دکتر کاظم رجوی گفته است، این مقاومت، تاریخ حقوق‌بشر ایران را با خون خود نوشته است. شرح بربریت و توحش خمینی و خامنه‌ای و پاسداران‌شان نسبت به مردم ایران، نسبت به زنان ایران، نسبت به مبارزان و شورشگران و نسبت به مجاهدین خلق ایران در صدها جلد کتاب هم نمی‌گنجد. دولت‌های غرب، در برابر این همه سفاکی و شقاوت، مماشات در پیش گرفته‌اند. اما مقاومت ایران برای احیای حقوق‌بشر سنگسار شده ایران، جنبش دادخواهی قتل‌عام‌شدگان و تمام شهیدان خلق را پیش می‌برد که بخشی از نبرد برای سرنگونی رژیم آخوندی توسط کانون‌های شورشی و قیام مردم ایران است.
قطعا رویای یک ایران آزاد و جامعه‌یی بدون ترس و اعدام و شکنجه محقق خواهد شد.
- برچسب‌ها:اعدام, حقوق بشر, زنان ایران, مردم ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر