زمان برخاستن كارگران و زحمتكشان و برچيدن بساط ستم آخوندها و استقرار آزادي و عدالت اجتماعي
اول ماه مه، روز جهاني كارگر بر كارگران ايران مبارك باد
زمان برخاستن كارگران و زحمتكشان و برچيدن بساط ستم آخوندها
و استقرار آزادي و عدالت اجتماعي
روز 11ارديبهشت ، اول ماه مه، روز جهاني كارگر،
بر همه كارگران و زحمتكشان ايران كه رو در روي ديكتاتوري ضد كارگري حاكم بر ايران
ايستاده اند، مبارك باد.
غارت و چپاولي كه نظام ضد انساني و ضد ايراني
ولايت فقيه و سران فاسد و تبهكار آن طي 36 سال گذشته به راه انداخته و ظلم و ستمي
كه بر كارگران و زحمتكشان ايران تحميل كرده اند، در تاريخ معاصر بيسابقه است.
سياستهاي ضد مردمي آخوندها، كارگران و زحمتكشان
را هر روز فقيرتر و استثمار از آنها را شديدتر و شمار بيكاران را بيشتر كرده است. اين
رژيم و سردمدارانش حاصل كار و دسترنج آنها و سرمايه هاي مردم ايران را صرف سركوب و
پروژه هاي ضد ملي اتمي و به خاك و خون كشيدن مردم محروم عراق و سوريه و يمن و
لبنان كرده و يا در ابعاد ميلياردي چپاول كرده اند.
يكي از نتايج اين سياست خانمانسوز بيكاري گسترده
است. بنا به آمارهاي حكومتي جمعيت در سن كار نزديك به 64ميليون[1]
و جمعيت فعال 41 ميليون است و سالانه حدود 1.2 ميليون نيروي جديد وارد بازار كار
مي شود[2].
اما شمار افراد شاغل طبق آمار حكومتي 21 ميليون است. يعني بيش از نيمي از
جمعيت فعال بيكار هستند، اما رژيم با آمارسازي هاي مسخره، نيروي كار را كمتر از 24
ميليون و شمار بيكاران را 10 درصد اعلام مي كند. در اين آمارسازي، هركس كه در هفته
چند ساعت كار داشته باشد، شاغل محسوب شده و از شمار بيكاران خارج ميشود! شمار
شاغلان واقعي بسا كمتر از 21 ميليون است. به گفته وزير كار رژيم 31 درصد بيکاران
را فارغ التحصيلان دانشگاهها تشکيل مي‌دهند و به گفته رئيس مركز آمار رژيم، نرخ
بيكاري در جوانان 21 درصد است[3].
تعطيلي كارخانه ها و واحدهاي توليدي همچنان
ادامه دارد و باعث افزايش خيل بيكاران مي شود. سهل‌آبادي، رئيس خانه صنعت، معدن و تجارت گفت: تنها «40درصد
از واحدهاي صنعتي و توليدي كشور فعاليت دارند»[4].
تنها در سال گذشته، 38 کارخانه پنبه پاک کنی تعطیل
و سطح زير كشت پنبه در استان گلستان بسيار كاهش يافته و اراضي توليد پنبه در اين
استان از 180 هزار هكتار به 10 هزار هكتار كاهش يافته است[5].
رئيس اتحاديه چاي کاران کشور گفت: بسياري از باغات چاي رها و به مخروبه
جنگلي تبديل شده‌اند و صنعت چاي روبه نابودي است[6].
بنا به گزارش بانك مركزي در سال 92 «دستمزد بيش از 10ميليون كارگر
همواره كمتر از تورم رشد يافته است». بنا به آمارهاي حكومتي در فاصله سالهاي 1382 تا 1391 تعداد افراد
زير «خط‌فقر» 5/2 برابر شده است[7].
در حاليكه در همين دوران درآمد نفت ايران چند برابر شده و مطابق ماده41 قانون
كار خود رژيم «ميزان حداقل دستمزد كارگران... بايد به اندازه يي باشد تا زندگي يك
خانواده، را تأمين نمايد».
حسن هفده تن، معاون وزير كار روحاني،
در يك اعتراف تكاندهنده گفت: «بين سالهاي 76 تا 90 سهم مزد در هزينه تمام شده
توليد از 13 درصد به 5 درصد كاهش يافت»[8]
يعني درجه استثمار2.5 برابر بيشتر شده است. همين فرد سال بعد گفت: «قدرت خريد
كارگران در 10سال گذشته يك سوم شد»[9]
.
در نظام پليد آخوندي كارگران از كمترين حمايت قانوني
برخوردار نيستند و كارفرمايان كه عمده آنها از مقامات حكومتي و پاسداران هستند،
براي اخراج و تضييع حقوق آنها هيچ محدوديتي ندارند. «طبق
آمار وزارت کار تنها ۷درصد کارگران با «قرارداد رسمی» مشغول كار هستند و ۹۳درصد در قالب
قرارداد‌های موقت مشغول به‌کارند”[10]. بخش عمده كارگران ايران در كارگاههاي با كمتر از 10 نفر كار مي كنند
كه مشمول قانون كار نمي شوند.
علاوه بر اينها قوانين ايمني نيز در مورد كارگران رعايت نمي شود. تنها در سال
92 بيش از سه هزار كارگر بر اثر حوادث جان خود را از دست داده اند[11].
هر هفته حدود 40 کارگر در حوادث شغلی جان می‌بازند[12]
یک میلیون کارگر ساختمانی از بیمه تأمین اجتماعی محرومند[13]
كه اكثر آنها در شركتهاي راه و ساختمان و سدسازي سپاه پاسداران كار مي كنند و بيشترين
تلفات در حين كار هم مربوط به همين كارگران است.
در چنين شرايطي بنا بر
گزارشهاي حكومتي برخي جوانان از جمله دختران به دليل بيکاري يا بدهي... متقاضي
فروش كليه خود هستند. در سال 89 تعداد 1690 مورد پيوند کليه از افراد داوطلب «فروش
كليه» انجام شده است. قيمت کليه در بازار غيررسمي به مرز 10 ميليون تومان هم مي
رسد.»[14]
در دروازه غار تهران ”كودكان از 100هزار تومان تا پنج ميليون تومان خريد و فروش مي
شوند»[15]. سه ميليون كودك به خاطر فقر
از تحصيل بازمانده اند[16].
به اعتراف رسانه هاي حكومتي «شكاف طبقاتي در ايران 30 برابر» شده و « ايران،
طبقاتي‌ترين جامعه دنيا را دارد»[17].
وخامت اوضاع به حدي است كه رسانه هاي آمريكايي و عربي با تعجب از ثروت عظيم يك
اقليت ناچيز در ايران مي نويسند. درآمد 500 ميليارد دلاري نفت در مدت پنج سال نقش
مهمي در به وجود آمدن آنها داشته است[18].
كساني كه به نوشته رسانه هاي خود رژيم در كاخها و خانه هاي افسانه يي زندگي مي كنند[19].
اين ثروت افسانه يي و آن فقر
بيسابقه ناشي از بزرگترين دزدي و فساد مالي و رانتخواري رژيم آخوندي است كه همه
سركردگان در آن سهيم هستند. سارق بزرگ، خامنه اي، رهبر جنايتكار اين رژيم است كه
يك قلم يك امپراتوري 95 ميليار دلاري تحت عنوان «ستاد اجرايي فرمان امام» در اختيار دارد كه سرمايه هاي آن
از طريق توقيف اموال ميليونها شهروند ايراني اعم از خانواده هاي مجاهدين و
هوادارنشان و ساير مخالفان و اقليتهاي مذهبي به دست آمده است. علاوه بر اين بخش بزرگي از شريانهاي حياتي اقتصاد كشور
در دست سپاه پاسداران و بنيادهايي مانند بنياد مستضعفان است كه تحت فرمان مستقيم
خامنه اي است و مانند ساير اموال وابسته به او از ماليات معاف هستند.
كارگران قهرمان!
زحمتكشان شريف و آزاده ايران
شما در سال 1393 با هزاران
اعتصاب و اعتراض نشان داديد كه براي پايان دادن به درد و رنج اكثريت عظيم مردم
ايران به پاخاسته ايد. همه اين درد و رنجها ناشي از رژيم ضدانساني آخوندهاست كه
تمامي ثروتهاي ملي و همه دسترنج شما را در خدمت بقاي حكومت ننگين خود به كار گرفته
است. تا آنها بر سر كار هستند مردم ما به ويژه كارگران و زحمتكشان هر روز فقيرتر و
محرومتر و اين درد و رنجها بيشتر مي شود. در شرايطي كه ارابه صدور تروريسم اين
رژيم در يمن و سوريه و عراق هر روز بيشتر به گل مي نشيند و پروژه هاي اتمي كه قرار
بود ريسمان نجات اين رژيم باشد به طناب دار آن تبديل شده، اين رژيم در سراشيب سقوط
قرار گرفته و زمان تحقق خواست عموم مردم ايران يعني سرنگوني اين رژيم و زمان
برخاستن كارگران و زحمتكشان و جوانان براي برچيدن بساط ظلم و جور و ستم آخوندي و
چپاولهاي نجومي و استقرار آزادي، حاكميت مردم و عدالت اجتماعي فرا رسيده است.
شوراي ملي مقاومت- كميسيون كار
9 ارديبهشت 1394(29 آّوريل 2015)
[1] خبر آن لاين وابسته به لاريجاني، 5 آبان 1393
[2] علي ربيعي
وزير كار روحاني و معاون پيشين وزارت اطلاعات روزنامه ابتكار 29 دي 93
[3] روزنامه ابتكار 27 دي 93.
[4] روزنامه
اعتماد 16 تير 93
[5] خبرگزاري تسنيم 13 فروردين 93
[6] خبرگزاري
فارس 29 بهمن 93
[7] تابناك نوشت 20 فروردين 93
[8] خبر گزاري ايلنا 11 اسفند 92.
[9] ابرار 27 دي 93
[10] خبرگزاري
ايلنا 8 شهريور 93
[11] روزنامه اعتماد 4 اسفند 92
[12] كار
و كارگر 27 بهمن 93
[13] روزنامه كار وكارگر 5 بهمن 93
[14] روزنامه مردم سالاري 19 تير 90
[15] روزنامه اعتماد 29 بهمن 1392
[16] سياست
روز 26 فروردين 93
[17] مردم سالاري 18 اسفند 92
[18] واشنگتن پست 6 اوت 2011
و الشرق الاوسط 16 مرداد 90
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر