۱۳۹۳ اسفند ۹, شنبه

ژنو- كنفرانس درمقر اروپايي ملل متحد، التزامات سازمان ملل در قبال ساكنان ليبرتي قسمت اول

ژنو- كنفرانس درمقر اروپايي ملل متحد، التزامات سازمان ملل در قبال ساكنان ليبرتي

شنبه, 09 اسفند 1393 06:55
    ايران افشاگر
    ژنو- كنفرانس درمقر اروپايي ملل متحد، التزامات سازمان ملل در قبال ساكنان ليبرتي




    فراخوان به ملل متحد وكميسارياي عالي پناهندگان خاتمه دادن  فوري به محاصره ليبرتي به و يژه محاصره ضد انساني پزشكي و تضمين تمامي حقوق بنيادين اشرفي ها

    جيا فرانكو فاتوريني
    سلام به همگي
    از طرف سازمان هايي كه به اين جلسه فراخوان دادند. خيرمقدم مي گويم. موضوع برنامه دسترسي به دارو و پزشك در كمپ ليبرتي در مجاورت فرودگاه بغداد است و چرا اين موضوع خاص؟
    اين اشخاص ابتدا در شمال شرقي بغداد در كمپ اشرف به سر مي بردند و از زمان خروج امريكا از عراق و از زمان به دست گرفتن قدرت توسط مقامات جديد عراقي ، دست به هر اقدامي براي خالي كردن اشرف از افراد آن زدند و با اعمال زور و تحت اجبار به محلي به نام كمپ ليبرتي كه يك پايگاه سابق ارتش امريكا در كنار فرودگاه بغداد است جابجا شدند. از آن زمان اين اشخاص تحت محاصره دولت عراق كه كمپ را كنترل مي كنند به سر مي برند. اين محاصره شامل زيرساخت هايي كه در اشرف وجود داشت نيز مي شود به اين معنا كه در كمپ اشرف اين افراد از زير ساخت هاي پزشگي برخوردار بودند ازجمله يك مجموعه اتاق عمل كه آنها خواستار انتقال آن به كمپ ليبرتي در بغداد بودند و مقامات عراقي از آن خودداري كردند. بنابراين كليه زير ساخت پزشگي در اشرف باقي ماند و پناهجويان در كمپ ليبرتي آن طور كه بايد و آن طور كه التزامات قانون بين المللي انساندوستانه اقتضا مي كند، از دسترسي به درمان و دارو محروم شدند. براي پرداختن به اين موضوع در چارچوب مجمع اجتماعي سازمان ملل كه در كاخ ملتها در اينجا در ژنو برگزار مي شود با آقاي پير گالان شروع مي كنيم.

    پير گالان- رئيس فدراسيون اروپايي اومانيست‌ها، رئيس سازمان جهاني عليه شكنجه (بلژيك)
    تشكر مي‌كنم آقاي رئيس، خانم‌ها و آقايان،
    مي‌خواستم بگويم، من نه تنها رياست اين جامعه يعني فدراسيون اومانيستي اروپا را برعهده دارم كه 52 انجمن را گردهم مي‌آورد و به‌تازگي استاتوي شوراي اقتصادي-اجتماعي سازمان ملل را هم كسب كرده است؛ لذا ما قصد داريم در ملل متحد حضور يابيم و صداي اومانيست‌ها در اروپا را برسانيم، به‌ويژه وقتي بحث مربوط به حقوق بشر باشد. به نظر من يك مشكل اساسي اين است‌كه كساني در دنيا به‌حاشيه رانده مي‌شوند، مانند دوستان ما در ليبرتي.
    به‌نظر من آمريكا يك مسئوليت مهم دارد كه بايد به آن پرداخت چون اگر آمريكا اين جابجايي را اجازه داده است، پس آنها مسئول وضعيتي هستند كه الآن ساكنان در داخل كمپ با آن روبرو هستند.
    در واقع اروپا نيز از مسئوليت‌هاي خودش شانه خالي كرد، لذا به‌نظر من ما اين مسئوليت مشترك را داريم كه ببينيم چه‌طور مي‌توانيم امنيت اين افراد را تضمين كنيم و خواهان آن بشويم كه بطور خاص نُرم‌هاي بين‌المللي محترم شمرده شوند و اين مطالبه كه رئيس هم مطرح كرد، يعني توجه خاص به رسيدگي پزشكي. به‌خصوص كه از سطح اين رسيدگي آگاهيم، كساني كه محل و بيمارستان‌ها را بازديد كرده‌اند بهتر از من اين‌را خواهند گفت، و وقتي از سطح رسيدگي پزشكي و سازمان‌دهي آن (در اشرف) آگاهيم و اين‌كه حتي شنيده‌ام همسايگان (اشرف) هم از آن بهره مي‌بردند. مي‌خواهم با شما در اين مورد تبادل نظر كنيم كه چه امكاناتي مي‌توانيم داشته باشيم به گونه‌يي كه سازمان ملل به تعهداتش عمل كند، كميسارياي عالي پناهندگان به تعهداتش عمل كند، اتحادية اروپا به تعهداتش عمل كند و هم‌چنين در مورد دولت جديد عراق. به‌نظرم زمان آن است كه از طريق همين جلسه يك فراخوان به دولت جديد عراق بدهيم كه خودش به تعهداتش عمل كند و كميسر عالي حقوق بشر جديد كه در ژنو مستقر است كه اين مسئول جديد بتواند به مسئلة پناهندگان كمپ ليبرتي بپردازد. فراخوان مشترك ما بايد شنيده شود، چون صداي تشكل‌هايي است كه نگراني آنها، احترام به حقوق مردم و حقوق انساني در نهادهايي است كه پاية آنها را اين مفاهيم تشكيل داده‌اند و از همين موضع است كه من در اين برنامه شركت كرده‌ام.
    پائولو كازاكا
    با سلام و با تشكر  از همگي شما
    آنچه كه گفته شده كاملاً صحيح بود و آرزو مي كنم روزي براي دادن شهادت براي محاكمه جنايت هايي كه از 2003 به وقوع پيوسته است و هنوز هم در عراق روي مي دهند به دادگاه بين المللي دعوت بشوم. من چندين بار به عراق رفته ام كه آخرين بار دسامبر سال گذشته بود و اغلب مواقع به عنوان نماينده پارلمان اروپا، درجنوب در شمال ، در شرق و غرب عراق  در اشرف مسافرت كرده ام.
     تنها چيزي كه در عراق روبراه بود ، اشرف بود. از هر جنبه اي كار مي كرد مرتب بود و بويژه در زمينه پزشكي.  در 2004 كه آنجا بودم صف همسايگان را مقابل اشرف مي ديدم كه درخواست كمك از  بيمارستان مجاهدين خلق درآنجا را مي كردند چون مي دانستند تنها چاره براي درمان شان آنجا است. همه اهالي از مجاهدين خلق بسيار بسيار راضي  بودند، در آن زمان تنها جايي كه همه چيز به طور عالي در عراق روبراه بود اشرف بود و اين شهادت را به هر تعداد دفعاتي كه لازم باشد در هرجايي تكرار خواهم كرد. اين يك جنايت بود كه از يك طرف پناهندگان را از اشرف به ليبرتي اخراج كردند و از طرف ديگر مانع انتقال تجهيزات شان كه تجهيزات پيشرفته اي هم بود، شدند. آن چه كه در ليبرتي دارد انجام مي شود يك جنايت است كه بايد متوقف شود ، بايد كه غرب سياستش را تغيير بدهد و نمي توان به اين صورت ادامه داد.

    ژان شارل رييل-نماينده مجلس فدرال سوئيس و رئيس شوراي شهر ژنو
    آقاي رئيس، خانمها، آقايان،
    به عنوان نمايندة فدرال و رئيس شوراي شهر ژنو و به خصوص به عنوان نمايندة فعلي شوراي بزرگ ژنو و به عنوان پزشك بهداشت عمومي از درگذشتهاي پشت سر همِ ساكنان كمپ ليبرتي  منقلب و برآشفته هستم. دليل اين درگذشتها فقدان عامدانه و برنامه‌ريزي‌شدة دسترسي به معالجه مي‌باشد. محاصرة پزشكي با جلوگيري از دسترسي پناهندگان به درمان ادامه مي‌يابد.
    ساكنان ليبرتي داراي حقوقي بنيادين هستند. بايد همواره آنها را پناهندة ساكن ليبرتي ناميد تا وضعيت قانوني آنها روشن باشد. اين حقوق بنيادين، حق دسترسي به پزشك، رازداري پزشك، حق دسترسي به مترجم و حق همراهي پرستار در صورت نياز مي‌باشند. حق بهداشت و سلامتي مانند ساير حقوق بشري فراسوي موقعيت حقوقي افراد است.
    به همين دليل ما ملل متحد، ايالات متحده و اتحادية اروپا را فرامي‌خوانيم تا اقدامات فوري براي پايان دادن به اين محاصره و محاصرة پزشكي انجام دهند و امنيت كمپ ليبرتي را تأمين كنند و به فوريت تلاش كنند تا هفت گروگان، شامل شش زن را كه نيروهاي عراقي به گروگان گرفته‌اند آزاد كنند.
    من به شما ساكنان ليبرتي درود مي‌فرستم و حمايت خودمان از شما را اعلام مي‌كنم. من به عنوان يك پزشك به بيماراني فكر مي‌كنم كه رنج مي‌كشند و از معالجات لازم محرومند. من به خانواده‌هاي زخميها و خانواده‌هاي كساني كه درگذشته‌اند فكر مي‌كنم. اميدوارم كه يك روز تاريخ و دادگاههاي ويژه اين قاتلان و سركردگان آنها را محاكمه كنند.

    آلفرد زاياس گزارشگرمستقل سازمان ملل
    همكاران گرامي، خانمها و آقايان،
    درگذشت علي سالاري در 4فوريه در كمپ ليبرتي و مرگ 23تن ديگر به دليل كمبود معالجات دارويي نه تنها نگران‌كننده است، بلكه فقدان همبستگي بين‌المللي و سياسي را نشان مي‌دهد.
    همان طور كه شما مي‌دانيد دومين دوره از بررسيهاي دوره‌يي جهاني در مورد عراق و ايران در ماه اكتبر و نوامبر گذشته بوده‌اند.
    چه راههاي بين‌المللي ديگري براي عرضه كردن وضعيت حقوق بشر در كمپ ليبرتي وجود دارد؟
    همانطور كه شما مي‌دانيد ايران و عراق عضو كميتة حقوق بشر هستند و منشور حقوق سياسي، اجتماعي و فرهنگي را امضا كرده‌اند. در نتيجه اين روند بررسي دوره‌يي در كميتة حقوق بشر و كميته عليه شكنجه و غيره وجود دارد.
    به عنوان يك كارشناس مستقل، من و ما روندهاي ويژة شوراي حقوق بشر را داريم و حق ويژة دريافت دادخواست و اطلاعيه‌ها را دارا هستيم.
    من به شما اطمينان مي‌دهم كه بسياري از ما شرايط كمپ ليبرتي را از نزديك دنبال مي‌كنيم. شما مي‌توانيد دادخواستهاي بيشتري را به گروههاي كاري بازداشت خودسرانه، گزارشگر اعدامهاي فراقانوني و گزارشگر بهداشت و درمان بفرستيد. يك گزارشگر جديد در مورد بهداشت و درمان وجود دارد من فكر مي‌كنم كه همة اين پرونده‌ها براي معرفي به روند ويژة شورا مناسب هستند. من از منشور حقوق غيرمدني و سياسي، كنوانسيون حقوق كودك، كنوانسيون عليه شكنجه صحبت مي‌كنم و به طور خلاصه به سندي در مورد بررسي عمومي شمارة 14در كميتة حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اشاره مي‌كنم.
    در ارتباط با محاصره، پاراگراف 41 از اين سند عمومي بسيار روشن است. دولتها مي‌بايست در هر شرايطي از محاصره يا اقدامات محدودكننده براي دسترسي به دارو و وسايل پزشكي خودداري كنند و نبايد از فشار سياسي و اقتصادي استفاده كنند.
    در نتيجه مكانيسمها و نُرمها وجود دارند. متأسفانه كمبود عزم سياسي كشورهاي بزرگ از جمله ايالات متحده نيز وجود دارد. آمريكا يك مسئوليت اساسي در برابر اشرفيها در ليبرتي به عهده دارد.
    من مي‌توانم به شما در مورد همبستگي خودم و همكاراني كه گزارشگر ويژه هستند، تضمين بدهم.
     با تشكر.
    ادامه دارد

    هیچ نظری موجود نیست:

    ارسال یک نظر