چه کارنامه‌ٔ رنگینی از صفای خاطر و پیوندی همیشه حاضر - (در رثای مجاهد قهرمان جعفر سهیلیان)
- خاطره
- 1402/06/24
«رفتن جعفر داغمون کرد».
«هنوز در بهتم».
«جعفر؟ باورم نمی‌شه».
این عبارات و نظیرشان، تکیه‌کلام ساکنان اشرف۳ پس از شنیدن خبر درگذشت نابهنگام و بهت‌انگیز جعفر سهیلیان، این مجاهد و یار دوست‌داشتنی‌شان است.
صمیمیت، بی‌پیرایه‌گی و صفای خاطر و ضمیر، شناسنامه‌ٔ معرف جعفر سهیلیان هستند.
جعفر بین یارانش به‌معنی دقیق کلمه سمبل «می‌توان و باید» بود. شیری همواره خروشنده بر تضادها و موانع. این دلاوری و ایمان را نخستین‌بار در طرح فرار موفق از زندان با تنی چند از یارانش آشکار نمود.
سال‌های پایداری در اشرف ۱ و لیبرتی و نیز برپا نمودن اشرف۳، عرصه‌های آزمایش هر مجاهد بوده است. جعفر در تمامی این آزمایشات، سربلند و پیشتاز بود. با وجود مشکلات جسمی، انتخاب‌های راهنمای او همواره توجه به همرزمانش و تهاجم به موانع برای پیشبرد تعهدات بوده‌اند. در عین‌حال، آرامش خاطر او، همیشه هاله‌یی از روحیه در پیرامون همرزمانش ساطع و جاری می‌کرد.
بله فرمانده جعفر در لحظات جنگ‌مان با دشمن، همیشه همراهم هست و به بینش و اندیشه‌اش افتخار می‌کنم.
یاران قدیم و جدیدش یک حرف مشترک درباره‌ٔ جعفر داشته‌اند و دارند: یک مسؤل همیشه دوست‌داشتنی با ارزشهایی جاری در مناسبات روزانه با دیگران. نمایندگیِ این ارزش‌ها، یارانش را ترغیب می‌کند که همواره خاطرش زنده و جاری و تازه بماند.
پیوند با انقلاب درونی مجاهدین و پرداخت بهای آن، از جعفر مجاهدی سراسر شورمند و حقیقتاً قهرمان ساخته بود؛ این‌ها کسانی هستند که همه‌ٔ زندگی‌شان را وقف خدمت به دیگران می‌کنند. این‌ها به‌طور واقعی خوشبخت‌ترین انسان‌ها و رستگارترین هستند. جعفر از رستگارترین‌ها در جمع ما بود.
ارزش بی‌رنگی و تواضع انقلابی، با تنظیم رابطه‌های جعفر در پیرامونش ساطع می‌شدند. هنگام مراجعات به او، هرگز به کسی جواب منفی نمی‌داد. بارها و بارها تأکید می‌کرد که حل مشکل دیگران یک ارزش انسانی و مجاهدی است و باید این کار را بکنیم. همین ویژ‌گیِ برجسته، همواره او را با همه‌گان صمیمی و یک‌رنگ می‌کرد و همه او را دوست داشتند. تأکید می‌کرد که باید ارزش‌های انقلاب خواهر مریم را در خودمان تکثیر کنیم؛ این‌طوری بی‌شک بهترین‌ها را خواهیم ساخت. این تعهدات نسل ماست.
خنده‌ها و شادی‌هایش میان جمع و شوخ‌طبعی‌های نشاط‌آورش هرگز از یادمان و خاطرمان نخواهد رفت، بلکه هرکجا که برویم او را با همین نشانه‌هایش با خودمان خواهیم برد.
درودهای بیکران به عزم و اراده‌ٔ هماره استوارش، به راهش، به آرمان رهایی‌بخشش و به انتخابش که همه‌چیزش را برای رهایی خلق و میهن محبوبش گذاشت و آنها را با پیوند با انقلاب درونی مجاهدین به‌رهبری خواهر مریم، صیقل زد و همواره در اوج نگه داشت.
اگر چه یکی از بهترین‌مان در مایه‌گذاری بیکران برای همرزمانش، برای تعهداتش و وجودی سراسر شور و غوغا را از دست دادیم، اینک با همه‌ٔ ارزش‌های ستودنی و یک تاریخچه‌ٔ پر از افتخارش، سوگند و تعهد مان را با او که سمبلی از این ارزش‌ها و تاریخچه است پیوند می‌زنیم.
اسماعیل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر