روزنامه الشرق الاوسط- فرامنطقه اي17 مه 2015
طارق حميد
با پايان يافتن كنفرانس سران كمپ ديويد كه رئيس‌جمهور آمريكا با رهبران كشورهاي خليج را دور هم جمع كرده بود, مي توان گفت كه خليجيها پس از مذاكرات آمريكا و غرب با ايران درباره پرونده اتمي, با يك طرح واقعي براي مذاكره با باراك اوباما به واشنگتن رفته بودند.
امروز و پس از بيانيه پاياني كنفرانس كمپ ديويد و اظهارات مربوط به خاتمه كنفرانس, از سوي تمامي طرفهايي كه صحبت كردند, به‌ويژه آنچه از رسانه ها درز كرده, روشن است كه خليجيها بر اساس يك تفكر مشخص براي ملاقات با اوباما رفته بودند, آن هم اين‌كه خليجيها نمي توانند توافق آمريكايي- ايراني كه تاكنون انجام شده را از كار بياندازند, به‌ويژه كه آنچه درباره مذاكرات اتمي اعلام شده تنها يك بيانيه كلي است. موضوع ديگر اين‌كه اگر طرفي باشد كه بتواند اين توافق را از كار بياندازد اسراييل است, و از درون آمريكا, و هم‌چنين كنگره, كه يك نبرد دروني براي آمريكا مي باشد, و بالاخره فرانسه كه به نوبه خود يكي از طرفهاي مذاكرات غرب با ايران است و طرفي است كه در بسياري از پرونده ها اعراب به آن اعتماد دارند.
بنابراين روشن است كه خليجيها تصميم گرفته بودند با عقلانيت و حكمت در كمپ ديويد دست به‌عمل بزنند, به‌طوري‌كه فرصت فريبكاري از جانب ايران كه مي خواست آنها را به سوي اصطكاك و برخورد با آمريكاييها سوق دهد را گرفتند و مشخصاً هم با رئيس‌جمهور اوباما كه تقريبا دو سال ديگر در كاخ سفيد ماندني است, و اكنون مشخص شده هر روز كه مي گذرد قدرت او به‌عنوان يك رئيس‌جمهور كاهش مي يابد و بر دشواريهاي داخلي او افزوده مي شود, بنابراين روشن است كه خليجيها تلاش كرده بودند كه يك پيمان جديد در روابط خليجي- آمريكايي را اعلام كنند, كه اگر‌چه مكتوب نباشد, پيش از اين هم اساساً بين آمريكاييها و خليج به‌طور مكتوب وجود نداشته است. ضمن آن‌كه خليجيها پيمان دفاع از آنها را از دولت آمريكا بيرون كشيدند, خليجيها توانستند (آمريكا- م) را به سمت فعال كردن پرونده تسليح سوق دهند- امري كه از مدتها قبل با اعتراضات اسراييل مواجه بوده است- علاوه بر عمليات آموزش نظامي, و هماهنگي هاي مشترك در خصوص آن.
عمق اختلاف خليجيها با آمريكاييها موضوع مشاركت در جنگ با تروريسم است, اين نقطه ييست كه ارزش بحث و بررسي در يك مقاله مفصل تر را دارد, كمااينكه باعث موضوعات تعيين‌تكليف ناشده يي شده كه ناشي از ترديد آمريكا در اين منطقه از ليبي تا عراق, و از يمن تا سوريه است, و اين موضوع مهمي است, و مسأله يي كه آن را پيچيده مي كند دخالتهاي ايران و همين ترديد آمريكاست, خليجيها موفق شدند اين موضوع را دركمپ ديويد فعال كنند, و اين واقعيت را تثبيت كنند كه ايران عامل بي ثباتي در منطقه است و نه عكس آن, نكته يي كه هم‌چنان تعيين‌تكليف ناشده باقي مانده تكرار اين گفته از سوي آمريكاييهاست كه ايران يك كشور حامي تروريسم است, به‌ويژه كه دولت آمريكا هم‌چنان با ايران در قبال اين موضوع نرمش به خرج مي دهد, و ساده ترين مثال اين گفته آمريكاييها است كه مي گويند كاري كه الآن ايران در منطقه مي كند با ابزارها و وسايل ابتدايي انجام مي شود, بنابراين از سرازير شدن پولها به ايران در صورتي‌كه تحريمها برداشته شود نگراني وجود ندارد, و اين يك ساده سازي گيج‌كننده و تحريك‌آميز است!
از اين جا روشن مي شود كه خليجيها به كمپ ديويد رفتند در حالي‌كه متقاعد بودند كه نقششان تغيير دادن نظر اوباما, يا داد و فرياد كردن جلوي صورت او نيست, بلكه بر اساس منطق هرچه الآن مي تواني بگيري بگير بوده است, و اين‌كه در دام ايران نيفت, فرانسه و اسراييل و كنگره آمريكا بقيه اين نبرد را برعهده خواهند گرفت, اين يك برخورد كاملاً عقلاني با رئيس‌جمهوري با طبع مردد است كه در دو سال آخر دوره رياست‌جمهوري اش به‌سر مي برد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر