پيام خسرو شهرياري: آندرانیک عزیزم!
نشنیدم، وقتی گفتند.
باورم نمی‌شود. چه کسی می‌تواند مدعی باشد که هنرمند رفتنی است. آن‌هم
هنرمندی خلاق و متعهد و مقاوم و مبارز یعنی یک اشرفی واقعی که قلبش برای
مردم و آزادی می‌تپد.
تو درنام ات زنده‌ای.
درآهنگ‌هایت زنده‌ای. در هنر متعهد و مقاومت زنده‌ای. در دل تمام عاشقان
آزادی زنده‌ای و در دل من زنده‌ای تو، آندوی همیشه خندان! تو هستی!تاریخ هنر و موسیقی ایران، یاران وفادار مردم، هنرمندان را که قلبشان برای آزادی مردم میهنشان می‌تپد، چون نگینی گران‌بها در خود حفظ میکند تا چون نمونه‌ای به آیندگان عرضه کند. کار تو، موسیقی تو و هنر تو، مثل خودت صمیمی و فروتن، همه‌چیز دارد اما، همهٔ تو نیست.
خسرو شهریاری
2013-02-23
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر