سالگرد ترور جنایتکارانه شهید بزرگ دفاع از حقوق پناهندگان مجاهد خلق زهرا رجبیروز اول اسفند 1374 مقارن با عید سعید فطر، دیپلومات-تروریستها و آدمکشان وزارت اطلاعات آخوندی، مجاهد شهید زهرا رجبی، از اعضای شورای رهبری سازمان مجاهدین و عضو شورای ملی مقاومت ملی ایران را که در رأس هیأتی از جانب مقاومت برای رسیدگی به وضعیت ناگوار پناهندگان ایرانی در ترکیه به‌سر می‌برد، به شهادت رساندند.
زهرا رجبی به همراه مجاهد خلق علی مرادی در استانبول، مورد حملة دیپلمات تروریستهای وزارت اطلاعات آخوندی قرار گرفتند و ...هردو به شهادت رسیدند.
زهرا رجبی از برجسته‌ترین زنان پیشتاز مجاهد خلق و از یاران نزدیک رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، مریم رجوی بود. وی به‌عنوان یکی از مسئولان دفاتر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، مسئولیتها و وظایف جدیدی را به‌ویژه در دفاع از حقوق پناهندگان و همچنین سازمان‌دادن هواداران و پشتیبانان مقاومت به‌عهده گرفته بود که جدیدترین آن، رسیدگی به امور پناهندگان ایرانی مقیم ترکیه بود. و سرانجام جان پاکش را بر سر دفاع از این هموطنان ستمزده گذاشت و به‌حق، شهید بزرگ دفاع از حقوق پناهندگان نام گرفت.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم مریم رجوی درپیامش به مراسم بزرگداشت زهرا رجبی گفت:
«جلادان زن‌ستیز، هرگز و در هیچ شرایطی از خونریزی دست برنمی‌دارند، ولی هیهات که خون فائزه، این نمونه زن رها و مسئولیت‌پذیر، که در این سالها بار مسئولیت هر‌چه بیشتری بر‌دوش می‌کشید و برای همه خواهران و برادرانش، الگوی تحرک و خلاقیت بود، در رگهای همه فعالان مقاومت و رزم‌آوران آزادی می‌توفد و می‌خروشد و بیچاره شب‌پرستان، که گمان می‌کنند با این جنایتها و رگبار گشودن بر سر فائزه ( که غیرمسلح و بی‌دفاع بود) می‌توانند خللی در مقاومت بی‌امان و وقفه‌ناپذیر نسل خجسته رهایی ایجاد کنند».
خبر جنایت دیپلومات-تروریستهای رژیم در روز اول اسفند‌ماه1374، به انفجاری از بهت و خشم و کین در خانواده بزرگ مقاومت تبدیل شد. آن‌روز چهره پرصلابتش با آن لبخند همیشگی و صمیمانه، در خاطره‌ها موج‌زد و با اشک هزاران ایرانی تبعیدی در گستره دورترین سرزمینهای غرب درآمیخت و از چشمهایشان جاری شد. آن‌روز خاطره او به‌عنوان یک مسئول و فرمانده صمیمی و فداکار، در قلب و ضمیر هزاران رزمنده بی‌قرار آزادی، جوشید و بدین‌سان در «رگهای همه فعالان مقاومت و رزم‌آوران آزادی» توفید و خروشید و جاودانه شد. «بیچاره شب‌پرستان» که با گشودن رگبار شقاوت به‌روی این زن انقلابی مجاهد خلق که به‌خدمتگزاری مردم و دفاع از حقوق پناهندگان کمر‌بسته بود، برخلاف آن‌چه تصور می‌کردند، به‌زودی توفان، درو کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر