جاودانه‌سروده‌ی کرامت دانشیان
هوا دلپذیر شد گل از خاک بردمید
پرستو به بازگشت زد نغمه امید
به‌جوش آمده است خون درون رگ گیاه
بهار خجسته باز خرامان رسد ز راه
به خویشان، به دوستان به یاران آشنا
به مردان تیزخشم که پیکار می‌کنند
به آنان که با قلم، تباهی دهر را
به چشم جهانیان پدیدار می‌کنند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
و این بند فقر و جهل به سرتاسر جهان
به‌هرصورتی که هست نگون و گسسته باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر